“เหว เขาทิ้งมิแล้ว เขาทิ้งมิแล้วเหว...” หล่อนระบายความเจ็บปวดของตัวเองออกมาพร้อมกับผละออกจากอ้อมกอดของคนตัวโต
“ไอ้เลว!"
กัดฟันแน่นด้วยความเดือดดาล เมื่อคิดว่าผู้ชายที่หล่อนเลือกนั้นทิ้งหล่อนไป ทำไมเขาถึงโกรธเกลียดเจ้าหล่อนไม่ได้ ทำไมต้องห่วงใยตลอดเวลา และตอนนี้อีก เขาเจ็บ เจ็บที่ผู้ชายสารเลวคนนั้นทิ้งมิราวรรณไป
“ฮึก! ตอนนี้มิไม่ได้เสียใจที่เขาทิ้งมิหรอกนะ แต่มิเสียใจที่ปล่อยให้ตัวเองท้องกับผู้ชายคนนั้น มิ...ฮือ ๆ ๆ มิโง่มากใช่ไหมที่คิดว่าเขาจะซื่อสัตย์กับมิ ฮือ ๆ ๆ เหว...มิเจ็บตรงนี้ ฮึก!"
ดึงมือใหญ่มาทาบทับอกซ้ายของตัวเองด้วยความเจ็บปวด เหรียญเงินเห็นสภาพของเจ้าหล่อนในตอนนี้ก็อดสงสารไม่ได้ อดเจ็บแทนไม่ได้ น้ำตาของลูกผู้ชายคลอเบ้าออกมาแบบไม่รู้ตัว
ดึงมือที่ถูกจับกุมด้วยมือเล็กออกมาไว้กับตัว พลางขยับตัวถอยห่างอีกคนไป ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องเป็นแบบนี้ เหมือนจะห่วงมิราวรรณ เหมือนยังรัก แต่ท
