“แล้วเราจะทำยังไงกันดีพี่หลงกุ้ย คนที่มาช่วยพี่ซีหานจะรู้ไหมว่าเราร่วมมือกัน แต่ต่อให้รู้คงรู้ว่าพี่นั่นแหละที่ทำร้ายพี่ซีหาน”
เยี่ยนหลินรีบออกตัว เพราะอย่างน้อย ๆ พี่ซีหานคงไม่รู้ว่าเธอร่วมมือกับพี่หลงกุ้ย
“พูดอย่างนี้ได้ยังไง เธอจะโยนความผิดให้ฉันเพียงคนเดียวเหรอ หากอาหานถาม ฉันจะบอกว่าเป็นแผนร้ายของเธอ”
ทั้งสองคนต่างโยนความผิดกันไปมา โดยไม่มีใครยอมใคร สุดท้ายเมื่อไม่ได้บทสรุปว่าใครเป็นคนมาช่วย เยี่ยนหลินจึงรีบกลับบ้านเพื่อไปวางแผนต่อ ส่วนหลงกุ้ยคิดว่าพรุ่งนี้เขาจะต้องไปขอโทษชุยซีหานเพื่อขอโอกาสอีกครั้ง
คืนนี้ชุยเหมยฮวาเป็นห่วงพี่ชายจึงไม่คิดที่จะนอนนั่งเฝ้าเขาด้วยความเป็นห่วง จนเซียวหย่งเสียนบอกให้ภรรยาไปนอนกับแม่ ส่วนเขาจะเฝ้าชุยซีหานเอง ตอนนี้ชุยซีหานเพียงแค่หลับไปเท่านั้น แต่หญิงสาวไม่ยอมจึงอยู่เป็นเพื่อนสามีจนกลางดึกชุยซีหานถึงรู้สึกตัว
“เป็นยังไงบ้างพี่ใหญ่ รู้สึกไม่สบายตรงไหน
