ขนตางามงอนพลิ้วไหว มันขยับไปมาอย่างเชื่องช้า ก่อนจะกระพริบถี่ๆในเวลาต่อมา ก่อนที่ดวงตากลมโตจะหยุดนิ่งที่มุ้งบางๆสีขาว ไร้ลวดลาย และมันก็ย้ำเตือนได้เป็นอย่างดี ว่าวันนี้เป็นอีกวัน ที่เธอต้องตื่นภายในบ้านที่ไม่ใช่ของตัวเอง
อาการแสบแปล๊บที่ช่วงล่างมันประดั่งเข้าใส่ ทั้งๆที่เธอยังไม่ได้ขยับกายด้วยซ้ำไป ก่อนที่เหตุการณ์ร้ายๆของยามค่ำคืนจะสอดแทรกเข้ามาในห้วงความจำของเธอ
เธอยังจำใบหน้าของซาตานตนนั้นได้ ซาตานที่อยู่ในคราบมนุษย์รูปงามแสนดูดี มันย่ำยีจนเธอไม่เหลือศักดิ์ศรี ครั้งแรกที่เธอเฝ้าหวงแหนและรักษา ถูกปล้นชิงหายไปในพริบตา เพราะความสารเลวของมัน เธอจะจดจำภาพวันนั้นไม่มีทางลืม เพราะเธอจะใช้ภาพเหตุการณ์ในค่ำคืนนั้น ผลักดันให้ตัวเองเอาคืนพวกนั้นอย่างสาสม
เธอไม่ทราบ ว่าหลังจากที่ร่างกายของเธอรับความป่าเถื่อนรุนแรงนั้นไม่ไหว จนสติของเธอดับหาย เขาทำอย่างไรกับเธอต่อไป จะเดินหน้าจนสุขสมอารมณ์หมาย
