โพรเจกต์สุดยิ่งใหญ่ของไร่พัดชาได้ถือกำเนิดขึ้น ดอกรักได้รับมอบหมายในการเป็นผู้ช่วยพยัคฆ์อย่างเป็นจริงเป็นจัง หน้าที่ในการดูแลคาเฟจึงถูกเปลี่ยนมือไปให้รองผู้จัดการร้านชั่วคราว
การทำงานช่วงนี้ค่อนข้างหนักต่างจากที่ผ่านมาแต่เพราะพนักงานส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในไร่จึงไม่ค่อยเป็นปัญหามากนัก
แต่ปัญหาสำคัญสำหรับดอกรักคือเมื่อเลิกงานดึกแล้วต้องปล่อยลูกสาวอยู่คนเดียวเป็นเวลาหลายชั่วโมงอีกทั้งยังเป็นช่วงกลางคืนอีกด้วย
แม้ลูกสาวเธอจะพอช่วยเหลือตัวเองได้เกินอายุแต่ก็อดเป็นห่วงไม่ได้ อย่างเช่นวันนี้ที่เธอต้องฝากลูกสาวไว้กับคุณป้าพัดชาเพราะเลิกงานดึก
“หนูรักทานข้าวก่อนสิลูก”
“ไม่เป็นไรค่ะคุณป้า เดี๋ยวรักกลับไปทานที่บ้าน”
“จะเสียเวลาไปทำอาหารทำไมล่ะ มา ๆ กินเถอะ”
แขนเล็กถูกจับจูงไปยังโต๊ะอาหารไม้สักที่มีอาหารน่าทานเรียงรายไปหมด พร้อมกับลูกเจ้าของบ้านที่นั่งอยู่หัวโต๊ะ
“กลับบ้านแล้วจะได้พักผ่อนเลยไง”
