ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก! ! !
หัวใจผมเต้นไม่เป็นจังหวะเมื่อเห็นคนที่คุ้นสายตา..พี่วิน เขาเปลี่ยนไปมากจริงๆจะบอกว่าหล่อขึ้นก็ได้แถมตอนนี้เขายังยืนจ้องหน้าผมนิ่ง สายตาดูดุดันและก้าวร้าว..สายตาแบบนั้น..พี่วินคงเปลี่ยนไปแล้วจริงๆ
"นั่งลงไป!"พี่วินเอ่ยบอกผม ทำให้ผมนั่งลงอย่างไม่รีรอ เขายังสบายดีผมก็ยินดีด้วย...
"ครับ"ผมตอบกลับก่อนจะนั่งลง สายตาผมมองร่างสูงอย่างไม่ลดละ คิดถึง..คิดถึงมากจริงๆ...
"เอาล่ะค่ะน้องๆพี่ขออาสาสมัครออกมาข้างหน้าเลยค่ะ 10 คน"รุ่นพี่ผู้หญิงคนนึงเอ่ย ผมได้แต่นั่งก้มหน้ามองพื้น หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะเลยแหะ..เจอเขาแล้วนะซันเดย์ เลิกหายคิดถึงได้แล้ว
"ขาดอีกคนค่ะ"อืมมม..ตรงนี้ชักหน้าอึดอัดแล้วสิ ทำไมรู้สึกเจ็บแปลบๆที่หัวใจนะ..พี่วินไม่ได้มองมาที่ผมหรือว่าสนใจแต่อย่างใด เขาเอาแต่ยืนนิ่งสายตามองไปทางอื่น
"น้องหัวทอง"ถึงกับสะดุ้งโหยง หัวทองงั้นหรอ?..ซันเดย์อีกแล้วใช่ม้ายยยยยย ไห
