บทที่ 10 แสบ หลังจากที่ชิ่งหนีมา ก็กลับมานั่งกับเพื่อนสาว แต่ครั้งนี้เพื่อนๆ นั่งล้อมวงเป็นวงใหญ่ เก้าอี้ก็วางไว้ครบคน ที่ฉันมานั่งก็เหลือที่ว่างอีกสองตัวใกล้ๆ ด้วย “ ทำไมถึงมานั่งรวมกันล่ะ ” พอมาถึงฉันก็ถามและนั่งลงใกล้ยัยแพรวทันที “ อยากสนทนากันเป็นวงกว้างหารือเรื่องปีต่อไปนะสิ ว่าจะไปที่ไหนกันต่อ ” แพรวพูดแล้วยกแก้วเหล้าขึ้นกระดกพรวดเดียวหมด ฉันก็กวาดสายตามองเพื่อนๆ ไปทั่วก็จะเอ๋กับยัยขวัญทันที ยัยนั่นนั่งตรงข้ามอีกฝั่ง แต่ไม่ได้นั่งตรงกัน นั่งเยื้องๆ “ ครบกันหรือยังเนี่ย ” บอสคือคนที่พวกเราทุกคนจัดให้เป็นประธานเวลานัดรวมรุ่นทุกรอบ เขาพูดขึ้นแล้วกวาดสายตามองไปทั่ว “ เอ่อ…เก้าอี้สองตัวที่ใกล้แจน ใครนั่งอะ ” “ … ” ฉันไม่ได้ตอบแต่ส่ายหัว “ ฉันเอง ” จู่ๆ ก็มีเสียงแทรก และมีคนเลื่อนเก้าอี้นั่งลงใกล้ฉันทันที “ อ๋อ จอม…อะไรนะนายอะ พวกนายไปไหนมาเนี่ย หายากนะเวลาแบบนี้ที่พวกนายจะพากันไ