นางกระแอมขับไล่ความคิดฟุ้งซ่าน ตอนนี้คือเวลาอะไรเหตุใดอยู่กับเขาแล้วนางถึงได้เพ้อเจ้อเพียงนี้ บุรุษหน้าตาหล่อเหลาความจริงนางพบเจอมาก็มาก แต่คนที่ดึงดูดนางได้เพียงนี้กลับเป็นเขาไปได้ มองเช่นไรก็ไม่เคยเบื่อ
หยางเอ้อหลางหัวเราะไม่ได้ร้องไห้ไม่ออกเมื่อจู่ๆ ภรรยาก็โยนความผิดมาที่เขา
"ช่างเถิดข้าอธิบายไปท่านก็หาได้ฟังแต่จะไม่ทำโทษคนผู้นี้เลยไม่ได้ คนทำผิดย่อมรับโทษหากแค่เผาหนังสือทิ้งคงไม่มีใครเกรงกลัวการกระทำผิดกันอีกต่อไป" เอ่ยจบเขาก็สั่งองครักษ์ให้เข้ามา
"โบยเขาห้าสิบไม้แล้วรวบรวมหนังสือทั้งหมดมาเผาทิ้งเสียอย่าให้เหลือแม้แต่เล่มเดียวสั่งการลงไปหากผู้ใดมีหนังสือนี้ในครอบครองถือว่าลบหลู่ราชวงศ์มีโทษสมควรตาย ให้ชาวบ้านรับรู้ต่อไปจะได้ไม่มีผู้ใดกล้าวาดฮูหยินของข้าพิการอีก" เมื่อออกคำสั่งจบเขาก็หันไปถามองค์หญิงสิบสามทันใด "พอใจหรือไม่"
องค์หญิงสิบสามเพียงพยักหน้าพร้อมรอยยิ้มตรึงใจ เห็นได้ชัดว่
