“ฉัน... ฉันเอง...” วาดดาวตะโกนตอบออกมาจากห้องน้ำ น้ำเสียงของหล่อนอู้อี้เหมือนคนร้องไห้
เมเตโอเดินไปหยุดที่หน้าประตูห้องน้ำ ก่อนจะตะโกนถามอย่างสงสัย
“เธอเป็นอะไรหรือเปล่า ฉันได้ยินเสียงดังตุบน่ะ”
“ฉัน...ฉันแค่สะดุดขาแล้วหกล้มน่ะ ไม่มีอะไรหรอก”
“ซุ่มซ่าม” เมเตโอกล่าวซ้ำเติมก่อนจะเดินไปทรุดตัวนั่งลงบนเตียง แต่หูก็ได้ยินเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดของคนในห้องน้ำอีกครั้ง เขาจึงต้องเดินกลับไปหยุดที่หน้าประตูห้องน้ำอย่างไม่มีทางเลือก
“เธอแน่ใจนะว่าไม่ได้เป็นอะไรน่ะ”
“แน่... แน่ใจค่ะ คุณอย่าสนใจฉันเลย โอ๊ย...”
เขาก็อยากจะเชื่อวาดดาวหรอก แต่เสียงร้องครางของหล่อนมันฟังดูเจ็บปวดเหลือเกิน
“แต่ฉันไม่เชื่อเธอ”
“คุณ... หมายความว่ายังไง อย่า... อย่าเข้ามาเชียวนะ” วาดดาวร้อนรนตะโกนดังลั่น และนั่นก็ยิ่งทำให้เมเตโอมั่นใจว่าต้องเกิดอะไรขึ้นภายในห้องน้ำสักอย่าง
“เกิดอะไรขึ้นกันแน่ แล้วทำไมฉันจะเข้าไปไม่ไ
