Chapter 17 :: WNSD วันของวินเดย์

1839 คำ

"พี่วิน เดย์อยากกินขนมเค้ก"ผมเอ่ยขึ้นมองไปทางพี่วินที่นั่งคุยกับพี่แบล็คอยู่ "เมื่อกี้กินข้าวไปแล้วนะเดย์"พี่วินเดินเข้ามาลูบหัวผมเบาๆ "แต่ว่าเดย์อยากกินหนิ"ผมเบะปากน้อยๆ ก่อนจะหันหน้าหนีพี่วินเพราะโดนขัดใจ "อ่ะๆ..เดี๋ยวพี่ไปซื้อมาให้"พี่วินพูดพลางเดินไปหยิบกุญแจที่พี่แบล็ค ผมยิ้มหน้าบานแฉ่งใส่ ก่อนจะมองแผ่นหลังกว้างนั่นเดินออกจากห้องไป "พี่แบล็คเปิดทีวีให้เดย์หน่อย"ผมเอ่ยขึ้น พี่แบล็คเหลือบมองนิดๆก่อนจะลุกไปเปิดให้ "สั่งคนอื่นซะเหมือนคนใช้เลยนะ"พี่แบล็คพูดปนขำแต่ก็ยอมเปิดทีวีให้อยู่ดี "เดย์เจ็บอยู่นะนี่ไง"ผมพูดก่อนจะพยักเพยิดให้ดูแขนข้างขวาที่มีผ้าพันแผลสีขาวอยู่ พี่แบล็คส่ายหน้านิดๆก่อนจะก้มเล่นมือถือต่อ.. ..... ..... ..... ..... "เค้กมาแล้วไอ้เด็กแสบ"ผมหันไปยิ้มทันทีที่ได้ยินเสียงพี่วินดังขึ้นในมือถือขนมมาเต็มเลย "ป้อนเดย์ด้วยพี่วิน แขนเดย์เจ็บอยู่"ผมอ้าปากรอ คนตรงหน้ากระตุก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม