“หลับสบายมั้ยจ๊ะหนูปาน” แม่วิมลเอ่ยทักทายว่าที่ลูกสะใภ้แต่เช้า ตื่นขึ้นมาเธอก็ได้กลิ่นหอมๆ ชวนน้ำลายสอรู้เลยว่าปานชีวาต้องเข้าครัวลงมือทำอาหารเช้าแน่นอน เธอจึงรีบจัดการธุระส่วนตัวแล้วมาช่วยอีกแรง
“หลับสบายมากเลยค่ะคุณแม่” หญิงสาวหันหน้าไปตอบท่านพลางชิมอาหารตรงหน้าว่าได้รสชาติแล้วหรือยัง เธอเตรียมของไว้ตั้งแต่เมื่อคืนเลยทำให้ไม่ยุ่งยากวุ่นวายในตอนเช้า
“แล้วนี่ทำอะไร กลิ่นหอมฉุยเชียว แม่ท้องร้องตั้งแต่ได้กลิ่นแล้วนะ” แม่วิมลทำจมูกฟุดฟิตดมกลิ่นหอมจากเตาต้องหน้า
“ข้าวต้มปลากะพงค่ะคุณแม่”
“ของโปรดสองพ่อลูกเลย มีอะไรให้แม่ช่วยมั้ย”
“คุณแม่ไปนั่งรอหนูดีกว่าค่ะ ใกล้จะเสร็จแล้วด้วย”
“งั้นแม่ไปจัดโต๊ะรอนะ”
“-----”
“ข้าวต้มปลากะพงร้อนๆ มาแล้วค่ะ เสิร์ฟพร้อมกับปาท่องโก๋ของอาแป๊ะเจ้าอร่อยประจำหมู่บ้าน” เธอถือหม้อข้าวต้มออกมาพร้อมกับสาวใช้ที่ถือถ้วยกาแฟและปาท่องโก๋กับไข่ลวกมาเสิร์ฟขึ้นโต๊ะ กลิ่น
