ตอนที่ 5 ผักน้ำ
1174 คำ
หลังจากหายปวดหัว เด็กชายยันตัวเองลุกขึ้น พร้อมกับทำความเข้าใจกับความสามารถที่ตนเองได้รับ
" นอกจากเวทมนตร์ พรสวรรค์ ความสามารถก็แสดงออกมาแบบนี้อะหรอ ง่ายดี คนจะได้รู้ว่าตัวเองมีความสามารถอะไร เชี่ยวชาญขนาดไหน " เด็กชายทำท่าทางครุ่นคิด ซึ่งไม่เข้ากันกับเด็กอายุไม่เกิน 10 ขวบเลย
" พรสวรรค์ของเรา เดาแล้วคงทำให้เข้าใจสิ่งที่เรียนรู้ไวขึ้นหรือเปล่านะ " เขาคิดพร้อมกับอึ้งกับความแฟนตาซีของโลกใบนี้ ตื่นเต้นสุด ๆ
" ขอบคุณท่านเทพ " เด็กหนุ่มกุมมือประสานที่หน้าอก แล้วเงยหน้าขึ้นฟ้า ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม ชาติที่แล้วอยากเข้าใจหรือสนใจให้ตายก็ไม่ค่อยเข้าใจ ซักพักจึงก้มหน้าลงมามองกุ้งในหม้ออีกครั้ง
พรึ่บ!!!!!
ข้อมูลกุ้งในหม้อก็แสดงออกมาบนหัวกุ้ง เขาจึงหยิบกุ้งที่ก้ามยาวเก้งก้างขึ้นมาดู
[ กุ้งแม่น้ำ ขนาดเล็ก ] เขาวางและหยิบอีกสายพันธ์มาดู
[ กุ้งเครย์ฟิช ขนาดเล็ก ] และด้วยความสามารถของเขา ทำให้รู้ว่าพวกมันกินได้ !!!!
" ร้อนแฮะ เล่นน้ำซะหน่อย " พูดจบเขาก็เดินไปกลางลำธาร ในระหว่างทางเดินมาถึงริมฝั่งน้ำก็เห็นกุ้งตัวเล็กๆ คำว่า [ กุ้งฝอย ] ก็ลอยขึ้นมา กุ้งฝอยเต็มไปหมด ความสามารถนี่มันดีจริงๆ แล้วจุ่มตัวนั่งลงไป เอามือกวักน้ำใส่หน้าตัวเอง
" สบายจัง " เขาเอนหลังเอามือเท้าไปข้างหลัง
" อุ้ย!! อะไรฟร๊ะ " เขากำสิ่งที่ทิ่มมือของเค้าที่ตอนแรกเขาคิดว่าเป็นหินยกขึ้นมาพร้อมกับดินทราย ทว่ามันไม่ใช่หิน มันคือหอยกาบสีเหลือง ๆ คล้ำ ๆ ออกดำ เปลือกแข็งรูปร่างกึ่งรูปไข่ยาว ๆ ตัวประมานครึ่งฝ่ามือ
" หอยยย!! " เด็กชายตะโกนเสียงดัง อาหารอีกอย่างแล้วเขาคิด แล้วรีบลุกขึ้นเอามือขุดลงไปใต้พื้นน้ำ มาอยู่แถวนี้นี่เอง กลางลำธารเป็นพื้นดินข้างล่างเป็นดินปนทรายไม่เหมือนริมตลิ่ง ตรงนั้นมีหินซะส่วนใหญ่
เด็กชายก้ม ๆ เงย ๆ เดินไปตรงนั้นทีตรงนู้นที อารมณ์ลิงโลดสุดขีด เพราะความทรงจำจากร่างนี้มีแต่รสชาติอันจืดชืดของขนมปังแข็งโป้กที่ได้ลิ้มรส กับของเหลือทิ้งในเมือง บางทีคนในหมู่บ้านก็ให้โจ๊กธัญพืชมากินบ้าง โจ๊กแบบนั้นมีที่ไหน ธัญพืชต้มในน้ำใส่เกลือมากกว่า แค่ข้าวสวยกับน้ำซุปในโลกเก่าก็หรูหรากว่าขึ้นมาทันที แต่มีบางครั้งก็ได้ซุปน้ำข้น* ที่พอจะมีรสมีชาติ
เวลาผ่านไปซักพัก เด็กหนุ่มมีหอยในหม้อมากกว่า 20 ตัว หอยพวกนี้อยู่ในดินปนทรายร่วน ๆ จริง ๆ ด้วย ในระหว่างที่ไล่เก็บหอย เขาได้เห็นผักที่คุ้นเคย แฟนตาซีแท้ อะไรที่ปกติไม่เข้าพวกไม่น่ามีในระแวกนี้ก็ดันมี ก่อนกลับค่อยแวะเก็บซักหน่อย เขาคิด ทันใดนั้น เด็กชายก็ล้มลง
[ เรียนรู้ความสามารถ ' วิธีการหาหอยน้ำจืด ]
[ ผลของพรสวรรค์ทำงาน ' วิธีการหาหอยน้ำจืด' พัฒนาเป็น ' ผู้แตกฉานในการหาหอยน้ำจืด ' ]
[ เนื่องด้วยมีความเข้าใจด้านการหาหอยน้ำจืดถึงขั้นสูงสุด ได้รับความสามารถ เข้าใจวงจรชีวิตหอยน้ำจืด ]
[ ผลของพรสวรรค์ทำงาน ' เข้าใจวงจรชีวิตหอยน้ำจืด ' พัฒนาเป็น ' ผู้แตกฉานในวงจรชีวิตหอยน้ำจืด ' ]
นี่ซินะความรู้ชวนให้ปวดหัว ของแทร้!!! เขาคิดพร้อมกับเอามือกุมหัว ลุกขึ้นยืน แล้วมองไปที่หอยในหม้อ
[ หอยกาบน้ำจืด ขนาดใหญ่ ] หนึ่งในหอยตัวใหญ่สุดในหม้อ
[ หอยกาบใหญ่น้ำจืด ขนาดเล็ก] โว้วว คนละพันธุ์ แต่ที่สะดุดตาในหมู่หอยที่สุดคือ
[ หอยมุกน้ำจืด ขนาดเล็ก ] เด็กหนุ่มตาโต หอยมุกกก!!!อารมณ์ดีครั้งที่เท่าไหร่นะวันนี้ เขาคิด แต่เค้าตัดสินใจปล่อยมัน ไม่ต้องเดาตัวเล็กขาดนี้ไม่มีมุกแน่ ถ้ามีก็ถือว่าไม่มีบุญ
เมื่อได้อาหารพอสมควรแล้วเด็กชายเดินไปทางผักที่อยู่ริมของอีกฝั่ง ฝั่งนั้นถ้าเดินต่อไปก็จะเข้าสู่เส้นทางที่ชาวบ้านใช้เพื่อเข้าสู่ชายป่าแล้ว แต่จริง ๆ เดินตามลำธารขึ้นไปก็เข้าสู่ชายป่าได้เหมือนกัน ไม่รู้เพราะอะไร คนไม่นิยมใช้
เด็กชายเดินมาที่กอผักริมฝั่ง ผักบุ้งคือสิ่งที่เขาเห็นตอนหาหอย ในขณะที่กำลังจะเก็บ เขาคิดว่าหากเก็บเยอะจะปวดหัวอีกไหมวะเนี่ย แต่ก็ดึงยอดผักบุ้งออกมาอยู่ดี เด็กชายเห็นผักน้ำอีกอย่างคือผักกระเฉด จึงจัดการดึงปลายยอดที่ดูอ่อน ๆ ออกมา รู้ว่ากินได้แต่ไม่รู้ต้องเก็บยังไง 55 เขารูดเอาฟองน้ำสีขาวออกจากลำต้นของผักกระเฉด หักตามปล้องระหว่างปล้องจะมีราก เอาทิ้งไป เก็บมานิดหน่อย รวมกับผักบุ้งก็ได้กำใหญ่ๆแล้ว เขาไม่ชอบผักเท่าไหร่แต่ไม่เกลียด กินได้ เพื่อสารอาหารจึงจำใจเก็บมา หลังจากทำความสะอาดผัก ก็เดินมาเก็บใส่ตะกร้าที่วางไว้ข้างหม้อ
เวลาก็ผ่านไปนานแล้ว จากเช้าจนล่วงเลยมาบ่ายแก่ ๆ แล้ว จะเข้าป่าคงไม่ได้อะไรล่ะ เขาจึงตัดใจใส่เสื้อเดินกลับหมู่บ้าน ตรงไปสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าทันที
" ทำไมถึงลืมซักเสื้อวะเนี่ย " เด็กหนุ่มนึกขึ้นได้ ในระหว่างที่เดินมาก็คอยดูข้างทางไปด้วย นาข้าวที่ปลูกข้าวอะไรไม่รู้ แปลงผัก ถั่วเหลืองมั้ง ดูแล้วคงใช้ระบบนา3แปลง* นา... นาข้าว.... ไปดูซะหน่อย เด็กหนุ่มเดินมาดูนาข้าวแปลงหนึ่ง ในระหว่างทางเข้าหมู่บ้าน แปลงนาจะมีน้ำขัง แต่ไม่มากเหมือนนาข้าวที่บ้านจากโลกเก่า กับแปลงนาที่เข้าไปในหมู่บ้าน พวกนั้นไม่ค่อยมีน้ำเลย ???
" หรือจะคนละสายพันธุ์ " เด็กชายคิด พลางมองที่นาข้าว ที่มีน้ำขังเล็กน้อย
[ หอยขม ขนาดใหญ่ ] ฮ่า ฮ่า ฮ่า หอยขมยุคกลาง ไม่รู้จริง ๆ ที่โลกเก่ามีไหมแต่ก็แปลกอยู่ดีในความคิดอะนะ
[ หอยเชอรี่ ขนาดใหญ่ ] หอยพวกนี้ก็กินได้ แต่ช่างมัน ถ้าเดินลงนาชาวบ้าน ตัวเค้าอาจตายได้เลยนะ เอาแค่นี้ก่อนละกันวันนี้
**************
* พอตเตจ คือ ซุปอย่างง่ายโดยการใส่ผักที่หาได้ หรือเติมกระดูกสัตว์เพิ่มรสชาติ อุ่นต่อเนื่องไปเรื่อย ๆ ใครพอมีฐานะก็พอใส่เนื้อลงไปได้
* ระบบนา 3 แปลง คือระบบการแบ่งที่นาเพื่อปลูกพืชสลับกันไป ปลูก 2 แปลง แปลง 3 คราดแล้วปล่อยทิ้งไว้ เพื่อให้ดินฟื้นตัว
- ผู้เขียน
