6
1551 คำ
“เราไม่ได้ขายลูกกินนะคุณราม มาเห็นความสุขของลูกเป็นที่ตั้ง ได้ยินมาว่าฝ่ายโน้น... หมายถึงพ่อนัตเก็บหอมรอมริบเงินมาหลายปี จะมาแต่งลูกเรา มาอยากให้เงินนั้นเป็นขวัญถุงให้ลูกทั้งสองคนน่ะค่ะ”
“ผมน่ะไม่ได้อยากได้เงินคุณก็รู้ แต่หมั่นไส้ไอ้นนท์มันเหลือเกิน”
“เอาเถอะค่ะ มาถึงขนาดนี้แล้ว”
รามยังทำเสียงฮึดฮัดขัดใจ
ส่วนนนท์กลับมาถึงบ้านหน้าตาบูดบึ้ง…
“ไอ้รามมันดูถูกผม คนอย่างผมน่ะ ลูกชายจะมีเมียทั้งที จะไม่ให้น้อยหน้าใคร คุณคอยดูก็แล้วกัน”
“คุณก็ใจเย็นๆ เถอะค่ะ ฝั่งโน้นเขาก็รักลูก ไม่ได้ขูดเลือดขูดเนื้อเอาค่าสินสอดแพงๆ บอกว่าเอาที่เหมาะสม เราต้องคิดถึงความสุขลูกเป็นที่ตั้งนะคะ เขาก็โอเคกับลูกเรามากนะ เอ็นดูเชียวล่ะ”
“ผมไม่ชอบให้ใครมาดูถูกคุณก็รู้”
“ณีเข้าใจค่ะ แต่เราไม่ต้องอึดอัดหรือเครียดว่าจะไปหาเงินที่ไหนมาตบแต่งลูกเขานะคะ เกิดเขาคิดสินสอดแพงหูดับตับไหม้ขึ้นมาจะทำยังไง”
“ลูกมันเสร็จลูกเราแล้ว เรียกมาสิบล้าน ก็ให้มันจับใส่ตะกร้าล้างน้ำไปหาผัวใหม่เถอะ”
“คุณนนท์น่ะ อย่าใช้อารมณ์สิคะ เอาน่า... ยังไงเขาก็เมตตาลูกๆ นะคะ” ปราณีบอกสามี
พอวันแต่งงานจริงๆ นนท์กับปราณีก็จัดสินสอดทองหมั้นมาให้สมเกียรติ เมื่อรามและมาลีเห็นเข้าก็คิดในใจว่าฝ่ายชายก็ให้เกียรติเอาการอยู่ คราแรกรามิดว่านนท์จะแกล้งตนเสียอีก
เมื่อเป็นเช่นนั้นรามและมาลีเลยไม่เอาสินสอดสักบาทเดียว ยกให้ลูกๆ ไปตั้งตัว
หลังแต่งงานเสร็จ นัตพาภรรยาสาวมาอยู่บ้านหลังใหม่ เขาดาวน์เอาไว้หลังจากทำงานได้ครึ่งปี คิดว่าจะเอาเป็นเรือนหอเพราะเก็บเงินมาหลายปี อยากมีบ้านเป็นของตัวเอง ให้ตัวเขาเองและภรรยา ส่วนเงินค่าสินสอดที่ได้จากญาติผู้ใหญ่ เขาก็เอามาซื้อรถยนต์มือสองราคาย่อมเยาว์เอาไว้ขับไปทำงานและส่งภรรยาที่ยังเรียนอยู่ปีสุดท้ายจะได้สะดวก เงินที่เหลือก็เอาไปลงทุนกับสลากออมสินเผื่อถูกรางวัล ได้ดอกเบี้ยด้วย แยกไปซื้อหุ้นบางตัวที่เขาสนใจ และซื้อกองทุนรวมเอาไว้ เก็บเอาไว้เป็นเงินออมยามฉุกเฉินเอาไว้ให้เขากับภรรยาและลูกน้อยที่กำลังจะเกิดมา
นัตขับรถไปส่งภรรยาที่มหาวิทยาลัยทุกวัน ก่อนไปทำงานและกลับพร้อมกัน
ส่วนบิดามารดาของทั้งสองฝั่งก็หมั่นแวะมาเยี่ยม เธอกับนัตถึงกับอมยิ้มเวลาที่ญาติผู้ใหญ่มาพร้อมกัน แม้คนเป็นบิดายังปั้นปึงกันอยู่บ้าง แต่ก็ลดทิฐิลงมากกว่าสมัยก่อนแล้ว
ขวัญจิตเรียนจบหลังจากนั้นอีกไม่กี่เดือน และรอรับปริญญา คราแรกนัตจะพาเธอไปสมัครงานที่ธนาคารที่ทำอยู่เพราะทนภรรยารบเร้าให้หางานให้ไม่ไหว แต่เธอดันท้องเสียก่อน เขาเลยเปลี่ยนโปรแกรมใหม่ให้เธอเป็นแม่บ้าน ดูแลลูก ดูแลบ้าน เธอจะได้เตรียมตัวคลอดลูก
ขวัญจิตเบื่อ เธอเลยทำขนมออกมาขายหน้าบ้าน บ้านที่ซื้อเอาไว้นั้นอยู่ติดถนน เพราะเขาจองเร็วกว่าคนอื่น มีผู้คนสัญจรไปมา ขายแรกๆ พอมีลูกค้าบ้าง แต่พอหลังๆ ก็เริ่มมีมากขึ้น หญิงสาวเลยยึดอาชีพขายขนมไม่ไปทำงานประจำดี และทำธุรกิจขายตรงได้บ้างเล็กๆ น้อยๆ ตามรอยบิดามารดา
เดือนหนึ่งๆ ขวัญจิต มีรายได้ใช้จ่ายในครอบครัวพอสมควร ส่วนเงินเดือนของนัตก็เอาไปผ่อนบ้านและค่าน้ำค่าไฟ ของใช้ที่จำเป็นภายในบ้านที่ต้องหาซื้อทุกเดือน อะไรที่เป็นค่าใช้จ่ายหนักๆ เขาจะจัดการเองทุกอย่าง
“พี่นัตอยากให้ลูกคนแรกเป็นหญิงหรือชายคะ”
เธอเอ่ยถามเขาในวันหนึ่งขณะนอนอยู่ด้วยกันบนเตียง เธอท้องได้สี่เดือนกว่าเข้าไปแล้ว
“ชายก็ได้หญิงก็ดีจ้ะ”
เขาไต่มือไปกับแขนเนียนของภรรยา เธอตะครุบมือเขาเอาไว้ มองอย่างรู้ทัน
“หิวเมีย”
ช่วงสามเดือนแรกเขาอดทนไม่อยากร่วมรักกับเธอ อยากให้เธอกับลูกแข็งแรง แต่ตอนนี้เขาหิวเซ็กซ์เหลือเกิน ปรึกษาคุณหมอแล้ว คุณหมอแนะนำมาอย่างดีว่าสามารถมีอะไรกันได้ แต่เบาๆ ไม่ใช้ท่าผาดโผนมากนัก
“ก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่คะ”
เธอเลื่อนมือไปรูดแก่นกายของเขา มันแข็งตัวอย่างรวดเร็วเพราะเก็บกลั้นมานาน ริมฝีปากอิ่มสวยเลื่อนลงไปอ้าอมดูดรัดเพียงไม่นานเธอก็จัดการขึ้นคร่อมทับร่างของเขาเสียเอง เพราะไม่อยากให้เขาคร่อมทับ ลดแรงกดกระแทกตรงหน้าท้อง
“อ่า...”
ทั้งสองครางพร้อมกันด้วยความสุขเสียว ในขณะที่เธอขยับขึ้นลงเบาๆ ไม่เร่งเร้า เนื้อกายที่เสียดสีกันก่อเกิดความเสียวซ่านจับใจ
“อื้อ...”
ขวัญจิตวางมือบนหน้าท้องแกร่งของสามี ขยับกายขึ้นลงอยู่แบบนั้น นัตรวบสะโพกของเธอเอาไว้ ให้เธอขยับเป็นจังหวะจะโคน
“อ่า...” เขาครางยาว
“เสียวไหมพี่นัต”
“จ้ะ” เขารับคำ ซู๊ดปากเบาๆ
“ทำเบาๆ นะกลัวลูกกระเทือน”
เธอบอกเสียงหอบพร่า ก่อนหน้าที่จะท้องเขากับเธอจัดท่ายากโลดโผนกันมาเยอะมาก ตอนนี้ต้องเพราๆ ลงบ้างแล้วล่ะ
“เมียจัดอะไรให้ ได้หมดจ้ะ ขอแค่ได้ซุกในร่องเมีย”
“ดูพูดเข้า”
เธอค้อนเขาเล็กน้อย ขยับโยกบนตัวเขาไม่นานก็เสร็จสมคาอกเขา ซบหน้าหอบๆ ในขณะที่นัตจับเธอให้นอนตะแคง เขาสวมกอดทางด้านหลังและค่อยๆ สอดกายเข้ามาเบาๆ ท่าร่วมรักนี้ทำให้ไม่กดทับหน้าท้องของเธอ
ทั้งสองครางไปพร้อมๆ กันจนกว่าลำนำรักจะเสร็จสิ้น เขากอดเธอเอาไว้แนบอก วางมือกับหน้าท้องนูนๆ ของเธอลูบเบาๆ อย่างรักใคร่
นัตและขวัญจิตอยากให้บิดาคืนดีกัน เนื่องจากในอดีตเคยเป็นเพื่อนรักกัน จึงคิดวางแผนกับบรรดาแม่ๆ หลังจากหญิงสาวคลอด เธอก็ขอร้องให้บิดามาช่วยดูลูกให้ ชายหนุ่มเองก็เช่นกัน ไปขอให้บิดามาดูแลลูกให้ เมื่อเสือสองตัวต้องมาอยู่ถ้ำเดียวกัน ความมันจึงเกิดขึ้น ไม่รู้ว่าจะเละหรือจะรอด
บรรดาสองพ่อหรือมีสถานะปู่และตาแยกเขี้ยวใส่กัน แต่สุดท้ายต้องเลี้ยงหลานให้รอด ไม่ให้ใครมาดูถูกเพราะภรรยาต้องออกไปคุยงานกับลูกค้า เลยต้องร่วมมือกันชั่วคราว
แต่ความชั่วคราวที่ตกลงกันนั้น กลายเป็นคืนดีกันได้ในที่สุด เมื่อจับหลานอาบน้ำป้อนนมได้สำเร็จและทำให้หยุดร้องก็นอนหอบแทบหมดเรี่ยวหมดแรง
“สงสัยว่าเราสองคนจะแก่แล้วล่ะ”
นนท์พูดขึ้นขณะที่นอนอยู่ข้างเตียงเล็กๆ ของหลาน หอบหายใจหนักๆ
“อายุก็ไม่ใช่น้อยๆ แล้ว ดีนะที่ยังอยู่ทันเลี้ยงหลาน”
เพราะพวกเขาแต่งงานช้ากว่าจะมีลูก มีหลานก็อายุมากแล้ว
“ถามจริงสิวะราม” นนท์เอ่ยถามเรื่องที่ค้างคาใจ
“อะไรวะ” รามถามกลับ
“มึงชอบมณีจริงๆ เหรอวะ”
มณีคือผู้หญิงที่พวกเขาแข่งกันจีบ จนสุดท้ายต้องบาดหมางกัน
“ก็น่าจะชอบแหละ แต่ตอนนี้ฉันรักมาเขามากกว่า”
รามหมายถึงมาลีภรรยาคู่ทุกข์คู่ยากของเขา
“ฉันก็รักณีเขามากเหมือนกัน”
นนท์หันมามองหน้าราม เพื่อนเก่าแก่ที่เติบโตมาด้วยกัน ก่อนจะหัวเราะประสานกัน คืนวันเก่าๆ มันคือประสบการณ์ชีวิตให้รำลึกและเล่าให้ลูกหลานฟัง ปล่อยวางก็เป็นสุข
ก็ในเมื่อตอนนี้มีผู้หญิงที่รักที่พร้อมจะเคียงข้างกันแล้ว จะไปคิดถึงอดีตให้ปวดหัวทำไมกัน...
...จบ...
เล่ม 2 ยั่วให้รัก
“วันนี้แม่ของเดช นัดดูตัวว่าที่เจ้าสาวของเดชนะ”
แพรวาบอกณเดชขณะนั่งอยู่บนตักของเขา เธอเป็นเพื่อนกับเขาตั้งแต่สมัยเรียน คบกันมานาน เมื่อเธอตกงานเขาเลยยื่นมือเข้ามาช่วย
มาช่วยงานเป็นเลขาเขา ไม่นานก็เสร็จเขา แต่ก็ไม่รู้ใครเสร็จใครกันแน่เพราะวันนั้นมันเมา อารมณ์พาใจ แถมบรรยากาศเป็นใจอีกด้วย
เธอไม่ได้เรียกร้องเพราะวินๆ กันทั้งคู่ เขาดูแลเธอดีทั้งเรื่องที่พัก ทั้งซื้อรถให้ขับไปไหนมาไหน และยังให้เงินใช้จ่ายเดือนหนึ่งเป็นแสน ด้วยว่าเขารวยมากนั่นเอง
“ไม่อยากไป อยากกินแพรอยู่ห้องมากกว่า”
เขาซุกไซ้เข้าที่ซอกคอหอมๆ ของอีกฝ่าย เธอเบี่ยงหลบเป็นพัลวัน
“เดี๋ยวก่อน ใครมาเห็นเข้ามันจะไม่ดี เสื้อผ้ายับหมดแล้วเห็นไหม”
“ยับก็เรื่องของยับสิ”
- ผู้เขียน
