บ้านคุณภาคภูมิ
เซเลอร์มาหาคุณภาคภูมิที่บ้าน เพราะเมื่อครั้งก่อนนั้นเขาได้ช่วยคุณภาคภูมิ โดยการเอาลูกน้องไปดักลอบยิงไทเลอร์ ซึ่งนั้นคือศัตรูคนเดียวกันกับเขา แต่ลูกน้องที่ส่งไปกลับหายเข้ากลีบเมฆ เพราะไม่มีใครส่งข่าวมาเลย เขาได้ให้ลูกน้องไปสืบหาร่องรอยแต่ก็ไม่พบ
" ลูกน้องของผมหายตัวไป" เซเลอร์พูดขึ้นมาด้วยความสงสัย เพราะลูกน้องของเขาไม่เคยทำงานพลาดเลย ตายคือตาย แต่นี้หาร่องรอยไม่เจอแม้แต่ร่าง
" ผมเออ....." คุณภาคภูมิพูดไม่ออกเพราะท่านไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
" ลูกน้องของคุณกลัวพวกมันหรือเปล่าเลยหายหัวหนีหมด " คุณหญิงมีพ้อมพูดแทรกขึ้นมาขณะที่กำลังอ่านแท็บเล็ตถึงงานการกุศลครั้งหน้า เซเลอร์มองหน้าคุณหญิงมีพลางถอนหายใจแรง
" หึหึ ลูกน้องของผมไม่เคยกลัวใคร ยิ่งผู้หญิงแก่ๆมันยิ่งตบไม่เลี้ยงเลยแหละ" เซเลอร์พูดออกมาด้วยความหมั่นไส้คำพูดของคุณหญิงมีพ้อมๆเงยหน้าของเซเลอร์ คุณภาคภูมิก็อึ้งเช่นกัน
