บทที่17
มีคนฆ่ากัน
วันต่อมา
ฉันลืมตาตื่นขึ้นมาอีกทีเกือบเก้าโมงทำไมไม่มีใครปลุกฉันเลย เด็กๆ ก็ไม่อยู่ฉันจึงรีบจัดการอาบน้ำเพื่อลงมาหาเด็กๆ ตอนนี้ทุกคนกำลังนั่งดูการ์ตูนกันอยู่ เดี๋ยวนะมีก้ากับมีญ่ากำลังฝึกท่องเอบีซี แล้วใครดูชินจัง?
“มี๊ขา คุงปู่ฉองปู่ไม่เก่ง ยังดูชิงจังอยู่เยย”
ฉันหันไปมองที่โซฟาก็อดยิ้มไม่ได้คุณพ่อไบร์ทกับคุณพ่อเบย์กำลังดูการ์ตูนกันอยู่จริงๆ ส่วนคุณแม่เดินส่ายหัวมากับคุณป้าพลอย ท่านบ่นอุบว่าคุณพ่อรู้จักโตสู้เด็กๆ ก็ไม่ได้
“มองหาเจ้าโบ๊ทเหรอวีนัส”
“ปะ เปล่าค่ะป้าพลอย คุณปู่ไปไหนคะวันนี้ไม่เห็นเลย^^”
“ไปทำธุระกับเจ้าโบ๊ทตั้งแต่เช้าแล้ว เมื่อคืนเป็นยังไงบ้างนอนหลับฝันดีไหม”
“เอ่ออ คือว่า” ทุกคนรู้เหรอออ กรี๊ดดดฉันต้องร้องดังไปแน่ๆ ฉันเม้มปากเข้าหากันจนมีก้าเดินมานั่งตัก
“มี๊เมื่อคืนผมได้ยินเสียงผีด้วย”
“ใช่ค่ะ มีญ่าก็ได้ยิง คุงปู่บอกว่าผีโดงมีกอาคงแทงค่ะ”
เป็นกา
