สายวันต่อมาชุยเหมยฮวาแทบจะลุกขึ้นไม่ไหว ใครจะคิดว่าสามีปกติที่สุดแทนจะเย็นชา แต่กลับกลายร่างเป็นหมาป่าจอมหิวโหย กินไม่รู้จักพอแบบเมื่อคืน เซียวหย่งเสียนทำหน้าสำนึกผิดที่ไม่รู้จักหักห้ามใจของตนเองทั้งๆ ที่เขาและเธอเพิ่งจะมีความสัมพันธ์กันครั้งแรก
ตอนที่โดนเล่นงานและโดนจัดฉาก ต่อให้รู้ว่าไม่ได้เกิดอะไรขึ้นแต่เพื่อชื่อเสียงของชุยเหมยฮวาอีกทั้งพ่อเขาและพ่อของเธอเป็นเพื่อนกันจึงไม่อยากให้เสียชื่อเสียง เลยต้องส่งแม่สื่อไปสู่ขอ
“พี่ขอโทษครับ หนูไม่โกรธพี่นะ พี่ห้ามตัวเองไม่ได้จริงๆ ใครใช้หนูร่างหนูนุ่มนิ่มน่าฟัดขนาดนั้นล่ะ”
ชุยเหมยฮวาหมั่นไส้จนต้องหาหมอนปาใส่คนหน้ามึน แทนที่จะสารภาพผิดดีๆ กลับโยนความผิดให้เธอเสียอย่างนั้น นี่เธอคิดถูกหรือคิดผิดกันแน่
“พี่หย่งเสียน พี่จะคิดว่าหนูใจง่ายไหม เจอหน้าพี่ไม่กี่วันกลับยอมพี่อย่างง่ายดาย”
แม้ว่ายุคที่เธอจากมากการมีวันไนต์สแตนด์ไม่ใช่เรื่องแปลก หรืออย
