ตอนที่ 10 ฉวยโอกาส
2253 คำ
เมื่อทั้งสี่คนมาถึงสนามฝึกแล้วก็ตรงไปยังห้องฝึกยิงปืนทันที สามหนุ่มก็เตรียมความพร้อมซ้อมยิงปืนล็อคใครล็อคมันเพราะในห้องฝึกจะแบ่งเป็นล็อคโดยมีที่กั้นปิดไว้เวลาฝึกยิงจึงเห็นแค่เป้าฝึกเท่านั้น
"พี่วิน สอนน้องหน่อยสิ"
เมย์เดินไปหามาวินเพื่อขอให้พี่ชายช่วยฝึกยิงปืนให้
"ไปให้ไอ้แดนสอน ขี้เกียจสอนให้"
มาวินเอ่ยบอกน้องสาวตัวเองขณะที่มือกำลังเช็คปืนอยู่จนเมย์ได้แต่ทำหน้ายู่ใส่พี่ชายตัวเองแล้วเดินไปล็อคของดินแดนทันที
"พี่แดน สอนหนูยิงปืนหน่อยได้มั้ยคะ พี่วินไม่ยอมสอนอ่ะ"
เมย์เอ่ยพูดขึ้นเมื่อเดินเข้าไปใกล้ดินแดน
"ได้อยู่แล้วครับ มาสิ มายืนข้างหน้าพี่"
เมย์พยักหน้าแล้วเดินไปยืนข้างหน้าดินแดน แต่ก็ต้องชะงักนิ่งเมื่อดินแดนเดินมาข้างหลังแล้วยื่นมือทั้งสองข้างพาเธอจับปืน เมย์ใจเต้นแรงไม่น้อยเพราะตอนนี้มันเหมือนดินแดนกำลังยืนกอดเธออยู่ข้างหลัง แถมยังโน้มหน้าลงมาใกล้ใบหูเธอจนรู้สึกขนลุกไปหมด
"เป็นอะไรครับ ทำไมยืนนิ่งเชียว"
ดินแดนยิ้มมุมปากเอ่ยถามเมย์ออกไปเมื่อเห็นเธอยืนนิ่งไม่ขยับ จึงแกล้งโน้มหน้าไปใกล้เธอแต่กลับเหมือนแกล้งตัวเองแทนเพราะเมื่อเขาได้กลิ่นหอมจากตัวเธอยิ่งอยากทำมากกว่าได้ยืนกอดแบบนี้ จึงได้แต่ข่มอารมณ์ตัวเองไว้แล้วหันไปจริงจังกับการฝึก
"ปะ...เปล่าค่ะ"
"ถ้าอยากฝึกจริงๆ หนูต้องมีสมาธิมากกว่านี้ห้ามวอกแวก ไม่งั้นคนที่เจ็บตัวจะเป็นหนูแทน เข้าใจมั้ยครับ"
ดินแดนเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงจริงจัง
"เข้าใจแล้วค่ะ มาค่ะพี่แดนหนูพร้อมแล้ว"
เมย์เอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงหนักแน่นบ่งบอกว่าเธอพร้อมที่จะฝึกแล้ว
"ดีครับ ก่อนจะเหนี่ยวไกลปืนจำไว้ว่าต้องจับปืนให้แน่นเพราะหลังยิงออกไปมันจะมีแรงดัน นัดแรกพี่จะจับมือหนูไว้ก่อนหลังจากนั้นหนูยิงเองโอเคมั้ยครับ"
"โอเคค่ะ"
เมื่อเธอตอบตกลงดินแดนก็จับมือเธอยิงนัดแรกทันที ด้วยความแม่นของดินแดนนัดแรกที่พาเธอยิงจึงเข้าเป้าส่วนหัวของหุ่น ทำเอาเมย์อึ้งทันทีไม่คิดว่าเขาจะยิงปืนแม่นขนาดนี้ จึงรีบหันหน้าไปชมดินแดนทันที
"แม่นมากพี่แดน อ๊ะ!"
ขณะที่เมย์หันหน้าไปพูดกับดินแดนก็ต้องตกใจเมื่อแก้มของเธอกลับไปโดนปากของดินแดนพอดี เพราะเป็นจังหวะที่เขากำลังจะโน้มหน้ามาคุยกับเธอ เมย์หันหน้ากลับคืนทันทีด้วยความเขินอายส่วนดินแดนก็ตกใจไม่น้อยเมื่ออยู่ดีๆ ก็ได้หอมแก้มเธอแบบไม่ได้ตั้งใจ ปากหนากระตุกยิ้มด้วยความพอใจถึงจะไม่ได้ตั้งใจอย่างน้อยเธอก็ไม่ผลักไสเขา เพราะตอนนี้เขาก็ยังโอบกอดเธอไว้ทั้งๆ ที่ยิงปืนเสร็จแล้ว
"ขอโทษครับ พี่ไม่ได้ตั้งใจ"
ดินแดนเอ่ยขอโทษเมย์ด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล เมื่อเมย์ตั้งสติได้ก็เอ่ยบ่นดินแดนทันที
"ไอ้หอมแก้มไม่เท่าไหร่หรอกค่ะ แต่กอดเนี่ยเนียนเลยนะคะ ไม่ยอมปล่อยเลย"
"ว้าา รู้ทันซะแล้ว"
ดินแดนพูดขึ้นอย่างอารมณ์ดี จนเมย์ได้แต่มองค้อนใส่เขา
"ปล่อยเลยค่ะ เมื่อก่อนไม่เห็นฉวยโอกาสกับหนูแบบนี้เลย"
"นั่นเมื่อก่อนครับ แต่ตอนนี้ไม่ใช่แล้ว"
ดินแดนตอบกลับเมย์ไปตามตรงพร้อมกับโน้มหน้าไปกะจะหอมแก้มเธออีกครั้งแต่ก็ต้องร้องเสียงหลงเมื่อโดนเมย์กระทืบเท้าเขาเต็มแรง
"โอ๊ยย ตัวเล็กรุนแรงจังพี่เจ็บนะครับ"
ดินแดนเอ่ยพูดด้วยน้ำเสียงสำออยกวนๆ ใส่เธอ จนเมย์ได้แต่ตาขวางใส่เขาด้วยความหมั่นไส้
"นี่มึงสอนน้องยิงปืนแบบไหน ทำไมมีเสียงร้องวะ"
ราเชนทร์ตะโกนแซวดินแดนทันทีเพราะตอนที่ดินแดนร้องเป็นจังหวะที่เขาและมาวินหยุดยิงพอดี
"เสือก"
ดินแดนตะโกนด่าราเชนทร์กลับสั้นๆ จนราเชนทร์เดินมาล็อคของเขาแล้วมีมาวินเดินตามมาด้วย
"นัดเมื่อกี้ใครยิง"
มาวินเอ่ยถามดินแดนและเมย์เพราะอยากรู้ว่าใครเป็นคนยิงโดนส่วนหัวของเป้า
"พี่แดนจับมือเมย์ค่ะ ถ้าเอาจริงๆ ก็เหมือนพี่แดนเป็นคนยิงมากกว่า"
เมย์บอกพี่ชายตัวเองไปตามตรง
"งั้นนัดนี้ยิงให้พี่ดูหน่อยสิ"
มาวินเอ่ยบอกเมย์พร้อมกับยื่นปืนให้เธอ
"หนูทำได้ มั่นใจหน่อยครับ"
ดินแดนพูดให้กำลังใจเธอทันทีเมื่อเห็นสีหน้าลังเลของเมย์ ทางด้านเมย์เมื่อได้ยินคำพูดของดินแดนก็เพิ่มความมั่นใจให้เธอมากขึ้น จึงยื่นมือไปรับปืนจากมาวินแล้วเดินไปยืนตำแหน่งฝึกยิง สูดหายใจเข้าลึกๆ พยายามนึกถึงสิ่งที่ดินแดนได้สอนเธอเมื่อกี้ เมื่อเมย์ตั้งสติได้ก็เล็งเป้าแล้วเหนี่ยวไกลปืนไปทันที ตำแหน่งที่เมย์ยิงโดนทำเอาสามหนุ่มอึ้งตาค้างเลยทีเดียวเพราะดันไปโดนตำแหน่งตรงเป้าล่างของหุ่นซึ่งเป็นจุดของรักของหวงของผู้ชายเลยก็ว่าได้
"ตายแน่มึงไอ้แดน น้องเมย์โกรธเมื่อไหร่ไข่มึงเละแน่"
ราเชนทร์หันไปพูดกับดินแดนทันทีเมื่อเห็นตำแหน่งที่เมย์ยิงโดน
"ไอ้แดน กูว่ามึงคิดผิดที่สอนน้องกูยิงปืน"
มาวินเอ่ยพูดขึ้นอีกเสียง นี่ขนาดยิงครั้งแรกยังแม่นขนาดนี้ถ้าฝึกทุกวันคงไม่ต้องถาม
"กูว่าฟลุ๊ค ตัวเล็กยิงอีกสามนัดได้มั้ยครับ"
เพื่อความชัวร์ดินแดนจึงเอ่ยบอกให้เมย์ยิงอีกครั้ง เธอจึงพยักหน้าแล้วเล็งปืนไปที่เป้าทันที
ปัง ปัง ปัง
สามหนุ่มยืนอ้าปากค้างทันที เพราะเมย์ยิงไปสามนัดก็ไปโดนบริเวณใกล้เคียงกับนัดแรกทั้งหมด
"กูว่าไม่ใช่แค่ไข่มึงแล้วล่ะที่เละ ลูกชายมึงก็ไม่เหลือ แม่งโคตรแม่น"
ราเชนทร์เอ่ยพูดกับดินแดนพร้อมกับทำหน้าตะลึงเพราะไม่คิดว่าเธอจะยิ่งแม่นแบบนี้
"ใช้ได้มั้ยคะพี่ๆ"
เมย์เดินมาถามพี่ๆ ทันที จนทุกคนได้แต่พยักหน้าตอบเธอ
"ถามจริงๆ ตั้งใจเล็งตรงนั้น หรือมันไปเอง"
มาวินเอ่ยถามเมย์ด้วยความสงสัย
"ตั้งใจค่ะ ไม่เชื่อน้องเล็งส่วนหัวใจให้ดูก็ได้"
พูดจบเมย์ก็เดินไปหยิบปืนแล้วยิงไปอีกนัดทันที
ปัง
"นัดนี้เตรียมจองเมรุให้ไอ้แดนได้เลย เชื่อแล้วครับว่าแม่นจริงๆ"
ราเชนทร์พูดใส่ดินแดนอีกครั้ง เมื่อเห็นเมย์ยิงโดนตำแหน่งหัวใจของเป้า
"มึงก็ขยันแช่งกูจังไอ้สัส น้องไม่กล้ายิงกูหรอก"
ดินแดนตวาดใส่ราเชนทร์ทันทีเมื่อราเชนทร์พูดแช่งเขาไม่หยุดสักที
"ก็ไม่แน่นะคะ ถ้าทำผิดจริงๆ หนูไม่ไว้หน้าใครทั้งนั้นล่ะค่ะ"
เมย์เอ่ยพูดขึ้นพร้อมกับส่งสายตาขู่ดินแดน จนดินแดนรู้สึกเสียวสันหลังไม่น้อย
"อย่าขู่สิครับ พี่ทำตัวไม่ถูก"
ดินแดนพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงอ้อนๆ จนเมย์ได้แต่มองค้อนใส่เขา
"ขออนุญาตครับ คุณหนูครับ นายหญิงเรียกพบครับ"
ภูภูมิลูกน้องคนสนิทของมาคินพ่อของมาวินและเมย์เอ่ยบอกเจ้านายด้วยน้ำเสียงสุภาพ
"มีอะไรหรอคะ"
เมย์เอ่ยถามภูภูมิด้วยความสงสัย
"เหมือนนายหญิงจะให้ไปลองชุดสำหรับงานเลี้ยงเปิดตัวบริษัทใหม่ของหุ้นส่วนนายใหญ่ครับ"
"อ้อ ลืมไปเลย งั้นหนูไปนะคะพี่ๆ"
พูดจบเมย์ก็วิ่งออกไปทันที
"ไอ้แดนกูว่ากูมองเห็นอนาคตมึงแล้วล่ะ"
ราเชนทร์พูดขึ้นขณะที่ยืนมองเมย์กำลังวิ่งออกจากห้องฝึกไป
"อนาคตกูเป็นยังไง"
ดินแดนเอ่ยถามราเชนทร์ด้วยความสงสัย
"อนาคตแววกลัวเมียไงล่ะ ฮ่าๆ นี่ขนาดน้องยังไม่ได้เป็นแฟนมึง น้องยังขู่มึงขนาดนี้ ถ้าได้เป็นแฟนกูบอกเลยมึงจมตรีนนน้องแน่ๆ"
ราเชนทร์พูดแซวดินแดนด้วยท่าทางกวนๆ จนดินแดนตวาดด่าราเชนทร์ไปทันที
"ไอ้สัส ว่าแต่กูระวังมันจะเข้าตัวเอง"
"ไม่มีทางครับ คนอย่างราเชนทร์ไม่มีทางก้มหัวให้เมียเด็ดขาด"
ราเชนทร์พูดขึ้นอย่างมั่นใจ
"หึ กูจะรอดู"
มาวินพูดขึ้นสั้นๆ จากนั้นทั้งสามคนก็แยกกันไปฝึกยิงปืนต่อ เมื่อฝึกเสร็จแล้วดินแดนก็เดินมาที่บ้านมาวินเพราะพ่อของมาวินให้มาเอาของสำคัญไปให้พ่อของเขา เมื่อเดินมาถึงก็เห็นเมย์กำลังยืนเลือกชุดเดรสยาวที่ห้องนั่งเล่น เขาจึงเดินไปหาเธอทันที
"ได้ชุดยังครับ"
ดินแดนเอ่ยถามเมย์ทันทีเมื่อเดินไปถึงเธอ
"ฝึกเสร็จแล้วหรอคะ พี่แดนมาได้จังหวะเลย ช่วยหนูเลือกหน่อยว่าสามชุดนี้จะใส่ชุดไหนดี สีดำ สีฟ้าหรือสีแดงดีคะ"
เมย์เอ่ยถามดินแดนเพื่อให้เขาช่วยออกความคิดเห็น ทางด้านดินแดนเมื่อเห็นชุดสามชุดที่เธอเลือกก็คิ้วขมวดขึ้นทันทีเพราะทั้งสามชุดไม่เปิดหน้าก็เปิดหลังแถมกระโปรงยังแหวกจนเห็นต้นขาอีก
"มีชุดอื่นอีกมั้ยครับ พี่ว่ามันโป๊ไปนะ"
ดินแดนเอ่ยบอกไปตามตรง
"ไม่โป๊หรอกค่ะพี่แดน กำลังสวยพอดีเลย"
"งั้นเอาชุดสีดำครับ"
ดินแดนชี้ไปที่ชุดสีดำเพราะดูเรียบร้อยสุดแล้ว
"โอเคค่ะ งั้นหนูใสชุดนี้ ขอบคุณนะคะ ว่าแต่พี่แดนมาทำไมคะ"
เมย์หันไปถามดินแดนด้วยรอยยิ้ม
"คิดถึงเลยมาหาครับ"
คำพูดของดินทำเอาเมย์นิ่งอึ้งไม่คิดว่าเขาจะกล้าพูดตอนนี้เพราะในห้องยังมีแม่บ้านอยู่ จนเธอได้แต่ตวาดใส่เขาเพื่อกลบเกลื่อนความเขินของตัวเอง
"อย่าแกล้งหนู เอาดีๆ พี่แดน"
"หึ แกล้งอะไรก็คิดถึงจริงๆ อีกอย่างพ่อคินให้พี่มาเอาของน่ะ งั้นพี่ไปก่อนนะครับ เดี๋ยวจะแวะมาจีบต่อ"
พูดจบดินแดนก็เดินไปด้วยท่าทางอารมณ์ดีทิ้งให้เธอเขินจนแก้มแดงอยู่คนเดียว
"คนบ้า"
เมย์ตวาดใส่ดินแดนทันทีเมื่อเขาพูดจบ รู้สึกเขินไม่น้อยเมื่อเจอคำพูดแบบนี้ของเขา เมื่อได้ชุดที่ต้องการแล้วเมย์ก็ขึ้นห้องเอาชุดไปเก็บทันที ทางด้านดินแดนเมื่อเดินมาถึงห้องทำงานของมาคินก็เคาะประตูเมื่อคนข้างในอนุญาตเขาจึงเปิดประตูเข้าไป
"สวัสดีครับพ่อคิน"
"อืม นั่งเถอะ"
ดินแดนนั่งลงตรงข้ามผู้ใหญ่ทันทีเมื่อเขาอนุญาต
"พ่อคินจะให้ผมเอาอะไรไปให้คุณพ่อหรอครับ"
ดินแดนถามมาคินเมื่อนั่งลงแล้ว
"ไม่มีอะไรหรอกที่พ่อเรียกมาแค่อยากคุยกับเราเรื่องน้องเมย์"
มาคินพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง
"ครับ"
ดินแดนขานรับสั้นๆ รอฟังมาคินเปิดเรื่องคุยกับเขา
"พ่อพูดตรงๆ เลยนะแดน ตอนนี้เรายังไม่เปลี่ยนใจจากน้องจริงๆ ใช่มั้ย ปีหน้าก็ไปเรียนมหาลัยแล้ว ถ้าเกิดเราไปเจอคนที่ใช่กว่าน้องล่ะ จะไม่เสียใจหรอ"
มาคินเอ่ยพูดกับดินแดนไปตรงๆ
"ไม่ว่าผมจะเรียนที่ไหนจะอายุเท่าไหร่ ยังไงผมก็ไม่เปลี่ยนใจครับ ผมรักตัวเล็กจริงๆ ไม่ได้รักเพราะคำสัญญาแต่รักน้องจากใจจริงของผม ผมจะไม่สัญญากับพ่อคินว่าจะดูแลน้องและไม่ทำให้น้องเสียใจ แต่ผมจะทำให้พ่อคินเห็นแทนครับ"
ดินแดนพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงหนักแน่นแววตาสื่อออกมาด้วยความจริงใจ จนมาคินกระตุกยิ้มพอใจกับคำตอบของเขา
"ดีมาก พ่อเชื่อว่าเราจะดูแลน้องได้ แต่เรื่องนั้นอย่าเพิ่งรีบได้มั้ยถือว่าพ่อขอ"
"ไม่ต้องห่วงครับพ่อคิน ผมไม่มีทางล่วงเกินน้องจนกว่าน้องจะโตครับ"
ดินแดนเอ่ยตอบมาคินไปตรงๆ
"หึ รอให้โตหมายถึงรอให้น้องอายุสิบแปดสินะ ถึงเวลานั้นก็ถนอมน้องหน่อยนะไอ้เสือ"
มาคินพูดขึ้นอย่างอารมณ์ดี เขาไม่ใช่คนหัวโบราณที่จะมาห้ามชิงสุกก่อนห่าม จนดินแดนได้แต่หัวเราะกับคำพูดของมาคิน
"ไปพักเถอะ พ่อมีเรื่องคุยแค่นี้ล่ะ"
"ครับพ่อคิน สวัสดีครับ"
ดินแดนเอ่ยลามาคินแล้วเดินออกจากห้องของเขา เมื่อลงมาข้างไม่เห็นเมย์เขาจึงเดินกลับบ้านตัวเองทันที
- ผู้เขียน
