สิ้นเสียงที่เขาบอกกล่าว หมัดหนักๆก็ซัดที่ใบหน้าของชายที่อยู่ตรงหน้าเขา
"จำเอาไว้ ว่าอย่าทำน้องของฉันเสียใจ"
พลั่ก!
"ถ้าลดานิลช้ำใจเมื่อไหร่ วันนั้นเป็นวันตายของแก!"
พลั่ก! พลั่ก!
เสียงโอดครวญเล็ดออกมาจากปากของผู้ชายขี้ขลาด ไม่ลังเลที่จะทำในเรื่องที่ทำให้เด็กบริสุทธิ์สามารถเกิดได้ แต่กลับปฏิเสธการยอมรับอย่างหน้าไม่อาย คนประเภทนี้ มันต้องเอาให้ตาย
"พี่เลอ.. พี่เลอทำอะไรณัฐรึเปล่าคะ.."
ลดานิลรีบเดินเข้ามาหา สองมือแตะลงที่แขนของเขาทั้งสองข้าง สีหน้าของเธอมีอาการหวาดหวั่น ดูออกก็รู้ ว่าเธอห่วงมัน
"จะต้องให้พี่ขอดูสมุดฝากครรภ์อีกกี่รอบ หรือต้องให้พี่ลากคอมัน และพาเธอไปฝากครรภ์ด้วยตัวพี่เอง"
"อย่าทำถึงขนาดนั้นนะคะพี่เลอ คนเขาก็คงจะนินทาลดาไปกันใหญ่ ลดาไม่อยากอับอาย"
เธอบอกเหตุผลด้วยสีหน้าที่อ่อนลงไป และใช้คำพูดแบบขอไปที่อีกอย่างเดิม
"ลดาจะไปเองค่ะ ลดาจะให้ณัฐเคลียงานภายในอาทิตย์
