ร่างบอบบางที่นอนบนเตียงกว้างสะดุ้งตื่น เมื่อแขนของเธอถูกกระทำอย่างทารุณจากคนที่นอนอยู่ร่วมห้อง "ทำบ้าอะไรเนี่ย.." เธอจำต้องใช้เสียงโวยวาย และข่มความกลัวเอาไว้ ทั้งๆที่ตอนนี้หัวใจของเธอเต้นแรง "เธอทำอะไรฉัน ฉันกลับมานอนที่บ้านได้ยังไง" "นายนี่ยังไง เมาจนเละเทะไปกันใหญ่ ก็นายเมามาก ดื่มไปตั้งหลายแก้ว.." "เธอกล้าลองดีกับฉันหรอนัญ.." จากนั้นชั่วพริบตา ร่างของเธอก็ถูกแขนแข็งแรงกระชากเข้าหา ก่อนที่มือหนาจะสอดเข้ามาบีบที่ปลายคางของเธอ "อ๊ะ.. จะ เจ็บ.. โอ๊ย.." เธอสอดสายตาสบประสานกับดวงตาของซาตานร้าย เขาจ้องมองเธออย่างกับไม่เชื่อในสิ่งที่เธอพูดไป เธอจึงจำต้องอ้างถึงอีกคน "ทินกร.. ไม่เชื่อนายก็ไปถามทินกรสิ ทินกรเป็นคนพานายกลับมา" คิ้วหนานิ่วเข้ากันเล็กน้อย ก่อนจะปล่อยร่างของเธอให้เป็นอิสระ ความรู้สึกเหมือนคนที่พึ่งจะตกจากที่สูงลงมา ซาตานร้ายกดโทรศัพท์เพียงไม่กี่ครั้ง ก่อนจะเอามันไป