“งั้นหนูไปหาอะไรกินก่อนนะจ๊ะแม่ หนูหิวมากๆ” หนูมัทฉีกยิ้มกว้างให้มารดา ก่อนจะหมุนตัวเดินไปทางห้องครัว แม่จำปามองท่าทางเดินที่ไม่ค่อยเรียบร้อยเท่าไรของลูกสาวแล้วส่ายหน้ายิ้มๆ
“กะเปิ๊บกะป๊าบแบบนี้ก็มีคนมาขอไปเป็นเมีย น่าสงสารลูกเขยแม่จริงๆ”
“แม่! หนูได้ยินนะคะ” หนูมัทตะโกนมาจากในครัว ที่จริงเธออยากจะเถียงแม่ว่า เธอยังไม่ได้เป็นเมียเขาจริงๆ สักหน่อย แต่ไม่เอาหรอก...ใครเขาเล่าเรื่องเข้าหอคืนแรกให้คนอื่นฟังกันเล่า
สายมากแล้วในตอนที่สามหนุ่มสามวัยเดินกลับมาจากสวน พ่อลำมูลที่ไม่ได้ลงน้ำไปจับปลากับลูกชายลูกเขยถือข้องใส่ปลาเดินขึ้นไปบนบ้านก่อน คุณเข้มกับเจ้าโมกที่ตัวเปียกและเปื้อนโคลนเดินไปทางหลังบ้าน เพื่อจะอาบน้ำที่ตุ่มใต้ต้นคูน
มัทนากับแม่จำปากำลังนั่งพับผ้าไหมผ้าฝ้ายที่เอาออกมาใช้ในงานเมื่อวาน พอเห็นพ่อลำมูลเดินขึ้นเรือนมา หนูมัทก็ลุกขึ้นไปรับข้องจากพ่อมาถือไว้
“แล้วคุณเข้มล่ะจ๊ะพ่อ” มัทน
