อีหนูของป๋า NC35+
1023 คำ
ขยับยกร่างขึ้นให้สาวเจ้าได้สบายตัว แต่ไม่ถอนร่างออกจากหนูน้อยคนงาม ทำไมต้องพูดเรื่องเดิม ๆ ซ้ำ ๆ ด้วย หล่อนน่าจะเข้าใจได้แล้วว่าเขาต้องการอะไรตอนนี้ ทำไมต้องบังคับให้ข่มขู่ด้วย ไม่อยากข่มขู่เลย แต่คนเราต้องข่มขู่เพื่อให้ได้สิ่งที่ตัวเองต้องการ ใช่แล้ว เขามันเป็นคนเห็นแก่ตัว ไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษ ถ้าเป็นสุภาพบุรุษแล้วอดก็ไม่รู้จะเป็นให้ได้อะไรขึ้นมา ยอมให้คนตัวเล็กด่าสาปแช่งในใจแล้วได้แนบแน่นแบบนี้ยังจะดีเสียกว่า
ขอโทษนะหนูดอก ฉันไม่ใช่ผู้ชายที่ดี ฉันมันเป็นผู้ชายที่เห็นแก่ตัว แต่ทำไงได้ เธออยากพลาดเองในวันนั้น ช่วยไม่ได้อยากสะเออะเข้ามาในชีวิตของฉันเอง
“ใจร้าย!" หล่อนตัดพ้อคนเหนือร่าง
“ฉันจะไม่ใจร้ายถ้าหนูดอกทำตามที่ฉันบอกนะ เรียกฉันว่าป๋าสิ เรียกฉันสิคนดี”
เอ่ยแกมบังคับ มือใหญ่ลูบไล้ร่องอกของเจ้าหล่อนไปมาด้วยความหลงใหล ก่อนจะซุกหนวดเครายาวเฟิ้มของตัวเองลงไปกลางหว่างอกของหล่อน
พวงมาลากัดฟันแน่นด้วยความรังเกียจสัมผัสของเขา แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่นอนนิ่งตัวเกร็งให้ขากระทำกับร่างกายของตัวเอง
“อา! เรียกฉันว่าป๋าเหวสิหนูดอก เรียกฉันเดี๋ยวนี้ อย่าลืมว่าฉันทำได้ทุกอย่าง ฉันมีเงิน ส่วนเธอมีแค่ชีวิตจน ๆ กระจอก ๆ เท่านั้น จะเอาอะไรมาสู้กันฉัน ฮึ!" ผละจากหว่างอกของเจ้าหล่อนแหงนเงยขึ้นไปสั่ง
“ปะ...ป๋าเหว...” หล่อนค่อย ๆ เรียกตามคำสั่ง
“อา! แบบนี้แหละอีหนูของฉัน น่ารักเหลือเกิน อืม!" กัดคางของคนตัวเล็กด้วยความมันเขี้ยว
“อะ! เจ็บนะ!"
“ก็หนูดอกน่ารัก ว่าง่าย ๆ แบบนี้นะ ชีวิตของยายเธอจะได้สบาย ส่วนเธอก็จะสบายเพราะมีฉันคอยดูแล ส่วนผลไม้ เลิกขายไปเลยนะ ส่วนเรื่องเรียน ฉันคิดดูก่อนว่าจะให้กลับไปเรียนไหม”
ตอนนี้ชีวิตของพวงมาลาเป็นของเขา หล่อนอยู่ในกำมือของเขาแล้ว ทุกอย่างในชีวิตของสาวเจ้าต้องมีเขาเป็นผู้บงการเท่านั้น
“ต่ออีกรอบนะ ป๋าต้องการหนูอีกแล้ว”
เหรียญเงินไม่รีรอคำตอบ ไม่สนว่าเจ้าหล่อนจะพร้อมสำหรับยกสองหรือไม่ แต่เขารู้ดีว่า ยังไงเสียเธอก็ต้องพร้อมถ้าเขาต้องการ พวงมาลาต้องพร้อมทุกที่และต้องทุกเวลาด้วย ต่อไปนี้หล่อนจะเป็นที่ระบายของเขา ไม่ว่าจะไปไหนก็จะหิ้วติดตามไปด้วยตลอด ตอนนี้รู้แล้วว่าขาดคนตัวเล็กคนนี้ไม่ได้
“อะ! ถ้าหนูบอกว่าไม่...”
“ไม่มีคำว่าไม่สำหรับเราอีหนู หนูต้องพร้อมสำหรับป๋าคนนี้นะจ๊ะ คนสวย”
ว่าแล้วก็ไม่รอช้าจะขยับเคลื่อนเอวสอบเข้าหาคนตัวเล็ก ครั้งนี้ชายหนุ่มไม่ได้รุนแรงเหมือนก่อนหน้า แล้วบทรักอ่อนโยนเริ่มขึ้น ปากหนาจูบพรมไปทั่วใบหน้างาม ไล่เลื้อยมายังซอกคอระหง
“อือ! อา! หนูร้อนเหลือเกินค่า...ชูว์!"
เหรียญเงินยิ้มให้กับคนใต้ร่างด้วยความเอ็นดู
โธ่! แม่คุณ ช่างไร้เดียงสาเหลือเกิน ดูสิ เธอติดฉันขนาดไหน เพียงแค่ขยับ เธอก็ร้องครางต้องการฉันแล้วอีหนู
“อา! แน่นดีเหลือเกินหนูดอกของฉัน อืม! ซี้ดดด ”
เอวสอบขยับโยกเข้าหาตัวเล็กอย่างช้า ๆ มือใหญ่ลูบไล้สำรวจร่างกายขาวลออตาม ปากหนาพรมจูบไปทั่วเนินอกแล้วครอบครองกลืนกินทั้งสองเต้างามสลับไปมา
“อะ! อือ!"
สาวน้อยร้องครวญครางซ่านเสียว บิดร่างไปมาด้วยความทรมานกลางกาย สองมือเล็กเหนี่ยวรั้งไหล่กว้างทั้งสองไว้เป็นหลักให้ตัวเองยึด
“อะ! ดีเหลือเกินหนูดอก ถ้าเธอว่าง่าย ๆ แบบนี้ เธอก็จะได้รับความใส่ใจจากฉันแบบนี้นะ จำไว้ แต่ถ้าดื้อเมื่อไรจะเจอแบบก่อนหน้านี้ อะ! โอว์! เธอช่างแน่นเหลือเกินแม่ไก่หลงของฉัน อ่า!"
“หนูจะไม่ดื้อกับคุณ อะ! อือ!"
“เรียกใหม่สิหนูดอก ฉันบอกว่าเรียกฉันว่าอะไรนะ อูว์! อื้อ!"
“ปะ...ป๋าเหวค่า..อา! ได้โปรดช่วยหนูด้วย อะ! อือ!"
“ดีมาก...ว่าง่าย ๆ แบบนี้ฉันชอบ เราจะมีความสุขด้วยกันนะจ๊ะอีหนูของป๋า ซี้ดดด อืม! ตอดรัดฉันอีกแล้วหนูดอก อะ! โอว์! อา!"
เพลงรักครั้งที่สองเริ่มขึ้นไปอย่างอ่อนโยน สองร่างสอดประสานสัมพันธ์กันด้วยความเสียวซ่าน ร่างใหญ่ขยับเคลื่อนกาย โยกเย้าเข้าหากุหลาบงามแรกแย้มเป็นจังหวะเชื่องช้าและเร็วสลับกันไปมา
เช้ามืด เหรียญเงินขยับร่างไปมาด้วยความเมื่อยล้า ชายหนุ่มกระตุกยิ้ม มองคนตัวเล็กที่นอนซุกซบรักแร้ของตนด้วยความเอ็นดู เป็นครั้งแรกที่เขานอนกับคู่นอนจนเช้า จะว่าไปแล้วเขาเองก็ไม่คิดจะนอนกับหล่อน แต่เพราะพวงมาลาหมดสติไปจึงยอมให้นอนพักด้วยได้ เพราะเขาตั้งใจจะให้แม่หนูน้อยไปนอนอีกห้องที่ติดกับห้องเขาต่างหาก เพราะห้องนอนห้องนี้เป็นพื้นที่ส่วนตัวที่เขาอยู่ได้คนเดียวเท่านั้น
“คงจะเพลียมากสินะ หนูดอกของฉัน”
ลูบไล้ต้นแขนนวลเนียนไปมา วันนี้ที่เขาตื่นเช้าเพราะวันนี้ตอนเก้าโมงต้องขึ้นเครื่องกลับภูเก็ตไปหาครอบครัว เพราะถึงวันนัดแล้ว...วันนัดรวมตัวของบ้านเขานั้นเอง
“อยากพาไปด้วย แต่ก็นะ เดี๋ยวโดนแม่ศรีบังคับให้รับผิดชอบ”
ผละห่างจากร่างเล็กเปลือยเปล่า แล้วก้าวลงจากเตียง ยืนมองสำรวจพวงมาลาที่หลับใหลไม่ได้สติ ชายหนุ่มยิ้มให้กับคนที่นอนนิ่งบนเตียงอย่างไม่รู้ตัว มือใหญ่ค่อย ๆ จับร่างเล็กพลิกนอนหงายขึ้น จัดท่านอนให้เจ้าหล่อนได้นอนสบาย
- ผู้เขียน
