ชนัญชิดาสอดมือขาว เข้าไปกอดแขนซาตานตนนั้นเอาไว้ ลูบไล้ไปมาทำทีเป็นว่าให้เขาใจเย็น แต่อาการนั้น ยิ่งทำให้ผู้พบเห็นแบบลดานิลโวยวาย
"ออกไป แกออกไปจากบ้านฉันนะอีบ้า ไม่งั้นฉันจะฆ่าแก!"
ไฮโซสาวถลาเข้าใส่ แต่เธอก็ถูกพี่ชายคนเดียวขวางหน้าเอาไว้ มือหนาจับยึดที่ต้นแขนของน้องสาวมั่น ก่อนจะออกแรงสั่น จนอีกคนชะงักไป
"หยุดบ้าได้แล้วลดา พี่ชักจะไม่ไหวกับนิสัยบ้าๆนี่แล้วนะ สงบสติอารมณ์ ข่มความรู้สึกเอาไว้บ้าง!"
น้ำคำของเขา ทำให้เธอยิ้มได้ในทุกๆครั้ง ยิ่งได้ยินถึงสิ่งเล่าขาน ว่าสองพี่น้องไม่เคยแหกปากเหมือนจะฆ่าแกงกัน มันยิ่งทำให้เธอพอใจ
"ไป.. พี่เลอเอามันออกไปจากบ้านลดา ไม่ต้องมายุ่งกับลดา จะพามันไปไหนก็ไปเลย!"
"พี่ไปแน่ๆไม่ต้องมาไล่ ถ้าเธอจะมีนิสัยแบบนี้ พี่ก็ไม่ไหวแล้วเหมือนกัน!"
สิ้นเสียงนั้น ซาตานหนุ่มก็ผละร่างน้องสาวออกห่างทันที เขาหมุนกายกลับโดยไม่พูดสิ่งใด และไม่ลืมที่คว้ามือของเธอให้กลับออก
