ตอนที่25 ลางสังหรณ์
ผับ…
“พี่แจสเปอร์ครับ พี่เสือรออยู่ห้องสตาฟ”
“พี่เสือมางั้นเหรอวะ”
“ครับพี่แกมาได้สักพักแล้วครับ พี่เสือบอกว่าถ้าพี่เคลียร์งานอะไรเสร็จแล้วให้ขึ้นไปหาแกหน่อย” เจ้าหน้าที่สตาฟคนหนึ่งในผับเดินเข้ามาบอกผม
“เออ ขอบใจ”
พี่เสือมางั้นเหรอ? ร้อยวันพันปีผมไม่เคยเห็นพี่เสือจะแวะมาที่ผับแห่งนี้เลยสักครั้งเดียว ส่วนมากหากอยากเจอผมเขามักจะใช้วิธีเรียกไปพบตัว ปกติเขาจะนัดประชุมพวกเราเดือนละครั้งสองครั้งแล้วแต่สถานการณ์เหรอหากว่ามีงานเร่งด่วนอะไรเป็นพิเศษเท่านั้น พี่เสือค่อนข้างไว้ใจและปล่อยให้พวกเราทำงานกันอย่างอิสรเสรี ขอเพียงแค่ไม่มีปัญหาจนเดือดร้อนรุกลามกลายเป็นเรื่องใหญ่เท่านั้นพอ
ผับชั้นลอยห้องStaff
“อ้าวเฮ้ย! ไอ้แจสเปอร์เข้ามาๆ”
ทันทีที่ผมผลักประตูเข้าไปพี่เสือก็ร้องทักทาย ภายในห้องซึ่งปกติเป็นห้องทำงานของผมไม่ได้มีแค่เพียงพี่เสือคนเดียว ยังมีผู้ชายอีกคนอยู่ในห้องด
