หลังจากสลบไปหนึ่งวันเต็มๆ ทำเอานายอำเภอและแม่วิมลต่างอกสั่นขวัญหายกังวลว่าติณณภพจะไม่ฟื้นขึ้นมา กลัวไปสารพัดว่าสมองจะได้รับการกระทบกระเทือนแม้ว่าทุกอย่างจะปรกติดีหลังจากสแกนสมอง แต่ขึ้นชื่อว่าเป็นพ่อแม่มักจะกังวลไปหมดทุกอย่าง ซึ่งปานชีวาก็ไม่อาการไม่ต่างกันเลย เธอยกงานทั้งหมดในไร่ให้มารดาดูแลชั่วคราวโดยคอยมาเฝ้าดูแลติณณภพไม่ห่างในช่วงกลางวันและผลัดเวรกับไอ้จ๋อยในตอนกลางคืนเพื่อจะได้กลับไปพักผ่อน แม้ว่าจะโดนพ่อผู้ใหญ่เอ็ดในช่วงแรกไม่ยอมให้มา แต่สุดท้ายก็ต้องใจอ่อนยอมให้ลูกสาวมาเฝ้าติณณภพอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
“อยากกินส้มจังเลยครับ” น้ำเสียงออดอ้อนพร้อมกับส่งสายตาปริบๆ ราวกับลูกแมวตัวน้อย ตั้งแต่ฟื้นขึ้นมา ติณณภพก็อ้อนให้ปานชีวาเอาอกเอาใจแทบทั้งวันอย่างกับเด็กน้อย ทำเอานายอำเภอ แม่วิมลและไอ้จ๋อยถึงกับทนดูไม่ได้ต้องหนีออกไปทุกครั้ง ปล่อยให้อยู่กันสองคนอ้อนกันตามสบาย คนแก่และหนุ่มโสดไม่สามารถท
