เนตรทรายแอบถอนหายใจเมื่อไม่ได้รับคำตอบในสิ่งที่ค้างคาอยู่ในใจ แต่ก็จำยอมลุกจากเก้าอี้ เพื่อทำตามคำสั่งไล่เธอกลายๆ จากอเล็กซ์
“ก่อนไปพักผ่อน ฉันขอพบแสนได้ไหมคะ”
“ได้สิ คุณสามารถเจอเพื่อนของคุณได้ตลอดเวลา ผมไม่ได้กักขังเธอไว้ แต่ตอนนี้ดึกมากแล้ว ผมคิดว่าไว้เจอกันในตอนเช้าจะดีกว่า”
“ก็ได้ค่ะ”
เนตรทรายรับคำอย่างไม่สบอารมณ์มากนัก แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ นอกจากเดินออกจากห้องทำงาน เมื่อเฟอร์นันเปิดประตูห้องรอนานแล้ว
“เด็กรับใช้จะพาคุณไปยังห้องพัก เชิญพักผ่อนได้ตามสบาย”
เฟอร์นันเอ่ยบอก พลางพยักหน้าเรียกให้เด็กรับใช้มาลากกระเป๋าเดินทางของเนตรทราย พาเธอไปส่งยังห้องรับรองแขกด้วย ชายหนุ่มรอกระทั่งเนตรทรายเดินพ้นไปแล้ว จึงเปิดประตูห้องทำงานเดินกลับเข้าไปอีกครั้ง เพราะยังมีเรื่องสำคัญที่ต้องรายงานให้เจ้านายทราบด้วย และไม่ทันได้เอ่ยรายงาน ก็ถูกเจ้านายหนุ่มเป็นฝ่ายชิ่งถามซะก่อน
“เรื่องยาของแสนขวัญ
