บทที่6
คนแพ้ก็ต้องโดนกระแทกยันเช้าNC
"อ๊ะ~"
อึก!
ความแน่นความใหญ่โตกำลังสอดใส่เข้ามาในกายหญิง หมวยที่นอนเกร็งไปทั้งตัวกำลังถูกขยับสะโพกอย่างเบาแรง
"จะ...จุก~"
"ซี๊ดด หมวยอ่ะ...ตอดผมไม่หยุดเลยนะ"
ชายหนุ่มรู้สึกปวดหนึบเมื่อถูกร่องรักตอดรัดจนปวด เหงื่อเม็ดเล็กเริ่มผุดออกมาตามไรผม ความเสียวสะท้านทำให้ต้องเริ่มขยับเร็วขึ้นเรื่อยๆ
"อ๊ะๆ....อืออ~"
"เจ็บไหมครับ...อ่าาา~"
สาวน้อยไม่ตอบแต่เธอกัดปากแน่นจากนั้นก็ซู๊ดปากแอ่นสะโพกตามอารมณ์สยิวที่ชายหนุ่มกำลังมอบให้
กลีบอูมกำลังปล่อยน้ำเมือกมาเคลือบลำเอ็นที่มีเส้นเลือดปูดรอบเอ็น สาวน้อยปรือตามองพร้อมกับร้องครางไม่เป็นศัพท์
"อ๊าา....หย๊าา...อิ๊..."
"ไม่แปลกใจทำไมไอ้ภีมมันถึงได้ติดใจคุณนัก!"
ปึก! ปึก! ปึก!
แรงเสียดสีเพิ่มขึ้นอย่างทวีคูณทำเอาร่างของสาวน้อยโยกไหวไปตามแรง สองเต้ากระเพื่อมจนชายหนุ่มต้องโน้มตัวลงมาตะปบดูดอย่างกระหาย จุดสีชมพูกำลังถูกดูดเม้มจนแข็งเป็นไต
"เสียวว...งือออ คุณภูมิอ๊าส์~~"
ปึก! ปึก! ปึก!
ความวาบหวามทำให้สาวน้อยปลดปล่อยความเสียวออกมาก่อน ชายหนุ่มเห็นว่าเธอพ่ายแพ้ต่อลีลาอันเร้าใจก็ยิ้มร้ายทันที
อ่อนแอก็แพ้ไป แต่คนแพ้ต้องยอมให้คนขนะกระแทกยันเช้านะครับ เมียจ๋า ~
ปึก! ปึก! ปึก!
ตรั่บ! ตรั่บ! ตรั่บ!
"งือออ อ๊าๆๆ แรงๆ...แรงอีกได้ไหมหนูจะเสร็จอีกแล้ว!"
"อ๊าส์....แรงพอไหมครับ...อ๊ะๆๆ"
"แรงๆ...อื้ออแรงอีกค่ะ!"
"อ๊าส์....ไม่ไหวแล้วผมจะแตกแล้วซี๊ดดด"
อ๊าาาส์~
น้ำกามถูกปลดปล่อยออกมาจนเต็มร่องรัก เรียกได้ว่านี่เป็นครั้งแรกที่เธอถูกปล่อยน้ำใส่ร่อง กลีบสีแดงฉ่ำขมิบจนน้ำทะลักออกมา ภูมิที่นั่งมองอยู่ก็อดไม่ได้ที่จะเอื้อมมือไปลูบไล้อย่างหลงใหล
"สวยจัง"
"จูบมันสิคะ"
"หืม...คุณมันร้อนแรงมากรู้ตัวไหม อย่าทำให้ผมติดใจไปมากกว่านี้เลย"
"หนูจะกลับแล้วนะคะ"
"ไม่ผมไม่ให้กลับ!"
"เพื่อ? คุณได้หนูแล้วก็ปล่อยหนูไปเถอะอยากให้คุณภีมรู้เรื่องหรือไงคะ!!" ฉันลุกขึ้นมานั่งมองหน้าคุณภูมิอย่างไม่ชอบใจนัก
"ผมชอบคุณ...ที่ผ่านมาผมแอบตามไปดูคุณตลอด...."
"ทั้งๆที่หนูเป็นผู้หญิงของน้องชายคุณ!"
"ผิดมากไหมถ้าผมจะรักแฟนน้องชาย ผิดมากไหมหมวย"
"หนูกับคุณภีมยังไม่ถึงขั้นนั้นค่ะ คุณเข้าใจผิดแล้ว..."
"เธอรักมันใช่ไหม..."
หมวยได้แต่กัดปากพูดอะไรไม่ออกภูมิจึงเดินเข้ามาหาจากนั้นก็ประกบจูบอย่างรุนแรง หมวยเองก็พยายามงับปากให้ทันสุดท้ายเธอก็ยินยอมให้ชายหนุ่มสอดลิ้นเข้ามาควานน้ำลายของเธอ
จ๊วบ~
จ๊วบ~
แผล่บ~~
"พะ...พอ...อื้ออ" ฉันพยายามร้องท้วงแต่มือของฉันดันไปจับเข้าที่ท่อนเอ็นพร้อมกับชักมันเบาๆ
"ซี๊ดดด ผมเสียววว" ผมก้มไปมองมือเล็กๆที่กำลังชักรูดเบาๆ "อยากอมมันไหม รสชาติมันอาจจะอร่อยกว่าของไอ้ภีมก็ได้นะ"
"ของคุณภีมหวาน" ฉันตอบกลับพร้อมกับมองสีหน้าที่ดูไม่พอใจของคุณภูมิ
อึก!
บ๊วบ! บ๊วบ! บ๊วบ!
ท่อนเอ็นถูกยัดเข้ามาในปากของเธอทำให้เธอต้องโยกหัวดูดเลียมัน
"เป็นไงคับปากไหมซี๊ดดด"
"ก็ดี"
อ๊อก! อ๊อก! อ๊อก!
"อ๊า~...ปากโคตรดีเลย...เลียหัวหนักๆหน่อยหมวย ผมชอบแรงๆ"
บ๊วบ! บ๊วบ! บ๊วบ!
"อย่างคุณต้องเจอคนอย่างผมหมวย อ๊าาา~"
ปิ๊ด!
อึก!
อึก!
น้ำกามพุ่งเข้ามาในปากทำให้หมวยดูดกลืนมันจนหมด ไม่มีเหลือสักหยด ชายหนุ่มหลับตาพริ้มเขาไม่เคยเจอใครที่ใช้ปากเก่งขนาดนี้มาก่อน
"เป็นไงหวานสู้ไอ้ภีมได้หรือเปล่า"
"ไม่รู้สิ คุณภีมหวานกว่านี้"
"งั้นก็กินมันอีกรอบแล้วกัน!"
บ๊วบ! บ๊วบ! บ๊วบ!
"ไม่ไหวแล้วอ้าขาหน่อยเมียจ๋าผัวจะเอาแล้ว!!"
"อ๊าส์...คุณภูมิ!"
"เรียกผัวสิ ครางเรียกผัวดังๆ!"
"ผัวจ๋าาา~~ เสียวว~ งือออ"
ปึก! ปึก! ปึก!
กว่าหมวยจะได้นอนก็เกือบเช้า เธอหลับอยู่ในอ้อมแขนของคุณภูมิ ส่วนคุณภูมิก็มองเธออย่างหลงใหล เธอเป็นผู้หญิงที่มีเสน่ห์ทั้งหน้าตาและเรื่องบนเตียง
"ฝันดีนะเด็กดื้อ จุ๊บ!"
ริมฝีปากของชายหนุ่มกดลงบนหน้าผากของสาวน้อยเบาๆจากนั้นทั้งสองก็หลับใหลไปด้วยกัน
ช่วงสายของอีกวันหมวยลืมตาตื่นขึ้นมาก็เห็นคุณภูมิกำลังยืนดื่มกาแฟสายตามองไปยังนอกกระจกใส เธอค่อยลุคขึ้นมานั่งรวบรวมสติจากนั้นก็หยิบเสื้อผ้ามาสวมใส่
"จะรีบไปไหนครับ"
"กลับสิคะถามได้"
"ไอ้ภีมมันกลับวันพรุ่งนี้คุณไม่ต้องรีบขนาดนี้ก็ได้"
"หนูต้องฝึกงาน ถ้าเกิดไม่ผ่านก็จบเห่พอดี!"
"ผมจะบอกกับไอ้ภีมว่าเราสองคน...."
"อะไรของคุณคะ! ห้ามพูดเรื่องของเราเด็ดขาดนะ!!"
"งั้นวันนี้คุณต้องอยู่กับผม เดี๋ยวผมพาไปเปลี่ยนชุดที่บ้านเราจะได้ไปทำงานด้วยกัน"
"ได้ไงหนูต้องทำงานนะคะ"
"ลาสิ!" ผมพูดด้วยน้ำเสียงเรียบจากนั้นก็เดินเข้าห้องน้ำไป
หมวยได้แต่นั่งถอนหายใจนาทีนี้เธอไม่มีทางเลือกคงต้องจำยอมก้มหน้ารับกรรมต่อไป เธอไลน์ไปหาผู้จัดการเพื่อแจ้งว่าติดงานที่มหาวิทยาลัยจากนั้นก็เตรียมตัวออกมาจากโรงแรมพร้อมคุณภูมิ