บทที่ 3 บ้านใหม่
1200 คำ
ไทเกอร์นั่งตัวโคลงเคลงตามฝีเท้าของชายหนุ่มผู้ซึ่งเป็นเจ้าของคนใหม่ มันมองผ่านช่องถ่ายเทอากาศเล็ก ๆ เพื่อดูทางว่ามันถูกพาไปที่ไหนบ้าง ทันทีที่ความเคลื่อนไหวหยุดลง กลิ่นหอมบางอย่างก็โชยมา มันทำจมูกฟุดฟิดก่อนมองหาที่มาของกลิ่นทันที
ถุงกระสอบขนาดใหญ่เต็มไปด้วยเม็ดกลม ๆ สีแดง เขียวและน้ำตาลอยู่ผสมปนกัน ถัดไปก็เป็นเสื้อผ้าแขวนเรียงกันและมีบางอย่างที่น่าสนใจอยู่ข้าง ๆ แต่เนื่องจากรูมีขนาดไม่ใหญ่จึงทำให้มันมองสิ่งอยู่ถัดจากนั้นไม่ชัด
ไม่นานชายหนุ่นก็เคลื่อนไหวอีกครั้ง เมื่อเขาซื้อของบางอย่างเสร็จก็เดินกลับไปที่รถของตนก่อนจะสตาร์ทรถขับกลับบ้าน
ตอนนี้สิ่งที่ไทเกอร์มองเห็นคือยางวางเท้าสีดำพร้อมกับรู้สึกถึงอากาศที่เย็นต่างจากเมื่อครู่
เมื่อชายหนุ่มขับรถเข้ามาจอดในบ้านแล้วก็ยกข้าวของต่าง ๆ ที่เพิ่งซื้อมาเข้าไปไว้ในบ้านพร้อมกับกล่องหูหิ้วที่มีลูกแมวน้อยอยู่ข้างใน
ทันทีที่กล่องถูกเปิดออก แมวตัวน้อยค่อย ๆ โผล่หัวขึ้นมาดูทีละน้อยก่อนผลุบลงอีกครั้งเมื่อเห็นหน้าชายหนุ่มที่เป็นคนพามันมาจากที่ตลาด
“ออกมานี่สิ” เขานั่งลงกับพื้นกระเบื้องในบ้าน ยื่นมือไปหาลูกแมวในกล่องพร้อมรอยยิ้ม “ไม่ต้องกลัวนะ ต่อไปนี้ที่นี่คือบ้านของเธอนะแมวน้อย”
เมื่อได้ยินดังนั้นไทเกอร์จึงค่อย ๆ โผล่หน้าขึ้นมาอีกครั้งด้วยความระมัดระวัง ก่อนโน้มตัวเข้าไปดมกลิ่นที่มือ จากนั้นก็ค่อย ๆ ก้าวออกมาจากกล่องและมองไปรอบ ๆ ภายในบ้าน จนเหลียวไปเห็นถุงลักษณะที่เคยเห็น ณ ร้านที่มีกลิ่นหอม มันจึงเดินตรงไปหยุดอยู่หน้าถุงทันที
“หิวเหรอ” เขาเดินไปหยิบถุงอาหารสำหรับลูกแมวขึ้นมา ก่อนจะนำชามสีฟ้ามาวางและเทอาหารลงไป
ไทเกอร์ก้มลงดมเล็กน้อยก่อนเอาลิ้นแตะเบา ๆ จากนั้นก็ก้มกินอย่างมูมมาม เพียงพริบตาเดียวชามก็ว่างเปล่าสะอาดตาไม่เหลือแม้แต่เศษใดใด แต่มันยังไม่รู้สึกอิ่มเท่าไหร่จึงร้องเหมียว ๆ พลางเอาเท้าเขี่ยชาม
“พอแล้ว เดี๋ยวอ้วน” เขาหยิบชามอาหารอีกอันก่อนเดินไปเปิดน้ำจากเครื่องกรองและวางลงให้ลูกแมวดื่มดับกระหาย
“เหมียว – ฉันยังไม่อิ่มเลย” ไทเกอร์จ้องหน้าชายหนุ่มสลับกับชามอาหารสีฟ้า
ในที่สุดเขาก็ใจอ่อนทนต่อสายตาที่จ้องมาไม่ไหว “อีกนิดเดียวเท่านั้นนะ ฉันจะไม่ใจอ่อนแล้ว” เขาเทอาหารอีกเพียงแค่ครึ่งหนึ่งของครั้งแรก
ติ๊งต่อง เสียงออดหน้าบ้านดังขึ้น ชายหนุ่มเก็บถุงอาหารก่อนเดินไปดูที่หน้าประตูบ้านว่าใครมา
‘ไลลา’ แฟนสาวของเขานั่นเอง
“เข้ามาก่อนสิ แล้วนี่ซื้ออะไรมาเยอะแยะ” เขาถามขึ้นเมื่อมองไปยังถุงที่อยู่ในมือของเธอ
“ของกินกับของใช้บางอย่าง วันก่อนที่เรามา ไม่ว่าจะหยิบจะใช้อะไรก็ล้วนหมดเกือบทุกอย่าง แถมตู้เย็นยังโล่ง มีแค่น้ำเปล่าไม่กี่ขวดเอง” เธอยื่นถุงให้กับแฟนหนุ่ม
“ผมมีอะไรจะให้ดูด้วย ในห้องรับแขกนะ”
เธอเดินไปที่ห้องรับแขกทันทีและก็พบลูกแมวน้อยกำลังเดินสำรวจอยู่
“จิณณ์ คุณเลี้ยงแมวตอนไหน?”
“เมื่อเช้า ผมเพิ่งซื้อมาเมื่อเช้า” เขาบอกก่อนจะวางถุงที่รับมาจากไลลาไว้ที่โต๊ะในห้องครัว
“น่ารักจัง เจ้านี่พันธุ์อะไร แล้วมันมีชื่อหรือยัง?” เธอถาม
“สก็อตติช ส่วนชื่อผมยังไม่ได้ตั้งเลย” เขาตอบในขณะที่หยิบของกินบางส่วนใส่ตู้เย็น
“มันดูไม่ค่อยเหมือนสก็อตติชเท่าไหร่เลยนะ” เธอพิจารณาดู
“มันยังไม่ผลัดขนน่ะ คุณช่วยผมคิดชื่อมันหน่อยสิ”
“ได้สิ” ไลลาหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเสิร์ชหาชื่อน่ารัก ๆ สำหรับแมวทันที
หน้าเว็บแสดงรายชื่อ มีทั้งเบล บิวตี้ เดซี่ มีมี่ ลอร่า และเธอชอบชื่อ ‘เดซี่’
“เดซี่เป็นไง?” เธอเสนอ
“ผมลืมบอกคุณไป มันเป็นตัวผู้”
“อย่างงั้นเหรอ งั้นฉันจะหาชื่อใหม่แล้วกัน” เธอก้มหน้าหาชื่อต่อ
“แจ็กกี้ จิมมี่ โจ โทนี่ ไทเกอร์ คุณว่าชื่อไหนดี?” เธอหันไปถามจิณณ์
“เหมียว -- เรียกฉันทำไม ถึงเวลากินอีกครั้งแล้วเหรอ” ไทเกอร์เดินเข้าไปหาไลลาเมื่อได้ยินเธอพูดชื่อของมันและมองหาอาหาร “ไม่เห็นจะมีอะไรให้ฉันเลย แล้วจะเรียกทำไมกัน” มันกลับไปเดินสำรวจห้องต่อ
“คุณดูสิ มันเดินมาหาฉันตอนฉันถามชื่อมันกับคุณด้วย”
“มันคงชอบสักชื่อที่เธอเรียกเป็นแน่” เขาออกจากห้องครัวก่อนมานั่งข้าง ๆ แฟนสาว
“ฉันจะลองเรียกทีละชื่อ ว่ามันชอบชื่อไหนกันแน่” ไลลาเริ่มเรีนกตั้งแต่ชื่อแจ็กกี้จนไปถึงโทนี่ เจ้าแมวน้อยก็ไม่มีวี่แววว่าจะสนใจ ตอนนี้เหลือเพียงชื่อสุดท้าย “ไทเกอร์”
“เหมียว -- เรียกทำไมอีกละ?” ไทเกอร์หันไปสบตาไลลาที่เป็นคนเรียก
“ฉันว่ามันชอบชื่อนี่แหละ”
“ไทเกอร์งั้นเหรอ ผมก็ว่ามันเข้ากับลายของมันดีนะ ว่าไงไทเกอร์ ต่อไปนี้เธอชื่อไทเกอร์นะ” จิณณ์หันไปบอกกับไทเกอร์
“เหมียว -- นั่นชื่อฉันอยู่แล้ว”
“ดูสิ มันดีใจใหญ่เลย”
“เหมียว -- มันน่าดีใจตรงไหน นี่มันชื่อของฉัน มนุษย์คนนี้พูดไม่รู้เรื่อง”
“ไลลา พรุ่งนี้ผมว่าจะพาไทเกอร์ไปตรวจไปฉีดวัคซีนสักหน่อย คุณจะไปด้วยกันไหม?”
“พรุ่งนี้ฉันไม่ว่างน่ะ พอดีเสาร์นี้นัดลูกค้าไว้”
ไทเกอร์เดินสำรวจบ้านใหม่ได้สักพักมันก็เริ่มปวดฉี่ มันถึงหาที่เหมาะสำหรับเข้าห้องน้ำและมันก็เจอ ไทเกอร์กระโดดขึ้นไปในตะกร้าและนั่งลงทันที
“เห้ย อย่าฉี่ใส่กองผ้า” จิณณ์ร้องห้ามก่อนรีบวิ่งไปยกตัวไทเกอร์ขึ้นแต่ก็สายไปเสียแล้ว ตอนนี้กองผ้าบางส่วนเปียกไปด้วยฝีมือของลูกแมวน้อย
“พรุ่งนี้คุณก็อย่าลืมไปซื้อกระบะทรายแมวแล้วกัน” ไลลาหัวเราะเบา ๆ ก่อนหยิบผ้าเปียกไปใส่ในเครื่องซักผ้าให้
—————————————————
ขอบคุณที่ติดตามอ่านมาถึงตอนนี้นะคะ ในนี้จะลงเป็นตัวอย่างเพียงเท่านี้นะคะ สามารถติดตามต่อได้ในรูปแบบของebook ใน Meb
หรือรายตอนต่อใน readawrite ค่ะ
พิมพ์ชื่อเรื่องหรือนามปากกาหาได้เลยนะ
นามปากกา น.นิรา
เริ่มอ่านเรื่องราวที่ยอดเยี่ยมได้ที่นี่
- ผู้เขียน
