“ลงโทษเช่นไรหรือ เขาทำเรื่องให้ข้าเสื่อมเสียเช่นนี้ควรลงโทษให้หนัก ตัดมือเลยดีหรือไม่"
"ดี"
รวดเร็วดุจพายุหยางเอ้อหลางดึงกระบี่ออกจากฝักพลางเงื้อกระบี่ขึ้น คนผู้นั้นได้ยินคำว่าตัดมือพร้อมกับแสงกระบี่ที่ส่องสะท้อนเข้าดวงตาถึงกับเข่าอ่อนเป็นลมล้มพับไป หลินฮุ่ยหมินตกใจแล้วนางไม่คิดว่านักเขียนนิทานจะใจเสาะเพียงนี้ อีกทั้งที่นางพูดเมื่อสักครู่ก็พูดไปอย่างนั้นด้วยโทสะไม่คิดว่าหยางเอ้อหลางจะจริงจังได้เพียงนี้ จึงรีบเอ่ยห้ามด้วยความตกใจ
“ช้าก่อนท่านแม่ทัพ”
หลินฮุ่ยหมินกระโดดทีเดียวร่างของนางก็ประชิดตัวท่านแม่ทัพ นางรีบดึงมือของเขาเอาไว้ทัน คนผู้นี้เห็นชีวิตคนเป็นผักปลาเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว นางจะส่งเสริมเขาไม่ได้เด็ดขาด
"ท่านไม่ให้ข้าตัดมือหรือไม่โกรธแล้วหรือ" เขาถามในขณะที่ยอมเก็บกระบี่แต่โดยดี
องค์หญิงสิบสามส่ายหน้าพร้อมกับเอ่ยกับเขาว่า
“ท่านแม่ทัพอย่าเพิ่งวู่วามการฆ่าคนในเมืองหลวงยิ่งเป็น
