บทที่ 4 แฟนเก่าที่ไม่อยากเป็นแฟนเก่า (2)

1696 คำ

“ถามแบบนี้ หึงอะดิ ยอมรับมาเถอะ พี่เข้าใจ” “บ้า ใครเขาหึง เราสองคนไม่ได้รักกัน หึงเหิงอะไรไม่มี้” “ช่างเถอะ ผู้หญิงคนนั้นจะโทรมาทำไมไม่ต้องไปสนใจหรอก มาสนใจเรื่องของเราดีกว่า ตอนพี่โทรมาขวัญติดสายใครเหรอ ทำไมถึงคุยกับพี่ไม่ได้” น้ำเสียงเปลี่ยนอย่างฉับพลันเมื่อคิดถึงเรื่องก่อนหน้านี้ แผ่นฟ้าขยับเข้าใกล้ครองขวัญมากขึ้นทำให้ระยะห่างระหว่างกันสั้นลงกว่าเดิม หญิงสาวยกยิ้มมุมปากได้เวลาเอาคืน “สายคนสำคัญ อยากรู้ไปทำไมคะ หึงเหรอ” “หึงบ้าหึงบอสิ พี่ถามตามมารยาท ไม่ได้อยากรู้เลย” “ก็ดีค่ะ เพราะมันเรื่องส่วนตัวของขวัญ พี่ฟ้ามืดไม่เกี่ยว” “เดี๋ยวสิอย่าเพิ่งไป” “มากอดขวัญทำไมเนี่ย ปล่อยนะ” หญิงสาวถามด้วยความตกใจ หลังจากตกอยู่ในอ้อมกอดของคนตัวโตที่เข้ามากอดเธออย่างไม่ทันตั้งตัว แผ่นฟ้าเหมือนคนต้องมนตร์ในหัวถึงมีแต่ภาพเมื่อช่วงกลางวัน ยอมรับตามตรงเขาอยากจูบเธออีก อยากเอาลิ้นเข้าไปเกี่ยวกระหวัด

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม