“งานคุณเข้มเสร็จแล้วเหรอคะ”
“ยังครับ แต่พี่เป็นห่วงหนูมัท”
“ไม่ต้องห่วงหนูนะคะ หนูสบายมาก” มัทนาไม่อยากทำให้เขาเสียงาน ต้องมาคอยดูแลเธอ เธอเป็นเมีย ไม่ใช่ลูกสักหน่อยที่จะต้องให้เขามาโอ๋ มาตามดูแล
“คุณเข้มครับ อาจารย์กนกวรรณติดประชุมด่วนที่คณะ มาไม่ได้ครับ” เลขาคุณเข้มเข้ามารายงานให้เจ้านายทราบด้วยท่าทางนอบน้อม
“อืม...คุณกนกส่งข้อความมาบอกผมแล้ว”
“แล้วอย่างนี้ คุณเข้มจะให้เปลี่ยนกรรมการร่วมตัดสินไหมครับ”
“ไม่เป็นไร วันนี้แค่เปิดงานและแนะนำตัวคณะกรรมการเท่านั้น คุณกนกรับปากกับผมแล้วว่าวันประชุมคัดเลือกผลงานจะมาช่วยแน่นอน”
คุณเข้มพูดคุยรายละเอียดงานกับเลขาโดยไม่ยอมปล่อยเอวบางของภรรยา มัทนาจึงยืนยิ้มหวานส่งให้เลขาของเขาเป็นระยะตามประสาคนมนุษยสัมพันธ์ที่ดี แต่พอคุณเลขาของเขาขอตัวไปทำงานต่อ คุณสามีของเธอก็รัดเอวเธอแน่นขึ้น เขาก้มลงมากระซิบเสียงเครียด
“ห้ามยิ้มให้คนอื่น”
หัวคิ้วของคนถู
