ผัวในอนาคตอันใกล้
1933 คำ
“หึหึ! เดินตามเหมือนหมาเลยนะ ไม่นึกว่าหมอนั่นจะตาต่ำเรื่องผู้หญิงขนาดนี้”
“ยังไงก็จะต้องแต่งงานกัน คงหวงเป็นธรรมดาแหละครับ”
“ดูท่าเธอไม่ได้อยากได้หมอนั่นเลยนี่...ทำไมมอร์แกนถึงอยากให้ลูกสาวแต่งกับอเล็กซ์ล่ะ นายพอรู้รายละเอียดไหม”
“สนใจขึ้นมาแล้วเหรอครับ”
“พูดมาก ฉันคงใจดีกับนายมากเกินไปสินะ”
จอห์นหันมามองมาร์ตินด้วยสายตาที่บ่งบอกว่าเขากำลังไม่พอใจ ทำเอามาร์ตินถึงกับหุบยิ้มเพราะรู้ว่าถึงแม้จอห์นจะยอมฟังที่เขาพูด แต่ก็ไม่ทั้งหมด เมื่อปกติแล้วเจ้านายของเขาแทบไม่ยอมฟังใครพูดนอกจากเรื่องธุรกิจเลยจริงๆ
“ถ้าจะนั่งหุบปากก็กลับไป”
“เอ่อ...ครับ ลูกสาวมอร์แกนค่อนข้างจะหัวดื้อ ไม่ทำงานเอาแต่ใช้เงินกับเที่ยวไปวันๆ มอร์แกนพยายามหางานให้เธอทำแต่ก็ไม่สำเร็จ นี่คงเป็นวิธีสุดท้ายที่อาจจะทำให้ลูกสาวเป็นผู้เป็นคนขึ้นมาบ้าง”
“หึ! ด้วยการเอาหุ้นมาแลกสามีให้ลูกสาวนี่นะ”
“มอร์แกนเป็นเจ้าพ่ออสังหาริมทรัพย์ แค่เสียหุ้นที่มีอยู่กับเราไม่ทำให้จนลงหรอกครับ อืม...อาจจะแค่สิบเปอร์เซ็นของทรัพย์สินทั้งหมด แต่แลกมาด้วยการที่ลูกสาวดีขึ้น หรือมีคนเข้ามาช่วยดูแล ผมคิดว่ามันก็คุ้มนะ”
จอห์นที่นั่งฟังอยู่ถึงกับเริ่มคิดหนัก เขาไม่ได้เสียดายเงินมากมายมหาศาลพวกนั้น แต่เขาไม่อยากให้สิ่งที่มันเป็นของเขาต้องตกไปอยู่ในมือคนอื่น เขาอาจจะมีธุรกิจมากมายก็จริง แต่ที่นี่เป็นที่ๆบรรพบุรุษของเขาสร้างขึ้นมา และเขาเองก็ไม่อยากเสียมันไป
“แล้วถ้าฉันแต่งงานกับผู้หญิงคนนั้นล่ะ”
“ก็จะไม่มีใครโค่นล้มคุณได้ อิทธิพลที่มีอยู่ก็จะเพิ่มมากขึ้นเพราะการเป็นลูกเขยของมอร์แกน อีกทั้งยังส่งผลถึงราคาหุ้นของบริษัท ที่แน่นอนว่าต้องพุ่งสูงขึ้นหลังจากงานแต่งงานระหว่างคุณกับเธอ”
“หึหึ ดูมีอิทธิพลจังนะผู้หญิงบ้าๆคนนั้น ทั้งๆที่ดูเธอไม่มีค่าอะไรเลยสักนิดแท้ๆ”
“เธอมีค่ามากเลยล่ะครับ ไม่ใช่แค่อเล็กซ์ที่อยากได้เธอ แต่ไม่มีใครไม่อยากได้เธอต่างหาก ถ้าไม่นับคุณ พ่อของเธอถือเป็นคนที่มีอิทธิพลทางธุรกิจรองจากคุณเลยล่ะ”
มาร์ตินบอกขึ้นตามที่เขาได้ข้อมูลมา เมื่อเมแกนเป็นบุตรสาวคนเดียวของมอร์แกน ถ้าเกิดอะไรขึ้นแน่นอนว่าเมแกนคงเข้ามาบริหารงานแทนผู้เป็นบิดาไม่ได้ ซึ่งคงเป็นคนที่ได้แต่งงานกับเธอที่จะขึ้นมาแทนมอร์แกน ด้วยเหตุผลนั้นเลยทำให้หลายต่อหลายคนตบเท้าเข้าไปขอเธอมาเป็นเจ้าสาว แต่ด้วยความดื้อรั้นมากเกินของเธอ ทำให้ไม่มีใครเอาชนะเธอได้เลยสักคน
“ชักน่าสนใจแล้วสิ”
จอห์นเผลอพูดออกมา ทำเอามาร์ตินเริ่มมองอย่างมีความหวัง เพราะเขาเองก็แอบเชียร์เจ้านายกับเมแกนอยู่เงียบๆ แค่คิดเขาก็รู้สึกสนุกแล้ว ผู้ชายเย็นชากับผู้หญิงที่รักสนุก คงเข้ากันดีพิลึก
“นี่! หยุดเดินตามฉันสักทีได้ไหม จะไปไหนก็ไป!”
“แต่คุณเป็นผู้หญิงของผม และเรากำลังจะแต่งงานกันเดือนหน้า”
“ฉันไปตกลงกับคุณตอนไหน พ่อฉันใช่ไหมที่คุยกับคุณ งั้นก็ไปแต่งกับพ่อของฉันสิ ไม่ต้องมาเดินตามฉัน ฉันรำคาญ!”
“ยังไงคุณก็ต้องแต่ง...”
“ฉันจะแต่งกับผู้ชายที่ฉันอยากแต่งด้วยเท่านั้น ทีนี้รู้แล้วก็อย่ามายุ่งกับฉัน”
ทางด้านเมแกนตอนนี้กำลังหัวเสียสุดๆเมื่อเธอเดินไปไหนอเล็กซ์ก็เอาแต่เดินตามจนเธอรำคาญหันมาตะคอกใส่เขา แต่อเล็กซ์ก็ยังไม่สนใจยืนนิ่งไม่ยอมหนีไปไหน เมื่อเขาลงทุนทุกอย่างก็เพื่อที่จะได้เธอมา และอีกเพียงเดือนเดียวเขาก็จะได้เธอมาเป็นของเขาแล้ว
“ฉันมีผู้ชายของฉันแล้ว ทีนี้ก็เลิกยุ่งกับฉันสักที”
“อย่ามาโกหกผมเลย ถึงคุณจะทำตัวแย่ๆแบบนี้แต่คุณไม่เคยมีใคร”
เมแกนแทบอยากกรีดร้องออกมากับความช่างตื๊อของอเล็กซ์ เธอไม่รู้จักเขาเลยสักนิดนอกจากที่บิดาส่งข้อความมาบอกว่าเธอต้องแต่งงานกับผู้ชายที่หามาให้ และก็คงเป็นเขา ที่แค่มองเธอก็รู้สึกรำคาญแล้ว จะให้เธอแต่งงานกับเขา เธอคงได้อกแตกตายอย่างแน่นอน
“ฉันไม่ได้โกหก! นั่นไงล่ะผู้ชายของฉัน”
เมแกนที่พยายามหาทางออกเดินตรงไปหาร่างใหญ่ ที่พึ่งเดินลงบันไดมา ก่อนจะอ้าแขนโอบกอดเอวสอบของคนที่เธอแอบอ้างทันที
“ทำไมมาช้าจัง เมแกนรอคุณตั้งนาน...ที่รัก”
“....................”
หญิงสาวพูดขึ้นพร้อมกับซุกซบร่างบางเข้าหาชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่ ที่ตอนนี้กำลังยืนงงเพราะอยู่ดีๆเขาก็ถูกเธอกอดเอาดื้อๆ
“จอห์นเหรอ?”
อเล็กซ์ที่จ้องมองผู้ชายที่เมแกนแอบอ้างว่าเป็นคนของเธออย่างตกตะลึง เมื่อผู้ชายคนนั้นคือจอห์น พี่ชายต่างมารดาที่เขาไม่เคยคิดจะญาติดีด้วย
“อืม ยัยนี่เป็นผู้หญิงของฉัน ทีนี้ก็ไสหัวไปได้แล้ว”
จอห์นที่นั่งดูอยู่นานตัดสินใจเดินลงมาด้านล่างเมื่อเขานึกสนุกบางอย่าง แต่กลับได้ผลเกินคาดเมื่ออยู่ดีๆเมแกนก็เดินมากอดเขาเองเสียอย่างนั้น
“นี่มันเรื่องบ้าอะไร เธอกับฉันกำลังจะแต่งงานกัน”
“ไม่ใช่ เธอเป็นผู้หญิงของฉัน คงแต่งงานกับนายไม่ได้”
สองหนุ่มโต้เถียงกันไปมา ทำเอาเมแกนที่ฟังอยู่รู้ในทันทีว่าเธอทำพลาด หญิงสาวพยายามจะเอามือที่กอดเอวจอห์นออก แต่เขากลับโอบกอดเธอเอาไว้แน่นจนแทบดิ้นไม่ได้
“ทำแบบนี้ทำไมห๊ะ เธอเป็นของฉันไม่ใช่ของนาย! ปล่อยเธอเดี๋ยวนี้”
อเล็กซ์เริ่มโวยวายพยายามจะเข้าไปดึงร่างของเมแกนออกมา เพราะเขาแน่ใจว่าระหว่างจอห์นกับเธอไม่มีอะไรกันอย่างแน่นอน แต่กลับต้องตกตะลึง เมื่ออยู่ดีๆจอห์นก็ดึงเมแกนขึ้นไปจูบต่อหน้าต่อตา อเล็กซ์ และไม่เพียงเท่านั้น มาร์ตินที่เดินตามออกมาก็แทบทำอะไรไม่ถูก ไม่นึกว่าที่เจ้านายเดินออกมาก็เพื่อจะทำแบบนี้
ส่วนเมแกนเองก็ตกตะลึงทำอะไรไม่ถูกเช่นกันเมื่ออยู่ดีๆเขาก็ดึงเธอเข้าไปจูบและไม่ใช่แค่จูบแบบธรรมดาเมื่อตอนนี้เขากำลังจาบจ้วงล้วงตวัดกวาดชิมอยู่ในปากของเธอจนเธออดที่จะเคลิ้มตามไม่ได้
“ทีนี้นายจะเชื่อได้รึยังว่าเธอเป็นของฉัน”
“นี่มันเรื่องบ้าอะไร! ไม่มีทาง! เมแกนไม่มีทางเป็นของนายแน่นอน”
พออเล็กซ์พูดจบจอห์นก็ดึงเมแกนเข้าไปจูบอีกรอบ ทีนี้เขาใส่ความดูดดื่มทั้งหมดที่มีลงไปจนคนรอบข้างต้องพากันเขินตาม ชายหนุ่มเอื้อมมือมาโอบเอวคอดแล้วดึงเข้าแนบชิด ส่วนเมแกนก็ไม่ได้ปฏิเสธเมื่อเธอดันรู้สึกดีกับจูบของเขา สองแขนเล็กยกขึ้นโอบคอของจอห์นแน่นจนเหมือนกับว่าโลกนี้มีเพียงเราสองคน
“บ้าเอ้ย! นี่มันเรื่องบ้าชัดๆ!”
อเล็กซ์ที่ทนดูต่อไปไม่ได้สบถขึ้นก่อนจะหันหลังเดินหนีออกไป ส่วนจอห์นที่เห็นว่าอเล็กซ์เดินหนีออกไปแล้วรีบถอนจูบออกทันที ทำเอาคนที่กำลังเคลิ้มถึงกับตกใจ
“ทำบ้าอะไรของคุณ!”
“ก็แค่...จูบ ผมคงไม่ต้องขอโทษ”
พูดจบเขาก็เดินออกไปอีกคน ทำเอาเมแกนที่สับสนมึนงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นได้แต่มองตามด้วยสายตาโกรธจัด ก่อนจะวิ่งตามจอห์นไป
“เวรแล้วไหมล่ะ!”
มาร์ตินที่มองอยู่รีบเดินตามทันที เพราะคิดว่าต้องเกิดเรื่องขึ้นแน่นอน และก็เป็นอย่างที่เขาคิดเมื่อเมแกนเดินไปจนทันจอห์นแถมยืนบังไม่ให้เขาเดินหนีได้อีก
“คิดว่าทำแบบนั้นกับฉันแล้วจะหนีไปง่ายๆอย่างนั้นเหรอ คุณเป็นใคร ต้องการอะไรถึงทำแบบนั้นกับฉัน!”
“ผมคิดว่าคงไม่ต้องตอบ แค่จูบไม่ได้พาขึ้นเตียงเหมือนพวกนั้นสักหน่อย”
“อ๊าย!! ไอ้บ้าเอ๊ย! แกเป็นใครห๊ะ!”
“ผัวในอนาคตอันใกล้ของคุณไง”
“!?”
คำตอบของเขาทำเอาเมแกนถึงกับยืนนิ่ง เธอโกรธ และกำลังโกรธมากอย่างที่ไม่เคยโกรธใครมาก่อน และกว่าจะรู้ตัวจอห์นก็เดินหายออกไปจากผับเรียบร้อยแล้ว
“ที่คุณพูดมันหมายความว่ายังไงครับ ผัวในอนาคตอันใกล้ของคุณ หรือว่า...”
“ฉันคิดว่านายไม่โง่นะ”
“โอ้พระเจ้า เรื่องนี้มันต้องยุ่งมากๆแน่”
“หึหึ!”
มาร์ตินที่เดินตามออกมารีบถามขึ้น และเขาก็ได้คำตอบ สิ่งที่เขาไม่เข้าใจและไม่เคยเข้าใจเจ้านายของเขาเลยจริงๆคือชอบทำเรื่องง่ายให้เป็นเรื่องยากอยู่เรื่อย จากปฏิเสธมาตลอดอยู่ดีๆก็บอกว่าจะทำมันเอาดื้อๆ คราวนี้เรื่องปวดหัวต้องเกิดขึ้นแน่
“อ๊าย!!!!! นี่มันวันบ้าบออะไรกันเนี่ย!!”
“เกิดอะไรขึ้นคะคุณหนูเมแกน!”
เสียงกรี๊ดดังลั่นห้องทำเอาเนเน่ที่ทำความสะอาดบ้านอยู่รีบวิ่งมาดูและก็พบว่าเป็นเมแกนที่กำลังโกรธจนหน้าตาบูดบึ้งไปหมด
“เกิดอะไรขึ้นคะ”
“วันนี้บัตรเครดิตของฉันโดนตัด ฉันบอกว่าจะเลี้ยงคนทั้งผับแต่กลับจ่ายของตัวเองยังไม่ได้ รู้ไหมว่าฉันอายแค่ไหน แล้วไอ้บ้าที่ไหนก็ไม่รู้อยู่ดีๆก็มาจูบแล้วบอกเป็นผัวของฉัน วันนี้มันวันที่แย่ที่สุดในชีวิตของฉันเลยเนเน่ ฮือๆๆๆ มันบ้าจริงๆ ฉันอายมาก”
“โธ่ ใจเย็นๆก่อนสิคะ ไปนั่งก่อนเดี๋ยวเนเน่ไปเอาน้ำมาให้ดื่ม”
“ไม่! ฉันอยากพัก”
เมแกนรีบเดินตรงไปที่ห้องนอน ก่อนจะปิดประตูเสียงดังสนั่น ส่วนเนเน่ก็ได้แต่มองอย่างอ่อนใจ เธอเข้าใจว่าเมแกนโตมาโดยไม่มีแม่คอยดูแลแถมพ่อก็เอาแต่ทำงานเลยทำให้เป็นคนแบบนี้ ทั้งๆที่จริงแล้วนั้นเมแกนไม่ใช่คนเลวร้ายแถมน่ารักอีกต่างหาก แต่เพียงต้องการเรียกร้องความสนใจจากผู้เป็นบิดาเลยทำให้เกิดเรื่องราวเหล่านี้ขึ้นไม่หยุดไม่หย่อน
และหลังจากที่เมแกนเข้าห้องไปได้ไม่นาน เสียงสนทนาของเธอก็ดังออกมานอกห้อง เมื่อเธอกำลังโทรไปถามบิดาเรื่องบัตรเครดิต และก็พบว่าเป็นมอร์แกนที่ตัดบัตรของเธอทุกใบเพราะรู้ว่าถ้าทำแบบนั้นเมแกนต้องมาพบเขาแน่นอน
- ผู้เขียน
