Chapter 6
1472 คำ
หลังจากที่โรสได้นอนพักผ่อนหลายชั่วโมง เธอเริ่มดีขึ้นหลังจากตื่นขึ้นมา จากัวร์เห็นว่าเธออาการดีขึ้นดูเหมือนว่าการได้พักผ่อนจะทำให้สดชื่นขึ้น ก็เลยว่าจะพาหญิงสาวไปเดินห้าง
"ไปเดินห้างมั้ยไหวรึเปล่า"
"ไหวค่ะ ไปกันเถอะโรสเบื่อจะนอนแล้ว"
หญิงสาวเอ่ยออกมาพร้อมกับลุกขึ้นไปหยิบชุดสวยมาสวม ชายหนุ่มไม่ขัดตามใจทุกอย่างเพราะไม่อย่างนั้นแม่คุณจะเหวี่ยงทุกสิ่งซึ่งเขาคิดว่าลำบากแน่
"ครับ ผมรูดซิบให้นะ"
เขาช่วยเธอแต่งตัวจนเรียบร้อย โรสไม่มีอารมณ์จะแต่งหน้าก็เลยออกมาทั้งๆที่หน้ายังสดอยู่ ชายหนุ่มแปลกใจแต่ก็ไม่ได้คัดค้านอะไร จริงๆโรสไม่แต่งหน้าสวยมากอยู่แล้ว เธอเป็นคนดูแลตัวเองแม้กระทั่งผิวพรรณที่ไม่มีรอยตำหนิเลย
"คุณว่าโรสควรจะแต่งหน้ามั้ยคะ"
เธอเริ่มรู้สึกว่าไม่มีความมั่นใจเมื่อเดินผ่านกระจก ชายหนุ่มเอ่ยอย่างเอาใจไม่อยากให้หญิงสาวเป็นกังวลในเรื่องไม่เป็นเรื่อง
"คุณสวยอยู่แล้วไม่ต้องแต่งครับ"
"จริงเหรอ"
"ครับ ไปเถอะไปหาของอร่อยทานกันดีกว่าคุณจะได้มีเวลาช็อปปิ้งไง ไหนบอกว่าจะซื้อจนผมหมดตัวไม่ใช่เหรอ"
โรสมองหน้าเขาก่อนจะยิ้มออกมาบางๆ เธอกุมมือชายหนุ่มเดินออกไปจากห้อง จากัวร์สั่งให้ผู้ช่วยเอารถรีสอร์ตมาให้พร้อมคนขับเพราะเขาจะได้ดูแลเธอเต็มที่ในระหว่างเดินทาง
"นอนมั้ย"
เขาดึงตัวเธอมาซบลงตรงอกกว้าง หญิงสาวทำตามอย่างว่าง่ายเพราะยังเพลียๆจากเมื่อตอนกลางวันอยู่ เธอหลับตาลงช้าไปเผลอหลับไปอีกครั้งจนมาถึงที่ห้างชายหนุ่มค่อยๆเรียกเธอให้ตื่น
"โรสครับถึงแล้วนะ"
โรสลืมตาขึ้นช้าๆก่อนจะขยับตัวลุกขึ้นบิดขี้เกียจหลายทีแล้วหันมายิ้มให้ชายหนุ่ม
"พร้อมค่ะ"
เขาเดินลงมาจากรถก่อนจะส่งมือให้หญิงสาวเดินตามลงมา ทั้งสองคนพากันเดินเข้าห้างอากาศภายในห้างเย็นสบายทำให้โรสหายใจหายคอได้โล่งขึ้นเยอะ
"ฮ้าาาา สดชื่น ไปไหนกันก่อนดีคะ"
"แล้วแต่คุณเลย อยากช็อปปิ้งก่อนหรืออยากจะทานข้าวก่อนก็ได้ผมตามใจคุณ"
โรสเดินผ่านร้านจิวเวลรี่เธอชี้นิ้วไปตรงนั้นก่อนจะลากชายหนุ่มให้เข้าไปด้วย
เมื่อมาถึงเธอพุ่งตรงไปยังนาฬิกาผู้ชายแบรนด์ดัง เธอหยิบมาสองเรือนโดยใช้แขนของชายหนุ่มทดลอง
"คุณชอบแบบไหน"
"ผมเหรอ... ซ้ายก็สวยดีครับ แบบขวามันลวดลายมากไปผมไม่ค่อยชิน"
โรสถอดออกให้เขาก่อนจะส่งไปให้พนักงานชำระเงิน จากัวร์งงว่าเธอจะซื้อนาฬิกาผู้ชายไปให้ใคร แต่ก่อนจะถามเขาก็ส่งบัตรไปให้โรสแต่เธอไม่รับเพราะจะจ่ายเอง
"เอาของผมจ่ายสิ"
โรสรับบัตรคืนจากพนักงานก่อนจะได้ของแล้วเปิดออกนำนาฬิกาเรือนที่เพิ่งซื้อมาสวมให้เขาตามเดิม
"โรสให้คุณค่ะ คุณซื้อให้โรสตั้งหลายอย่างแล้วนี่นา"
เขามองนาฬิกาบนข้อมือก่อนจะถอนหายใจออกมาเล็กน้อย ไม่ได้ต้องการอะไรจากเธอเลยและที่ซื้อให้ทุกอย่างก็เพราะเต็มใจให้เอง
"ผมไม่ได้อยากได้อะไรจากคุณเลย"
"เถอะน่ารับไว้นะ"
เขายิ้มออกมายักไหล่อย่างช่วยไม่ได้ จะรับไว้แล้วกันมันเป็นความตั้งใจของเธอนี่นา
"ช่วยไม่ได้แหะ งั้นไปซื้อของคุณบ้างดีมั้ย"
เขากุมมือโรสเดินไปยังโซนเครื่องประดับ สร้อยคอทองคำขาวประดับเพชรหายากมีให้เลือกมากมายหลายราคา เขาโอบรอบเอวเธอมาใกล้ก่อนจะปล่อยให้เธอเลือกเอง
"ชอบเส้นไหนคะ"
"ถ้าคุณจะซื้อให้ก็ต้องเลือกเองค่ะ ทีโรสยังเลือกให้คุณเลย เห้อ! ไม่โรแมนติคเลย ปกติเขาต้องเซอร์ไพรส์กันด้วยซ้ำ"
ชายหนุ่มอ้าปากค้างตามอารมณ์หญิงสาวไม่ทัน เธอกอดอกหน้างอเอาแต่ใจเหมือนเด็ก เขาหันไปชี้ยังสร้อยหงส์เข้าชุดกับตุ้มหูมันสวยเหมาะกับโรสมาก และเขาเล็งไว้ตั้งแต่แรกที่เดินมาแล้ว
"งั้นผมเลือกเส้นนี้ให้คุณนะ มีตุ้มหูด้วย"
"เท่าไหร่คะ"
โรสมองหาราคา ถ้าแพงมากเธอก็ไม่อยากได้เท่าไหร่ เขาซื้อให้เธอรวมหลายๆชิ้นก็หลักล้านแล้วนะ ใครมาเห็นจะมองว่าเธอจะเกาะเขากินนะสิ
"ชุดนี้ทำมาจากทองคำขาว ตัวหงส์ฝังเพชรน้ำงามหายาก ราคาตกอยู่ชุดละ 85,000บาทค่ะ"
โรสตาโตก่อนจะรีบส่ายหน้าทันที แพงขนาดนี้เธอไม่เอาหรอก เขาส่งบัตรไปให้พนักงานก่อนจะหยิบสร้อยมาสวมให้เธอ
"เอาเส้นนี้แหละไม่แพงหรอก หันหลังให้ผมเร็วๆครับ จะใส่ให้"
"แต่ว่า..."
"ไม่ขัดใจกันสิครับ คุณซื้อนาฬิกาให้ผมยังรับไว้เลย"
"แต่มันไม่แพงขนาดนี้นี่นา"
โรสเอ่ยเสียงอู้อี้ก่อนจะปล่อยให้เขาใส่ให้อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ใส่พร้อมกับตุ้มหูเข้าคู่กันดูมีราคาเหมาะสมกับหญิงสาวตรงหน้ามากจริงๆ
"คุณใส่แล้วสวยมากเลย ไปครับไปช็อปปิ้งอย่างอื่นกัน"
"ไม่เอาแล้วค่ะแค่นี้ก็มากไปแล้ว งั้นไปทานข้าวกันดีกว่า โรสอยากทานซาชิมิเซตใหญ่ๆเลย"
ปลาดิบเป็นอีกอย่างที่เธอชอบทานมาก ถ้าได้ทานแล้วเธอจะอารมณ์ดีขึ้นอย่างที่เคย จากัวร์ยิ้มหวานรีบพาเธอไปร้านดังของห้าง คงเป็นเพราะอยากเอาอกเอาใจเธอแหละถึงได้รีบร้อนขนาดนี้
"ถึงแล้วค่ะ นั่งนะเดี๋ยวผมสั่งเอง"
เขาหยิบเมนูมาสั่งซาชิมิเซ็ตใหญ่ อะไรที่ว่าแพงเขาสั่งมาเต็มโต๊ะเพื่อเอาใจหญิงสาว ทุกอย่างเริ่มทยอยมา หญิงสาวเห็นปลาดิบถาดใหญ่ก็หยิบตะเกียบมาคีบจิ้มโชยุวาซาบิแล้วอ้าปากพร้อมรอยยิ้มกว้าง
"อุ๊บ!!!"
โรสเอามือปิดปากตัวเองแน่นก่อนจะปิดจมูกหันไปอีกทาง ทำไมถึงเหม็นคาวปลาขนาดนี้ ร้านหรูแบบนี้ไม่น่าจะเอาของเสียมาทำให้นะ
"ปลาเสียรึเปล่าคะทำไมถึงเหม็นขนาดนี้"
โรสเอามือปิดจมูกตัวเองแน่น จากัวร์มองปลาในถาดก่อนจะใช้ตะเกียบคีบมาชิม รสชาติอร่อยมากแถมสดอีกต่างหากไม่มีคาวเลยสักนิดเดียว
"ไม่เหม็นนะโรส ปลาสดมาก"
"แต่โรสเหม็นอ่ะ ไม่กินแล้วเอาอย่างอื่นมาให้โรสที"
เขาหยิบหลายอย่างมาให้เธอ หญิงสาวทำท่าพะอืดพะอมทานไม่ได้จนเขาไม่รู้จะทำยังไง
"ไหวมั้ยโรส ไปทานที่อื่นดีกว่าวันนี้คุณไม่ค่อยสบายคงไม่อยากทานของดิบ"
โรสพยักหน้าอย่างเห็นด้วย หญิงสาวรีบวิ่งออกไปข้างนอกแล้วสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เขาหยิบบัตรส่งให้พนักงานไม่ลืมให้เขาใส่กล่องให้ด้วยเพราะบางอย่างยังไม่ได้แตะเลยสักนิดเดียว
เมื่อได้ของแล้วเขาโทรศัพท์เรียกคนขับรถของรีสอร์ตมาเอาของไปไว้ก่อน เขากุมมือหญิงสาวพาไปอีกหลายร้านแต่ดูเหมือนว่าเธอจะเหม็นมันทุกอย่าง
"ไปทานของหวานมั้ยคะจะได้สดชื่น"
และสุดท้ายก็จบลงที่ร้านไอศกรีม โรสสั่งไอศกรีมมะม่วงเปรี้ยวจนเขาทานไม่ไหว แต่หญิงสาวกลับยิ้มอารมณ์ดีทานจนหมด
"เอาอีกค่ะ เอาสตรอเบอร์รี่"
"อีกชามเหรอ.."
"ค่ะ เร็วๆรีบสั่งเลยมะม่วงจะหมดแล้วอย่าทำให้โมโหนะ!!"
เขารีบเรียกพนักงานมาสั่งตามที่เธอต้องการก่อนจะเท้าคางมองหญิงสาวที่ยิ้มแย้มดีใจที่ได้ทานของอร่อยจนเขาเผลอยิ้มตาม เข้าไปสั่งอาหารมาสองสามร้านไม่ถูกใจแม่คุณเลยสักร้าน แล้วของที่ห่อกลับคงได้ให้ผู้ช่วยและพนักงานไปแบ่งกันทานซะแล้ว
"อร่อยมั้ย"
"อร่อยมากเลยค่ะ"
โรสยิ้มอย่างกับเด็กก่อนจะหยิบน้ำเย็นขึ้นดื่มแล้วตักไอศกรีมทานต่อ จากัวร์ดึงทิชชู่ไปเช็ดมุมปากให้เธอก่อนจะมองหญิงสาวด้วยรอยยิ้มอ่อนโยน
"ทานเยอะๆนะ ถ้าจะทานอีกก็บอกผมจะสั่งให้"
- ผู้เขียน
