“ว่าไงคะพอล ถ้าหากจะไปส่งดิฉันคงต้องได้รับการอนุญาตจากเหล่าองครักษ์เหล่านี้ก่อน แต่ดิฉันคิดว่าคงไม่จำเป็น มีองครักษ์ถึง 3 คนก็น่าจะเพียงพอแล้ว”
นาราภัทรเลิกคิ้วขึ้นสูงขณะแกล้งเอ่ยขู่เสียงขึงขัง ขอยืมตัวองครักษ์ที่น่าเกรงกลัวทั้งสองนายรวมทั้งตัวเจ้าชายหนุ่มแห่งทะเลทรายผู้องอาจมาเป็นโล่กำบังขู่ให้พอลหวาดกลัวหัวหดสักวันเถอะ เผื่อว่าวันต่อไปเธอจะไม่ถูกนายจ้างจอมชีกอเข้ามายุ่งก่อกวนเวลาเธอทำงาน
“แน่ใจหรือน้ำหนาว ผมไม่ค่อยเชื่อสักเท่าไหร่ว่าพวกนี้เป็นองครักษ์ของคุณ”
ทั้งๆ ที่กลัวจนฉี่แทบราดแต่พอลก็ยังไม่ค่อยเชื่ออยู่ดีว่าบุรุษอาหรับเหล่านี้จะเป็นองครักษ์เป็นบอร์ดี้การ์ดเหมือนที่หญิงสาวแอบอ้าง ยังคงคิดไปในอีกแง่หนึ่งว่าบุรุษเหล่านี้อาจจะเป็นผู้ชายในสังกัดของเธอ ในอเมริกาโลกเสรีแบบนี้เขาเคยพบเพศสตรีที่ฟรีเซ็กส์มานักต่อนักแล้ว
“หยุดคิดในทางที่ชั่วๆ แล้วก็กลับไปได้แล้ว ถ้าหากแกยังคงยืนอยู่ต่ออ
