ธนพัฒน์มองใบหน้าหวานที่ขมวดคิ้วจนเป็นปมอย่างเอ็นดู ชายหนุ่มรู้ตัวดีว่าเขาไม่สามารถปล่อยให้ผู้หญิงน่ารักบอบบางอย่างจอมขวัญหลุดมือเขาไปได้ ถึงแม้ว่าจอมขวัญดิ้นรนไปจากเขา ...เขาก็ไม่มีทางปล่อยให้เธอเป็นอิสระอย่างแน่นอน ผู้หญิงในอ้อมกอดของเขาคนนี้คือคนที่เขาต้องแต่งงานด้วยให้ได้ หญิงสาวต้องเป็นแม่ของลูกเขาและเป็นภรรยาที่น่ารักของเขาเป็นสะใภ้คนใหญ่ของตระกูลไดมอนเรส หากเขาไม่ได้แต่งงานกับจอมขวัญชีวิตนี้เขาก็จะไม่แต่งงานกับใครอีก
“เราสองคนเป็นแฟนกันนะฮันนี่”
ชายหนุ่มตัดสินใจขอจอมขวัญเป็นแฟน เขารู้ดีว่าคำขอของเขาอาจโดนปฏิเสธ แต่มีหรือที่เขาจะยอม หากจอมขวัญปฏิเสธที่จะเป็นแฟนเขา เขาจัดการขั้นเด็ดขากทันทีให้รู้ไปสิว่าหากเขาได้เธอเป็นภรรยาแล้วเธอจะไม่ยอมคบกับเขา
“ว่าไงล่ะครับตกลงเราเป็นแฟนกันนะ”
“ไม่ค่ะ ฮันนี่เป็นแฟนพี่พอลไม่ได้เพราะฮันนี่ไมได้รักพี่พอล” จอมขวัญตอบปฏิเสธอย่างไม่ต้องคิดเลย เธอไม่มีวันเป็นแฟนธนพัฒน์อย่างแน่นอน ขืนเธอเป็นแฟนกับธนพัฒน์สุดท้ายเธอก็ต้องเจ็บและถูกทิ้งเหมือนกับผู้หญิงคนอื่นๆ ของเขา เธอไม่มีทางยอมเด็ดขาด
“อะไรนะ” ธนพัฒน์ถึงกับหน้าบึ้งอย่างโมโห นี่เขาโดนผู้หญิงปฏิเสธรักอย่างนั่นหรือ ให้ตายสิ...เขาโดนผู้หญิงตัวเล็กผู้นี้ปฏิเสธรักอย่างไม่เหลือเยื้อใยแบบนี้ หากมีคนอื่นรู้แล้วเขาจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน ‘นายธนพัฒน์ ไดมอนเรสถูกสาวปฏิเสธรัก’ เพียงแค่คิดธนพัฒน์ก็สยองแล้ว ใบหน้าคมเข้มก้มลงมามองใบหน้าหวานอย่างไม่ค่อยจะชอบใจสักเท่าไหร่นักกับการปฏิเสธซึ่งๆ หน้าแบบนี้ นี่ขนาดเธออยู่กับเขาในห้องเพียงสองคนนะเธอยังกล้าปฏิเสธเขาเลย หากเขาไปสารภาพรักแล้วขอเป็นแฟนกับเธอต่อหน้าสาธารณะชน เขาไม่ต้องหน้าแตกหมอไม่รับเย็บหรอกหรือ ตั้งแต่เกิดมาเขายังไม่เคยโดนผู้หญิงคนไหนกล้าปฏิเสธเลยสักครั้ง เพิ่งจะมีครั้งนี้แหละเป็นครั้งแรก
“ฮันนี่ไม่ได้รักพี่พอล ฮันนี่คงเป็นแฟนกับพี่พอลไม่ได้”
“หรือฮันนี่รักไอ้มาเวล” ธนพัฒน์เริ่มพาลไปถึงมาเวล บางทีจอมขวัญอาจจะรักเพื่อนเขาก็ได้ “ฮันนี่รักไอ้มาเวลใช่ไหม”
“เปล่าหรอกค่ะ” จอมขวัญตอบกลับแทบจะทันทีเหมือนกัน เธอไม่ได้รักมาเวลหรอกแต่ถึงไม่มีมาเวลเธอก็ไม่รักธนพัฒน์อยู่ดี
“แล้วฮันนี่รักใครบอกพี่มาเดี๋ยวนี้นะฮันนี่” น้ำเสียงที่เคยอ่อนโยนกลับเข้มจนคนตัวเล็กในอ้อมกอดเริ่มที่จะผลักไสอ้อมกอดอุ่นๆ นั้น
“ปล่อยเดี๋ยวนะ” น้ำเสียงหวานเริ่มสั่นอย่างหวาดกลัว
“ไม่ปล่อย ฮันนี่บอกพี่มาเดี๋ยวนี้นะว่าฮันนี่รักใครบอกพี่มาเดี๋ยวนี้”
“โอ๊ยยย!” จอมขวัญเริ่มรู้สึกเจ็บไม่น้อยเมื่อแขนทั้งสองข้างของธนพัฒน์เพิ่มแรงกอดกระซับเธอให้แน่นขึ้นแรงขึ้นจนตอนนี้เธอแทบจะจมไปอยู่กับอกกว้างอยู่แล้ว
“พี่ถามอีกคำเดียวนะ...ฮันนี่รักใครหรือว่าฮันนี่มีคนที่รักอยู่แล้ว”
“ฮันนี่ไมได้รักใคร...ปล่อยฮันนี่เดี๋ยวนี่นะ คนบ้า บอกให้ปล่อย” จอมขวัญเริ่มดิ้นรนให้หลุดพ้นจากอ้อมกอดแข็งแกร่งนั้นอย่างโมโห ธนพัฒน์มีสิทธิอะไรมาวุ่นวายกับชีวิตส่วนของเธอแบบนี้
“โอเค สรุปว่าฮันนี่ยังไม่มีแฟนใช่ไหม” ชายหนุ่มเริ่มอารมณ์ดีขึ้นเล็กน้อยเมื่อรู้ว่าแม่คนตัวเล็กไม่ได้แอบมีใครในหัวใจอย่างที่เขากังวล
“ค่ะ” เธอพยักหน้าตอบรับอย่างไม่ค่อยจะพอใจกับการบังคับขู่เข็ญของธนพัฒน์เหมือนกัน
“พี่สรุปง่ายๆ เลย ฮันนี่ต้องเป็นแฟนพี่”
“ไม่ค่ะ”
“เลือกเอาฮันนี่...จะเป็นแฟนพี่หรือว่าเป็นเมียพี่” คำพูดชวนหวาดเสียวของธนพัฒน์ทำเอาจอมขวัญถึงกับหยุดดิ้น ก่อนเงยใบหน้าหวานขึ้นมองใบหน้าคมอย่างตกตะลึงเพราะเธอไม่คิดว่าธนพัฒน์ใช้คำพูดประโยคนี้กับเธอ‘เลือกเอาฮันนี่...จะเป็นแฟนพี่หรือว่าเป็นเมียพี่’
“ว่าไงฮันนี่ เลือกมาเดี๋ยวนี้ถ้าฮันนี่ไม่เลือกเดี๋ยวพี่เลือกเอง แล้วฮันนี่จะมาโทษพี่ไมได้นะ” ชายหนุ่มพูดขึ้นอย่างเข้าเล่ห์ สายตาคมจ้องมองใบหน้าหวานที่แดงระเรื่อด้วยรอยยิ้มถึงแม้มันจะอ่อนโยนแต่ก็แฝงไปด้วยความร้ายกาจไม่น้อย
“เป็นแฟนคะ” จอมขวัญตอบออกมาในที่สุด แม้จะรู้โกรธแต่เธอก็ทำอะไรไม่ได้มากไปกว่านี้เพราะทางเลือกทั้งสองทางมีแต่ผลเสียสำหรับเธอทั้งนั้นแต่หากให้เธอเลือกระหว่าง ‘แฟน’ กับ ‘ภรรยา’ เธอยอมเลือกเป็นแฟนจะดีกว่าอย่างน้อยก็น่าจะปลอดภัยกว่าอย่างหลัง
“ฮันนี่ตกลงเป็นแฟนพี่แล้วนะ ห้ามเบี้ยวไม่อย่างนั้นพี่จะจัดการขึ้นเด็ดขาดกับฮันนี่ทันที”
ธนพัฒน์ก้มลงมาสั่งอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ แม้จอมขวัญน่ารักสักแค่ไหนแต่เขาก็ไม่อยากพลาดโดนหญิงสาวหลอกอีก แค่โดนปฏิเสธรักก็อายจะแย่แล้วหากโดนดัดหลังขึ้นอีกงานนี้เขาคงต้องจัดการเช็คบิลทบต้นรวบยอดกับแม่ตัวเล็กจอมเจ้าเล่ห์อย่างแน่นอน
“ค่ะ”
“โอเค งั้นเดี๋ยวฮันนี่ลุกขึ้นไปอาบน้ำเดี๋ยวพี่จะพาไปซื้อเสื้อผ้า เพราะพรุ่งนี้พี่จะพาฮันนี่ไปทำงานกับพี่ด้วย”
“แต่...”
“ไม่มีแต่ พรุ่งนี้พี่มีประชุมเช้าแล้วฮันนี่ก็ต้องไปกับพี่ หลังจากประชุมเสร็จพี่จะพาฮันนี่ไปเที่ยว แต่ตอนนี้ลุกขึ้นไปอาบน้ำได้แล้วครับ ส่วนเสื้อผ้าฮันนี่ก็เลือกเสื้อในตู้ของพี่ใส่ก่อนได้เลย” ก่อนจะสรุปอย่างเสร็จสรรพ ชายหนุ่มไม่สนใจว่าจอมขวัญจะยินดีที่จะไปกับเขา หากเขาบอกว่าต้องไปเธอก็ต้องไป
ชายหนุ่มขยับกายลุกขึ้นพร้อมกับยกร่างเล็กขึ้นอุ้ม เมื่อเห็นว่าจอมขวัญยังนิ่งเฉยไม่สนใจคำสั่งของเขาเลย แม้เขาจะได้รับฝ่ามือเล็กที่ทุบตี เขาก็ไม่สนใจแล้วยังเสียงโวยวายต่อว่าเขาอีก เพียงแค่ขอให้เขาได้เธอมาแนบกายก็พอ เขาก็ทนได้ทั้งนั้น ธนพัฒน์ได้แต่คิดในใจอย่างขบขันตัวเอง ที่เขาเป็นแบบนี้ หากไม่เพราะแม่ตัวเล็กหน้าหวานเสียงเล็กนางนี้เขาก็คงไม่เจ้าเล่ห์ถึงขนาดนี้หรอก
////////////
...โปรดติดตามตอนต่อไป...