ผีผ้าห่ม 2

2355 คำ

“ทำอะไรกินครับหอมจังเลย” มือหนาโอบกอดจากข้างหลังร่างบางในขณะที่หญิงสาวกำลังก้มหน้าชิมแกงจืดอยู่ เขาชะเง้อหน้าเข้าไปมองพลางเคลียคลอพวงแก้มหอมนุ่ม “ของโปรดเราไง ผัดเผ็ดจระเข้ แกงจืดตำลึงหมูสับ ใบเหลียงผัดไข่ แล้วก็หมูทอดกระเทียมพริกไทย” เสียงหวานร่ายถึงเมนูที่ทำให้ติณณภพกิน ทุกอย่างล้วนเป็นของชอบชายหนุ่มทั้งนั้น เพราะเธอถึงรู้นั้นเหรอ.... ก็แอบถามจากบักจ๋อยมาทั้งนั้น “ลาภปากจริงๆ เลยวันนี้ ขอบคุณนะครับที่อุตส่าห์สละเวลามาทำให้กิน แฟนผมน่ารักที่สุดเลย” “ให้รางวัลสำหรับคนเก่งยังไงละ ขอบคุณที่ยอมทำทุกอย่างเพื่อพี่นะ พี่สัญญาว่าจะอยู่เคียงข้างเราไม่มีวันไปไหนแน่นอน” “คืนนี้ค้างกับผมนะครับ คิดถึงมากก” “แต่ว่า....” เธอนิ่งไปชั่วครู่ ไม่กล้าตอบรับ เกรงกลัวว่าจะโดนนินทาไม่งามเอาได้ และพ่อแม่อาจจะไม่พอใจที่มาค้างอ้างแรมบ้านผู้ชายทั้งที่ยังไม่ได้ตบแต่ง “นะ เดี๋ยวผมให้ไอ้จ๋อยไปเอาเสื้อผ้าให้ แล้ว

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม