หอยหวาน NC35
1084 คำ
“ชูว์! ชื่ออะไรบอกผัวสิเมียจ๋า...” ถอนริมฝีปากออกมาถามเอาคำตอบ
“ชื่อดะ...ดอก...พวงมาลาค่ะ...อะ! อือ!" บอกด้วยความยากลำบาก เมื่อมือใหญ่ของเขาขย้ำเต้างามของเธอจนต้องแอ่นตัวเด้งขึ้นเบียดสีกับร่างใหญ่
“ดอก...แปลกดีนะ ส่วนผัวคนนี้ชื่อเหว เรียกฉันว่าป๋านะอีหนู ดูท่าแล้วอายุเราคงห่างกันมาก อืม!" เอ่ยพลางซุกไซ้ลำคอระหง ถูไถเคราของตนไปกับต้นคอของคนตัวเล็ก แล้วเคลื่อนมายังแอ่งชีพจรที่เธอแอ่นให้เขาสัมผัส
“อะ! อย่าทำอะไรฉันเลยนะ ฉันต้องเรียนและต้องเลี้ยงยาย” พยายามรวบรวมสติที่หลงเหลืออยู่พูดออกมา แม้ไม่รู้ว่าคำตอบจะเป็นยังไงหล่อนก็อยากจะพูด
“หืม! เป็นเด็กของป๋า ขายหอยหวานให้ป๋าดีกว่าขายผลไม้อีกนะจ๊ะคนสวย...อายุเท่าไรแล้ว” หยุดการกระทำของตนแหงนเงยถามคนตัวเล็กที่ใบหน้าเห่อแดง เพราะเคราของเขานั่นเองถูไถแก้มนวลทั้งสองข้าง
“สิบเก้าค่ะ ปล่อยหนูไปเถอะนะคะ”
“อย่าโง่หน่อยเลยอีหนู เป็นเด็กของฉันดีกว่าขายผลไม้ ส่วนเรื่องไปเรียน ฉันจะคิดอีกทีว่าต้องกลับไปเรียนไหม แต่ตอนนี้ฉันต้องการ...ต้องการอยู่ในตัวเธอ”
เอ่ยอย่างคนเห็นแก่ตัว เหรียญเงินไม่สนอะไรทั้งนั้นตอนนี้ ร่างกายของเขามันพร้อมมาก พร้อมจะเข้าไปฝังร่างในกายเล็กแล้วตอนนี้ ชายหนุ่มผละห่างออกมาปลดเปลื้องชุดสูทราคาแพงของตัวเองออก เพียงไม่นานก็เหลือเพียงร่างกายเปลือยเปล่า
พวงมาลาเบิกตากว้าง เมื่อได้เห็นหุ่นกำยำแข็งแรงเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อของคนออกกำลังกายสม่ำเสมอ สาวเจ้ากลืนน้ำลายลงคอด้วยความยากลำบาก แล้วสายตาคลอน้ำตาก็เคลื่อนมายังเอวสอบ แล้วก็ต้องยกมือขึ้นปิดปากตัวเอง เมื่อเห็นตัวตนของเขาขยายใหญ่ยาวและใหญ่เหลือเกิน เมื่อคิดถึงครั้งก่อนว่ามันเข้ามาในตัวเอง หล่อนสั่นกลัวส่ายหน้าหนีทันที
“อือ! ไม่เอา...อย่าทำอะไรหนูเลยนะคะ หนูกลัว...ไม่เอา ฮึก!" หล่อนหลุดเสียงสะอื้นออกมาด้วยความกลัว
“น่ารำคาญ! บอกแล้วว่าอย่าร้องไห้ ทำไมเธอถึงโง่แบบนี้หนูดอก!...”
เอ่ยเสียงแข็ง กระชากชุดนักศึกษาของเธอออก จนกระดุมกระเด็นขาดหลุด เมื่อจัดการกับเสื้อแล้วก็ชุดชั้นในและกระโปรงของเธอออกอย่างรวดเร็วอย่างไม่รีรอ ไม่สนว่าร่างเล็กจะดิ้นถอยหนี เพราะยังไงเสีย เธอก็หนีไม่รอด ร่างใหญ่เคลื่อนทาบทับ กักขังร่างเล็กไม่ให้ดิ้นรนถอยหนีตนได้
“ดูสิ หนูดอกสวยขนาดนี้จะให้ฉันปล่อยไปได้ยังไง”
มือใหญ่ลูบไล้ลำคอระหง เลื้อยไล่มายังเต้างามอวบอูมพอดีมือของตน ใบหน้ารกครึ้มไปด้วยเคราถูไถไปตามร่องอกนวลเนียน
“ฮึก! ยะ! อย่าทำแบบนี้กับหนูเลยนะคะ หนูกลัว ฮือ ๆ"
ดิ้นหนีก็ไม่รอด สาวเจ้าจึงยกมือขึ้นพนมขึ้นเหนือหัว ไหว้กราบขอให้ชายหนุ่มเหนือร่างปล่อยตัวเองไป
“ฉันไม่ได้น่ากลัวขนาดนั้น เป็นเด็กของป๋าเหวดีจะตาย อย่าทำเป็นกลัวไปเลย เราคนคุ้นเคยกันแล้วนะ”
รำคาญจนอยากบีบคอเล็ก ๆ ให้ตายคาเตียง แต่ก็ทำไม่ได้ เพราะของสวย ๆ งามแบบเจ้าหล่อนต้องเก็บไว้กินนาน ๆ ฆ่าทิ้งตอนนี้เสียดายของแย่
“ทำไม? ทำไมคุณต้องทำกับหนูแบบนี้ด้วยคะ ฮึก! ฮือ ๆ”
“เลิกร้องไห้ได้แล้วหนูดอก ฉันรำคาญ เข้าใจไหมรำคาญ ฉันอยากได้เธอมาระบายความอยาก อีกอย่างเธอมีฉันเป็นคนแรกก็ควรจะมีฉันคนเดียวเข้าใจไหม และตอนนี้ฉันก็ต้องการ ต้องการเธอมากด้วย เข้าใจไหมว่าฉันอยากจ้วงแทงเธอใจจะขาดแล้ว”
ความอดทนของเหรียญเงินขาดสะบั้น ไม่ชอบเลยที่หล่อนร้องไห้ ร้องไห้ราวกับว่าเขานั้นเป็นโจรข่มขืนงั้นแหละ แต่มันก็จริง แต่โจรอะไรจะดูดีแบบเขา และที่สำคัญเขามีเงิน ผู้หญิงที่ไหนก็อยากได้เงินและนอนกับเขาทั้งนั้นแหละ ถ้าไม่อยากคงไม่วางยาเขาแบบคืนนั้นหรอก
“ฮือ ๆ ๆ อย่าทำอะไรหนูเลยนะคะ หนูกลัว ฮึก! ฮือ ๆ ๆ” ยิ่งเขาพูดหล่อนก็ยิ่งร้องไห้ไม่หยุด
“โธเว้ย! จะร้องหาพระแสงอะไร ยังไง ๆ เธอก็เป็นเมียฉันแล้วนะหนูดอก”
ร้องออกมาด้วยความสุดจะทน แล้วผละห่างจากร่างเล็กด้วยความเดือดดาล นาทีชายหนุ่มผละออก คนตัวเล็กใจชื้นขึ้นมา หยุดร้องไห้ เมื่อคิดว่าตัวเองจะรอด แต่แล้วก็ต้องกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด เมื่อเรียวขาขาเล็กถูกจับแยกกว้างออก พร้อมกับความแข็งแรงของเขากระแทกประสานร่างของเธอและเขา
"กรี๊ดดดดด จะ! เจ็บ! ฮือ ๆ ๆ เอามันออกไป หนูเจ็บ ฮึก!" หล่อนทุบมือกับเตียงดิ้นทุรนทุรายด้วยความทรมานกลางกาย
“อ่า! เจ็บแค่นี้ไม่ตายหรอกอีหนู เราเคย ๆ กันแล้ว อืม!" มือใหญ่เคลื่อนไปกอบกุมสองเต้าพลางบีบเคล้นขย้ำแรง ๆ
“ฮึก! ได้โปรดปล่อยหนูไปเถอะนะคะ ฮือ ๆ ๆ” ร่างน้อยนอนนิ่งเกร็งด้วยความเจ็บปวดกลางกายสาว อึดอัดหายใจไม่ออก ยิ่งตอนนี้คนถ่อยขยับเคลื่อนกระแทกกายเข้าหา เธอยิ่งเจ็บร้าวกลางกาย
“ฮึก! ได้โปรด! เจ็บเหลือเกิน ฮือ ๆ ๆ ๆ”
พั่บ! พั่บ! พั่บ!
เสียงจังหวะแรงกระแทกเอาแต่ใจเริ่มขึ้น มือใหญ่กอบกุมทั้งสองเต้างามขย้ำแรง ๆ เพิ่มความเสียวซ่านให้ตัวเอง แม้ว่าคนตัวเล็กจะร้องไห้วอนขอร้องให้หยุดและปล่อยไปก็ตาม แต่มีหรือคนเห็นแก่ตัวอย่างเหรียญเงินจะยอม ในเมื่อต้องการก็อย่าหวังจะรอดพ้น
“โอว์! ตอดรัดดีเหลือเกินอีหนูของป๋าเหว อ่า! ซี้ดดด เสียวเหลือเกิน อืม!"
เหรียญเงินหาได้สงสารหรือสนใจร่างเล็กที่ตัวเองกระแทกกายเข้าหาไม่ ตอนนี้ชายหนุ่มสนใจแต่ความต้องการความปรารถนาของตนเท่านั้น สองมือหยาบกร้านขย้ำ ขย่มร่างเล็ก กระแทกเอวเล็กจนร่างน้อยไหวเอนกระแทกกับหัวเตียงขนาดคิงไซส์ของตน
- ผู้เขียน
