บทที่ 11 แหม่ เสียดายจัง!
“ ว้าย! ” ตกใจมากขณะเดินลงบันไดก็เจอแฝดอีกคน ใจหายใจคว่ำ สติสตังไม่อยู่กับเนื้อกับตัวแล้ว แต่พอได้สติก็ใจชื่นขึ้นมาทันที เพราะคนตรงหน้าสำหรับฉันเขาคือสุภาพบุรุษนะ ถ้าไม่นับเรื่องความสัมพันธ์แบบนั้นกับฉัน
“ ไหนบอกจะนอน ” แหม่ รู้ดีอีก ทั้งที่ฉันคุยแค่กับเพื่อน เขาก็แอบฟังด้วย ควรดีใจไหมเนี่ย
“ ไม่กล้านอน ”
“ กลัวผี? ” เขาเลิกคิ้วสูง
“ เปล่า แฝดน้องของนายไง ”
“ ไอ้พลมันจะทำอะไรเธอ ” สีหน้าเขาดูเปลี่ยนไปทันที
“ ก็น่าจะมาข่มเหงฉันแหละ หื่นและบ้ากามเอามากๆ ฉันง่วงนอนจะตายแล้ว แต่ก็ไม่กล้านอนหรอก ”
“ มันอยู่ไหน! ”
“ จอมพลเหรอ? ”
“ … ” เขาพยักหน้าลงแทนคำตอบ
“ ก็น่าจะอยู่ที่ห้องอาบน้ำอะ ”
“ เธอไปนอนที่ห้องเลย เดี๋ยวฉันไปจัดการมันให้ ” เขาพูดจบก็เดินไปทันที
อร้ายย นี่เขาเป็นห่วงฉันจริงๆ ใช่ไหม ถึงจะไปจัดการอีตาจอมพลให้เลยนะ ทำไมรู้สึกว่าเลี้ยงรุ่นคร
