ปล่อย

1707 คำ

ร่างบอบบางที่นอนบนเตียงกว้างสะดุ้งตื่น เมื่อแขนของเธอถูกกระทำอย่างทารุณจากคนที่นอนอยู่ร่วมห้อง "ทำบ้าอะไรเนี่ย.." เธอจำต้องใช้เสียงโวยวาย และข่มความกลัวเอาไว้ ทั้งๆที่ตอนนี้หัวใจของเธอเต้นแรง "เธอทำอะไรฉัน ฉันกลับมานอนที่บ้านได้ยังไง" "นายนี่ยังไง เมาจนเละเทะไปกันใหญ่ ก็นายเมามาก ดื่มไปตั้งหลายแก้ว.." "เธอกล้าลองดีกับฉันหรอนัญ.." จากนั้นชั่วพริบตา ร่างของเธอก็ถูกแขนแข็งแรงกระชากเข้าหา ก่อนที่มือหนาจะสอดเข้ามาบีบที่ปลายคางของเธอ "อ๊ะ.. จะ เจ็บ.. โอ๊ย.." เธอสอดสายตาสบประสานกับดวงตาของซาตานร้าย เขาจ้องมองเธออย่างกับไม่เชื่อในสิ่งที่เธอพูดไป เธอจึงจำต้องอ้างถึงอีกคน "ทินกร.. ไม่เชื่อนายก็ไปถามทินกรสิ ทินกรเป็นคนพานายกลับมา" คิ้วหนานิ่วเข้ากันเล็กน้อย ก่อนจะปล่อยร่างของเธอให้เป็นอิสระ ความรู้สึกเหมือนคนที่พึ่งจะตกจากที่สูงลงมา ซาตานร้ายกดโทรศัพท์เพียงไม่กี่ครั้ง ก่อนจะเอามันไป

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม