“มาเร็วจัง”
ถามน้องชายทั้งสองที่นั่งหน้าซีดอยู่บนพื้น แต่สายตามองคนที่หันหลังทำอะไรก็ไม่รู้ คงง่วนกับการจัดของกินอยู่บนโต๊ะแหละมั้ง
“ถ้ามาช้ากว่านี้ คงได้มีคนตาย!”
“ใครจะตาย?”
“ริวนี่แหละจะตาย”
ใบหน้าหล่อเหลาหันกลับมาตอบเพียงครู่ก็หันกลับไปทิศทางเดิม เขาอาจจะเสียใจจนตายอย่างที่พูดก็ได้ ถ้ามาถึงช้ากว่านี้
“ตายแล้วพี่จะอยู่กับใครล่ะ”
พราวนภาเดินไปใกล้คนรักที่ไม่ยอมหันมามองหน้าเธอเลย สวมกอดแผ่นหลังกว้างไว้ โดยไม่สนใจสายตาตกตะลึงของน้องชายทั้งสอง ที่มองความใจกล้าหน้าด้านของเธอ
“หาผัวใหม่ดิ!”
“แน่ใจว่าพี่หาได้?”
“ฮึ่ม!”
“โกรธอะไรคะ”
พี่พราวพูดคะ เป็นอะไรที่น่าตกใจจนวินกับไวท์หันไปมอง แต่เห็นภาพสวีทของคนทั้งสอง ก็ต้องก้มหน้าลงเหมือนเดิม ในใจคิดไปแล้วว่า ส่งคิริวมาคนเดียวก็พอมั้ง พวกเขาทั้งสองไม่น่าจะจำเป็นแล้ว
“เหม็นคนมีแฟน”
“ไวท์มีบ้างดีไหมน้า”
“หยุดเลยนะ พี่ไม่อนุญาต”
