ตอนที่24 ความหวั่นไหว
“แน่นพุงจังเลยพี่จ๋า แฮร่ๆ”
พอมาถึงคอนโดมินนี่ก็ทิ้งตัวลงบนโซฟาตัวโปรดของเธอนั่งลูบท้องป้อยๆ ส่งยิ้มแฉ่งมาให้ผม เธอไม่รู้เลยสักนิดว่าตลอดทางที่ผมและเธอขับรถกลับมาห้องพักในหัวของผมเต็มไปด้วยความสับสนมากมาย และผมก็ตัดสินใจดีแล้วที่จะมอบจดหมายจากตาลุงแทฮันให้แก่เธอ
“ก็ใครใช้ให้กินมูมมามขนาดนั้น น่าอายซะมัด”
“ก็เค้กมันอร่อยนี่นา อีกอย่างพี่แจสเปอร์กับพี่กัปตันก็ไม่มีใครกินเลย น่าเสียดายออก” เธอหาเหตุผลมาเถียงผม
“ตะกละก็บอกมาเหอะ”
“ชิ” มินนี่ย่นจมูก
“จะว่าไปแล้วพอเจ้าเหมียวน้อยไม่อยู่ห้องแล้วมันก็ดูเหงาลงไปนิดๆ เนาะ ตอนมันอยู่เวลาพี่แจสเปอร์ไปทำงานมินนี่ยังเล่นกับมันได้ แต่ก็ดีแล้วแหละบางทีตอนมันอยู่ที่บ้านพี่กัปตันได้เจอเพื่อนๆ แมวด้วยกันมันอาจจะมีความสุขกว่าอยู่กับพวกเราก็ได้ว่าไหมคะ”
“มินนี่เล่าเรื่องของเธอให้ฉันฟังบ้างสิ”
“เอ๋? ” มินนี่ทำหน้าตาสงสัย
“ปก
