“ขอบคุณสองครั้งแล้ว ขอเป็นอย่างอื่นบ้างได้ไหมครับ”
“คุณเข้มอยากได้อะไรล่ะคะ” มัทนาถาม เธอจ้องมองคนที่ก้มลงมาจนใบหน้าเขาแทบจะชนกับหน้าเธอด้วยสายตาไม่ไว้วางใจเท่าไหร่นัก
คุณเข้มหลุบตามองริมฝีปากอิ่มที่อยู่ห่างแค่คืบ เขาก้มหน้าเข้าไปใกล้อีกนิด มัทนากลั้นหายใจ หญิงสาวเอนตัวหนีไปด้านหลังเรื่อยๆ แต่คนอยากได้รางวัลไม่ปล่อยให้โอกาสหลุดมือไปง่ายๆ คุณเข้มโอบรัดเอวบางไว้ได้โดยละมุนละม่อม เขาดึงร่างสาวเขามาแนบชิด ตาคมล้ำลึกจ้องดวงตาลูกแกะน้อยสะกดให้เธอยืนนิ่งราวถูกสาป
“ขอพี่ชื่นใจนิดหนึ่งนะครับ” คุณเข้มเอ่ยขอพร้อมกับยกมืออีกข้างขึ้นประคองท้ายทอยหญิงสาว
ไม่ใช่ไม่รู้ว่าเขากำลังจะทำอะไร เพราะเธอไม่ใช่เด็กสาวไร้เดียงสาขนาดนั้น แต่ในตอนที่ใบหน้าคมเข้มก้มลงมาใกล้กระทั่งรู้สึกได้ถึงไอร้อนจากลมหายใจของเขา มัทนาไม่หลบหลีกขัดขืน เธอหลับตาลง ยินยอมให้เขาชื่นใจตามที่ขอ มันไม่มากเกินไปหรอก ก็แค่จูบ มันคงไม่มี
