Ep3 (บทลงโทษ )
1378 คำ
“ยัยตัวแสบนั้น ผมจะเอาพ่อห้ามยุ่งละกัน”
“ถ้าแกช้า ก็ช่วยไม่ได้นะ ฮ่าๆ”
มือหนาของพ่อตบที่บ่าผมหนักๆสองทีแล้วเดินขึ้นห้องไป ผมยืนมองตามแผ่นหลังนั้น ถึงเราพ่อลูกจะไม่ค่อยคุยกันแต่เราก็เข้าใจกันทุกเรื่องเหมือนว่ามันถูกถ่ายทอดทางสายเลือดหมดแล้ว
~~
~~
~~
เวลา>> 22.00น.
ร่างใหญ่กำยำกำลังนั่งดื่มไวน์ในห้องนั่งเล่นที่ถูกสร้างขึ้นเป็นห้องปิดและเก็บเสียง เพื่อให้เหมาะสำหรับการนั่งดื่ม ฟังเพลงเสมือนมีผับเล็กๆภายในบ้าน
ภายในห้องมีเคาร์เตอร์บาร์เล็กๆ ตู้ไวน์หลายยี่ห้อ หลายปี ถูกจัดเรียงรายเต็มไปหมด ตอนนี้บรรยากาศในบ้านหลังใหญ่เงียบสนิท ทุกคนในบ้านเหมือนว่าจะหลับกันไปหมดแล้ว
ขณะที่เขากำลังนั่งดื่มอยู่เงียบๆคนเดียว
แกร็ก~~~
ร่างบางของใครบางคนกำลังเดินเข้ามาในห้อง แต่เพราะห้องค่อนข้างมืดเลยทำให้คนที่เข้ามาใหม่ไม่ทันสังเกตว่ามีอีกคนนั่งอยู่ก่อนแล้ว
“มาหิวอะไรตอนนี้เนี้ยทอฝัน เพราะอิตาบ้าอาทิตย์นั้นแท้ๆ ฉันเลยไม่ได้กินข้าวเย็น มีอะไรให้กินมั้ยนะ”
เสียงเล็กบ่นพรึมพร่ำคนเดียว พลางเปิดตู้เย็นหาของกิน ไม่นานเธอก็หยิบขนมปังแซนวิสขึ้นมากินอย่างมูมมาม ไม่ได้สนใจสิ่งรอบตัวใดๆในตอนนั้น
ไฟสีส้มนวลจากตู้เย็นส่องผ่านชุดนอนผืนบางของเธอมันทำให้เห็นเอวขอด สะโพกผาย ก้นมนได้ชัดเจน เธอไม่ได้ใส่อะไรเลยนอกจากชุดนอนบางๆนั้น การกระทำของเธอถูกใจใครบางคนที่กำลังนั่งมองอยู่อย่างเงียบๆ ด้วยฤทธิ์แอลกอฮอร์และรูปร่างยั่วยวน มีเหรอที่ความเป็นชายของเขา มันจะทนทานไหว
ร่างปริศนาเดินเข้าไปหาเธอช้าๆเหมือนเสือกำลังจะตะครุบเหยื่อ เขายืนนิ่งอยู่ด้านหลังของหญิงสาว ใกล้จนแทบตัวชิดติดเธอ แต่ด้วยความเคยชินทำให้เธอไม่ได้สังเกตว่ามีบางอย่างมันผิดปกติกว่าทุกวัน
ตึบ! ประตูตู้เย็นปิดลง คนตัวเล็กถึงกับตกใจรีบหันกลับไปมองเจ้าของมือที่ปิดฝาตู้อย่างแรง หน้าเธอชนเข้ากับแผงอกของเขา จนเกือบล้มหงายหลัง แต่แขนล้ำช้อนตัวเธอเข้ามาได้ก่อน เสียงไฟในห้องมันสว่างพอให้เห็นใบหน้าของร่างปริศนานั้น เธอตกใจตัวเย็นเฉียบดวงตาเบิกโพลงไม่กระพริบ
“คุณอาทิตย์ เข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่คะ”
“คำถามนี้ฉันไม่ควรตอบเธอ เพราะฉันอยู่ก่อนที่เธอจะเข้ามา แต่เธอควรตอบฉันว่าแอบมาขโมยกินของในตู้เย็นบ้านคนอื่นแบบนี้ เธอว่าฉันควรลงโทษหัวขโมยยังไงดี?”
ใบหน้าหล่อขยับเข้ามากระซิบใกล้ๆจนเธอเบือนหน้าหนี มือเล็กพยายามดันตัวเองออกจากอ้อมเเขน แต่เขากลับกอดรัดแน่นขึ้นกว่าเดิม
“คุณอาทิตย์ปล่อยค่ะ ฝันเจ็บ คุณเมาแล้วกลับห้องไปนอนก่อนเถอะ >......<
อ้าาาส์~~~~
น้ำขาวขุ่นพุ่งเข้าในปาก จนเธอสำลัก รสชาติขมนิดๆมีกลิ่นฉุนแปลกๆ แต่ร่วมๆแล้วมันไม่อร่อยเลยสักนิด
“กลืนมันลงไป”
บ้าจะให้ฉันกินมันงั้นหรอ ไม่มีทางฉันบ้วนมันทิ้งต่อหน้าเขา แล้วถือโอกาสที่เขากำลังใส่กางเกง วิ่งออกมาจากห้องนั้นทันที
พอถึงห้องของตัวเองก็รีบล็อคประตูวิ่งเข้าไปล้างปากในห้องน้ำ แล้วออกมานั่งคิดถึงเหตุการณ์ที่พึ่งเกิดขึ้นเมื่อครู่ ฉันนั่งทำใจอยู่พักใหญ่ ไม่รู้ว่ามันคืออะไร จะเรียกว่าเซ็กได้มั้ย แต่เขาก็ไม่ได้เอาไอ้นั้นเข้ามาในตัวฉันเหมือนที่เคยเรียนมา แล้วมันเรียกว่าอะไรล่ะ ฉันคิดวกไปวนมาจนไม่รู้ว่าหลับไปตอนไหน.
- ผู้เขียน
