เสียงอ้อแอ้ครานี้อู้อี้แล้วเป็นเพราะนางยังจรดจ่ออยู่กับการสูดดมกลิ่นบนร่างกายของเขา หยางเอ้อหลางแม้จะถูกองค์หญิงสิบสามลวนลามเช่นนั้นในใจกลับรู้สึกพึงพอใจยิ่ง
หยางเอ้อหลางเข้าใจกระจ่าง นางบัดนี้เห็นเขาเป็นสิ่งของชิ้นหนึ่งเท่านั้น เพียงงดงามต้องใจแต่ไม่ได้รักใคร่อันใด หยางเอ้อหลางลอบยิ้มอย่างน้อยเขาก็ต้องตานางบ้าง
ส่วนเรื่องที่เหลือเขาจะค่อยๆ ทำให้นางรับรู้ความเป็นตัวเขาและเห็นเขาเป็นคนสำคัญในที่สุด
ความจริงหยางเอ้อหลางที่ตั้งใจมาเพียงดูนางห่างๆ บัดนี้กลับถูกสตรีขี้เมาผู้นี้ก่อกวนหากเป็นยามที่มีแสงสว่างจ้าคงเห็นว่าร่างของเขาแดงก่ำไปทั้งร่างแล้ว
เมื่อเห็นว่านางชอบลูบเขาอีกทั้งยังชอบกลิ่นของเขาจึงนอนแผ่หลาให้นางเชยชมได้ตามใจชอบ ทุกการสัมผัสของนางทำให้เขาแทบหยุดหายใจ
องค์หญิงสิบสามลูบไล้ริมฝีปากเขาเบาๆ ริมฝีปากหยักโค้งนี้จะมีรสชาติเป็นเช่นไรนะ เพียงคิดเท่านั้นการกระทำของนางว่องไว นางก้ม
