หลังจากไร้เสียงคน หลินฮุ่ยหมินพยายามสลัดเขาให้หลุดยันกายลุกขึ้น แต่คนผู้นี้กลับไม่ขยับเขายังทำให้นางกลายเป็นหินอยู่บนร่างของเขาแล้ว ฤทธิ์สุราทำให้เรี่ยวแรงของนางหายไปหลายส่วนจึงได้แต่ถอนหายใจแล้วเอ่ยถามทั้งๆ ที่นอนอยู่บนกายของเขาอีกทั้งมือของเขายังกำลังสำรวจไหล่หลังของนางเล่น แต่หลินฮุ่ยหมินคร้านจะใส่ใจอย่างไรเสียนางก็กำลังเมาอีกทั้งนอนอยู่บนตัวเขาเช่นนี้ก็อบอุ่นดี ทั้งหมดต้องโทษสุราที่ทำให้นางเป็นเช่นนี้
"ท่านมาทำไม"
"มาดูท่านว่าแอบหนีไปหรือไม่ หากหนีไปข้าคงได้ขายหน้าแย่"
"ข้าจะหนีไปที่ใดได้ หน้าของท่านจะยังอยู่ที่เดิมแน่นอนไม่ต้องขายให้ผู้ใด"
องค์หญิงสิบสามน้ำเสียงอ้อแอ้ไม่มั่นคงนัก เสียงที่เปล่งออกมาจึงดูน่ารักหนักหนา
"ข้าต้องมาให้เห็นกับตา เมื่อเห็นท่านแล้วจึงสบายใจ วันนี้ข้าอนุญาตให้ท่านเหลวไหลได้แต่หลังจากเป็นฮูหยินแล้วจะทำตัวเหลวไหลเช่นนี้อีกไม่ได้เข้าใจหรือไม่"
"ท่านมันบุรุษ
