ร้ายแค้นรัก

ตอนที่6 พบเจออีกครั้ง

หนูอยู่กับลุงหมออยู่กับคุณแม่นะคะเดี๋ยวพ่อมา"

เตชินรีบต่อสายหาใครบางคนที่เค้าอยากพบ เค้ารีบขับรถไปยังจุดนัดหมายตามโลเคชั่นที่ส่งมา เพียงไม่นานเตชินก็มาถึงบ้านหลังใหญ่ที่อยู่กลางใจเมืองกรุง ประตูขนาดใหญ่ถูกเปิดออกด้วยระบบไฟฟ้า บอดี้การ์ดนับสิบยืนเรียงรายตามจุดต่างๆ เตชินไม่มีเวลาคิดสิ่งที่เค้าต้องการในเวลานี้คือเงินเท่านั้น เค้าต้องการมันเพื่อมารักษาภรรยาสุดที่รักเพื่อให้เธอหายจากโรคบ้าๆนั่นสักที

"เชิญครับนายท่านรออยู่"

ประตูห้องทำงานที่อยู่ชั้นสองถูกเปิดออกเพื่อต้อนรับผู้ที่มาเยือนอย่างเตชิน ร่างหนาที่ค่อนข้างมีอายุเดินเข้ามาด้วยใจที่กังวลอยู่ไม่น้อยเค้าไม่รู้ว่าผลออกมาจะเป็นยังไง จะออกหัวหรือออกก้อยแต่เค้าจะพยายามอย่างสุดความสามารถ เตชินนั่งลงตรงข้ามกับคลาสหนุ่มมาดขรึม คลาสดูสุขุมเยือกเย็นแต่ทำไมแววตาคู่นี้เตชินกลับคุ้นเคยนักแต่นึกเท่าไรกลับนึกไม่ออก แน่นอนเตชินไม่มีทางรู้ว่าคนที่นั่งอยู่ตรงหน้าเค้าคือคนโต คนที่ภรรยาเค้าอุ้มบุญมา คลาสเปลี่ยนทั้งชื่อและนามสกุล เค้าใช้นามสกุลของคุณย่าซึ่งเตชินไม่มีทางรู้แน่นอน

"คุณคลาสพอจะช่วยผมได้ไหม ผมขอร้อง"เตชินเอ่ยอย่างหมดหนทาง

"ผมไม่อ้อมค้อมนะ บริษัทของคุณกำลังล้มละลายแถมยังติดหนี้มหาศาลผมไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น ผมยินดีช่วยแต่มีข้อแม้ คุณต้องให้ลูกสาวของคุณมาเป็นภรรยาของผม แต่จะไม่มีการแต่งงานใดๆเกิดขึ้นผมจะให้เกียรติเธอด้วยการจดทะเบียนสมรสที่ถูกต้องตามกฎหมาย ถ้าคุณตกลงผมจะจัดการทุกอย่างทันที"

เตชินเงียบลงเค้าไม่มีทางเลือกใดๆเลย เหมือนคนตรงหน้ากำลังบีบบังคับเค้าทางอ้อม เหมือนจะช่วยแต่ก็เหมือนจะเหยียบซ้ำไปพร้อมกัน

"ผมตกลง"สมองที่นั่งคิดอยู่นานสวนคำตอบขึ้นมาทันที คลาสยกยิ้มที่มุมปากนิดๆ เค้าสะใจเหลือเกินที่ทุกอย่างมันกำลังเป็นไปตามแผนการของเค้าทุกอย่าง

"อ้า!!แต่ผมเปลี่ยนใจละผมไม่ตกลงดีกว่า เชิญครับผมต้องทำงานต่อ"ร่างหนาหันหลังเหยียดยิ้มอย่างสะใจ เตชินถึงกับสะอึกเมื่อเค้าตกลงแต่อีกคนกลับปฏิเสธ เค้าเดินออกมาด้วยความผิดหวังความหวังที่เต็มเปี่ยมก่อนหน้ามันพังทลายหายเท่ากับศูนย์เมื่อเตชินถูกปฏิเสธ เสียงโทรศัพท์ที่ดังขึ้นเรียกสติของเตชินให้กลับคืนมา

"คะ…คุณพ่อค่ะเป็นยังไงบ้าง"เตชินถึงกลับสะอึกเมื่อได้ยินเสียงของลูกสาว นี้เค้ากำลังทำอะไรลงไปความคิดชั่ววูบเมื่อครู่เกือบทำร้ายแก้วตาดวงใจของเค้าเสียแล้ว เตชินเล่าทุกอย่างให้ลูกสาวของเค้าได้ฟังเค้าบอกไปว่าทางนั้นปฏิเสธ เมย์ลดาถึงกับอึ้งจนพูดอะไรไม่ออก

"ไม่ต้องห่วงนะลูกพ่อจะจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อยเอง" เสียงเครือของบุพการีทำให้ใจดวงน้อยสั่นจนน้ำตาซึมออกมา เธอไม่เคยตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ ทุกอย่างรอบตัวมันดูเหมือนไม่มีทางออกเอาสะเลย เมย์ลดาที่ขับรถตามพ่อของเธอมาอยู่ห่างๆ เธอแอบจอดรถข้างๆบ้านหลังใหญ่ใจกลางกรุง สุดท้ายเมย์ลดาก็ตัดสินใจทำทุกอย่างเพื่อตอบแทนบุญคุณเพื่อให้แม่ของเธอมีชีวิตรอดเท่านั้นก็พอนอกนั้นเธอไม่สน

"หนูเมย์ขอพบเจ้าของบ้านหน่อยได้ไหมคะ"

"เชิญครับ"

เมย์ลดาอดแปลกใจไม่ได้ว่าทุกอย่างทำไมดูง่ายไปหมด คลาสรู้ทุกอย่างรู้แม้กระทั่งเธอจอดรถไว้ตรงไหนคุยอะไรกับพ่อเธอบ้าง รู้แม้กระทั่งเธอเดินจากรถมาหน้าประตูบ้านบานใหญ่กี่ก้าว

เมย์ลดาเดินตามร่างสูงที่ท่าทางสุภาพไม่หน้าบึ้งเหมือนคนอื่นๆ ประตูห้องที่พ่อของเธอเคยเข้ามาเจรจาถูกเปิดออกอีกครั้ง บรรยากาศที่ดูอึมครึมส่งผลให้ใจดวงน้อยเต้นไม่ถูกจังหวะ เธอสูดหายใจเข้าออกอยู่หลายครั้งเพื่อเรียกกำลังใจให้ตัวเอง

"คะ…คุณ"

เก้าอี้ทำงานหันกลับมาเพื่อเผชิญหน้ากับคนปากเก่งที่เคยเถียงเค้าฉอดๆในช่วงเช้า ร่างเล็กถึงกับอึ้งเธอแทบเป็นลมล้มพับ เมื่อคนตรงหน้าที่เธอบากหน้ามาขอความช่วยเหลือคือเค้า เมย์ลดาพยายามข่มใจเธอต้องขอร้องอ้อนวอนให้เค้ายอมช่วยเธอให้ได้

"ถ้าเธออยากให้ทุกอย่างง่ายขึ้นและให้แม่เธอปลอดภัย แก้ผ้าแล้วเดินมาหาฉัน"

"ถ้าหนูเมย์ทำตามที่คุณบอก หนูเมย์จะเชื่อได้ยังไงว่าคุณจะช่วยคุณแม่และช่วยซื้อบริษัทของคุณพ่อ"

"หึ…ด้วยเกียรติของคาร์ลอเลสฉันไม่หักหลังเธอแน่นอน"เมย์ลดารู้ดีว่าไม่มีใครช่วยพ่อของเธอได้เพราะลุงหมอธีทัชเล่าทุกอย่างให้เธอฟังหมดแล้ว บริษัทที่ติดหนี้มหาศาลใครจะยอมซื้อใครจะยอมช่วย

เป็นอีกครั้งที่มือน้อยๆลูบคลำล็อกเกต เธอค่อยๆปลดเปลื้องเสื้อผ้าที่สวมใส่ทั้งน้ำตาเธอพยายามกลั้นมันจนถึงที่สุด ร่างกายเปลือยเปล่าที่มีเสื้อผ้าปลดลงมากองอยู่ที่เท้า ผิวสวยๆเอวคอดกิ่วอกอวบที่เต่งตึง มันประจักษ์ต่อสายตาทำให้คลาสแทบคลั่งในเวลานี้ เท้าเล็กค่อยๆเดินไปหาเธอรู้สึกประหม่ารู้สึกหนาวจนถึงขั้วหัวใจ

"นั้งลงสิถ้าเธออมให้ฉันจนเสร็จ แม่ของเธอจะถูกส่งตัวไปรักษาทันที"

เมย์ลดานั่งลงกลางหว่างขาอย่างว่าง่าย คลาสยิ้มเล็กน้อยที่วันนี้เธอดูไม่พยศ ร่างหนาถอดทุกอย่างตรงหน้าเพื่อความเสมอภาคเดี๋ยวจะหาว่าเค้าเอาเปรียบเธอที่ให้เธอถอดอยู่ฝ่ายเดียว ความใหญ่โตที่มีเส้นเอ็นปูดประปรายที่เด็กสาวไม่เคยพบเห็น เมย์ลดาถึงกลับกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก ร่างเล็กถึงกลับผละถอยไปด้านหลังด้วยความตกใจ เมื่อเห็นความใหญ่โตผงาดขึ้นชี้โด่ชี้เด่ตรงหน้า

"ถ้าเธอนั่งมองอยู่แบบนี้ฉันคงเสร็จหรอกนะ จะอมให้ฉันหรืออยากให้น้องสาวเธอพังเลือกเอา"