ก่อนไปร้านเสื้อสองหนุ่มสาวได้แวะกินข้าวแกงริมทาง เป็นร้านของสองตายายที่ธารธาราชอบมาอุดหนุน ตอนแรกหญิงสาวคิดว่าชายหนุ่มจะกินไม่ได้เพราะเป็นคนรวยแต่ที่ไหนได้ออกจะชอบด้วยซ้ำ คดีพลิกมาก เธอไม่อยากเชื่อแต่ก็ต้องเชื่อเพราะเขากินไม่หยุด
“ฉันไม่อยากจะเชื่อเลย ลูกผู้ดีตีนแดงเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อจะกินข้าวข้างทางได้”
“รู้สึกเหมือนจะถูกชม แต่ก็รู้สึกเหมือนจะโดนด่า ยังไงคุณ”
“ชมสิคุณ คนรวยๆ ที่ไหนจะมากินข้าวราดแกงแบบนี้”
“ผมเป็นคนง่ายๆ ไม่ได้เป็นคนเรื่องมาก กินอะไรก็ได้”
“น่าจะง่ายจริง ดูสิกินหมดไม่สนใจด้วยว่าผักอะไร”
“แม่ผมทำอาหารอร่อย ผมก็เลยเอนจอยอีตติง”
“ดูท่าคุณจะรักแม่มากนะ พูดถึงแม่บ่อยมากเลย”
“ก็เหลือแค่ผมกับแม่ ไม่รักแม่แล้วจะให้รักใคร”
“ดีแล้ว ถ้าคุณไม่มีแม่แล้วคุณจะรู้สึก”
ธารธาราหวนกลับไปคิดถึงเรื่องของมารดาทำให้ใบหน้าเศร้าหมองจนคนมองแอบสงสาร เขารู้มาคร่าวๆ แม่ของเธอฆ่าตัวตายเพราะสาม
