วิ่งหนีจากองครักษ์ฝานมาได้ตนเองพลันชนคนผู้หนึ่งอีกครั้ง อาชิงที่กำลังจะล้มอีกรอบกลับถูกแขนแข็งแรงของบุรุษประคองร่างเอาไว้ นางเงยหน้าขึ้นเป็นองครักษ์ผู้เดิมที่ช่วยนางเอาไว้ เขายิ้มงดงามให้นาง อาชิงตกตะลึงในความงามนั้นชั่วครู่ก่อนจะกะพริบตาหลายที นางมีสิ่งที่ต้องทำปากเอ่ยขอบคุณเขาแล้วดันกายตนเองจากอ้อมกอดนั้น
"เจ้าคือนางกำนัลขององค์หญิงสิบสามใช่หรือไม่" เป็นหยางเอ้อหลางที่ขวางนางไว้อีกรอบพร้อมเอ่ยถาม
"เจ้าค่ะ"
"องค์หญิงอยู่ที่ใด ข้ามีธุระที่ต้องสนทนากับนาง"
"ทะท่านแม่ทัพ องค์หญิงอยู่ทางนั้น ไม่ใช่ ทางนี้ เอ๊ยทางโน้น"
อาชิงชี้นิ้วสะเปะสะปะด้วยความตกใจกลัวจะเผยพิรุธออกมาให้คนรู้
"ตกลงทางใดกันแน่"
หยางเอ้อหลางขู่ตะคอกเสียงดังใบหน้าของอาชิงยิ่งซีดเผือดนางส่ายหน้าแล้วเอ่ยขึ้น
"ข้าไม่ทราบเจ้าค่ะ" หลังจากนั้นอาชิงก็วิ่งหนีไปอย่างรวดเร็ว
"ท่านเสียงดังขนาดนั้นนางไม่ปัสสาวะราดก็แปลกแล้ว"
อง
