บทที่ 4 แฟนกำมะลอ (1)

1312 คำ

ด้วยงานที่รัดตัวทำให้สิงหราชยังไปเป็นคนสวนของสวนอิ่มใจไม่ได้ แต่ตอนนี้เขาจำเป็นต้องขอความช่วยเหลือจากเธอจึงขับรถมาหาเธอก่อนกินข้าวเที่ยงของวัน ธารธารากำลังหัวหมุนกับคนที่มาตื๊อขอซื้อที่ดินพอดีจึงใช้เขาเป็นไม้กันหมา สุดท้ายนายหน้าคนนั้นก็ยอมถอนตัว หลังจากรู้ว่าหญิงสาวเป็นแฟนกับชายหนุ่ม อย่างไรเธอก็ไม่ขายที่ดินให้เขาแน่นอน “เฮ้อ มันชักจะบานปลายเข้าไปทุกที เมื่อหลายวันก่อนฉันเป็นแฟนคุณ มาวันนี้คุณแฟนฉัน เซ็งโว้ยชีวิต” หญิงสาวเจ้าของสวนทิ้งตัวลงบนโซฟาอย่างคนหมดแรง ก่อนจะบ่นออกมาด้วยความไม่เข้าใจ สวรรค์กลัวเธอจะเหงาหรืออย่างไรถึงได้ขยันส่งเรื่องปวดหัวมาให้แก้ปัญหาทุกวันแบบนี้ “ยังพูดแบบนั้นไม่ได้ ความเซ็งยังไม่หมด เพราะผมมีเรื่องขอให้คุณช่วย” ชายหนุ่มยิ้มอย่างมีเลศนัยทำให้หญิงสาวรู้สึกร้อนๆ หนาวๆ ชอบกลจึงเด้งขึ้นมานั่งตัวตรง ก่อนจะถามเสียงเครียด “อย่าบอกนะว่าคุณจะให้ฉันไปแสดงเป็นแฟนเพื่อหลอ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม