BARBARIC01:จะเอาให้ได้ [NC]

1826 คำ
BARBARIC 01 **************************** “หนูชอบพี่ค่ะ” “น้องเข้าใจคำว่าไม่เอาป่ะ?” คนตรงหน้าพูดขึ้นมาอย่างไร้เยื่อใยเหมือนไม่ได้ต้องการกันเลย และนี่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาพูดกับฉันแบบนี้ แต่เขาพูดจนนับครั้งไม่ถ้วนแล้ว แต่คืนนั้นเขาไม่ได้พูดแบบนี้กับฉันเลยนะ เขายังบอกเลยว่าต้องการฉันมากและอยากอยู่กับฉันทั้งคืน ฉันมองหน้าพี่โคโรที่มองหน้าฉันกลับมาด้วยสายตาที่โคตรเอือมระอาในตัวฉันเต็มที ทำไมล่ะ ทำไมจะต้องเป็นฉันแค่คนเดียวที่เขาไม่เอา ผู้หญิงคนอื่นไม่เห็นเขาจะพูดแบบนี้เลยด้วยซ้ำ เขาดูเข้ากับผู้หญิงได้หมดเลยยกเว้น แล้วฉันมันต่างจากผู้หญิงคนอื่นยังไงเหรอ ฉันก็มีเหมือนที่ผู้หญิงคนอื่นเขามีกันไง แล้วทำไมจะต้องเมินฉันแค่คนเดียวด้วย “แต่คืนนั้นพี่ไม่ไคโรไม่ได้พูดแบบนี้นี่คะ พี่ยังบอกเลยว่าต้องการหนูจำไม่ได้เหรอ?” “มันก็แค่เซ็กส์ที่เอาแล้วก็แยกย้ายเท่านั้นน่ะ” “เฮ้ย มึงพูดกับน้องแรงไปป่ะไอ้ไคโร?” พี่พอร์ชเพื่อนสนิทของพี่ไคโรพูดขึ้นมาเมื่อได้ยินสิ่งที่เขาพูดกับฉัน จริงๆ มันก็เป็นคำพูดที่รุนแรงเหมือนกันนะ แต่ไม่รู้ทำไมฉันถึงได้รักคนใจร้ายอย่างเขาได้ ทำไมไม่หายไปจากเขาได้แล้ว ยิ่งคืนนั้นที่เรามีอะไรกันมันก็ทำให้ฉันรักเขามากกว่าเดิม ไม่อยากให้เขาไปเป็นของใคร และนั่นก็เป็นการเสียตัวของฉันครั้งแรกด้วย รู้นะว่าเขาใจร้ายแต่ใจของฉันมันก็ยังไม่พร้อมที่จะเดินไปจากเขาไง “จะ...เจ็บค่ะพี่ไคโร...อ๋อย...อ๊ะ” ฉันร้องบอกร่างสูงที่พยายามดันลำใหญ่ของเขาเข้ามาในร่องสวาทฉัน เขาดันมันเข้ามาได้แค่ส่วนหัวฉันก็กรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บ ทำให้เขาต้องหยุดชะงักไปแล้วเงยหน้ามามองฉันที่มองเขาอยู่ก่อนแล้ว เขาโน้มหน้าลงมาแล้วกดจูบปากฉันพร้อมกับแทรกเรียวลิ้นเข้ามาปากเพื่อหยอกล้อกับลิ้นของฉันที่มันเผยอรอรับสัมผัสจากเขา “อ๊ะ...อื้อ” “ถ้าไม่อยากเจ็บก็อย่าเกร็ง เมื่อไหร่ที่เกร็งแล้วจะเจ็บ” “ตะ...แต่ว่ามันเป็นครั้งแรกของหนู” ฉันบอกคนตรงหน้าว่าฉันไม่เคยทำอะไรแบบนี้มาก่อนเลยและนี่ก็เป็นครั้งแรกของฉันที่ยอมให้เขาทำด้วย เพราะคำว่ารักมันทำให้ฉันยอมเขาหมดเลยไม่ว่าเขาต้องการอะไร “รู้แล้ว ถ้าอยากให้พี่ต้องการเรา ก็ต้องอดทนเข้าใจหรือเปล่า?” “เข้าใจค่ะ...อ๊ะ” ฉันยอมทนเจ็บเมื่อพี่ไคโรบอกว่าถ้าอยากให้เขาต้องการฉันเหมือนที่ฉันต้องการเขา เขาค่อยๆ ดันลำใหญ่เข้ามาช้าๆ ไม่ได้ทำรุนแรงอะไร เพราะเมื่อกี้ฉันเพิ่งบอกเขาไปว่านี่เป็นครั้งแรกของการเสียตัวของฉัน ต่อให้ฉันไม่บอกฉันคิดว่าเขาเองก็น่าจะรู้ได้ไม่ยากหรอกว่ารูเสียวของฉันไม่เคยผ่านผู้ชายคนไหนมาก่อนเลย พอเขาดันมันเข้ามาจนสุดเขาก็ค้างเอาไว้ก่อนยังไม่ได้ขยับ ยิ่งเขาทำแบบนี้มันก็ยิ่งทำให้ฉันรู้สึกคับแน่นมากจนอยากจะเอามันออกไปเพราะเริ่มหายใจไม่ทั่วท้องและเริ่มมวนท้องขึ้นมาด้วย พี่ไคโรมองหน้าฉันไม่ยอมละสายตาไปไหนก่อนที่เขาจะเอ่ยถามว่าฉันทนได้หรือเปล่า เพราะถ้าฉันทนไม่ได้เขาจะหยุดแล้วจะไปเอากับผู้หญิงคนอื่นต่อ ตอนนี้เขาค้างและต้องการที่จะทำให้ตัวเองเสร็จ ได้ยินอย่างนั้นฉันก็พยักหน้าทันทีบอกว่าตัวเองทนได้ ทนเจ็บนิดหน่อยดีกว่าให้เขาไปเอากับผู้หญิงคนอื่น และฉันคิดว่าอีกไม่นานเขาก็คงทำให้ฉันเริ่มเสียวได้เองนั่นแหละ “ทนเจ็บได้ใช่ป่ะ มันเจ็บไม่นานหรอกเดี๋ยวก็เสียวแล้ว” “ทนได้ค่ะ หนูรักพี่ไคโรแค่นี้สบายอยู่แล้ว อ๊ะ...อ๋อย” “หึ ก็ดีเพราะพี่ชอบเอาแรงๆ” พูดจบร่างสูงก็ค่อยๆ ขยับลำใหญ่ของเขาเข้าออกช้าๆ ในรูเสียวของฉัน เขาไม่ได้ทำรุนแรงเลยด้วยซ้ำเพราะมันค่อนข้างที่จะขยับลำบากเหมือนกัน มือหนาทั้งสองข้างตอนนี้ก็กอบกุมทรวงอกฉันเอาไว้พร้อมกับบีบเค้นคลึงมันเบาๆ แต่เขาก็เพิ่มแรงบีบแรงขึ้นมากกว่าเดิมทำให้ฉันแอ่นอกขึ้นเพื่อรับกับสัมผัสที่เขามอบให้ ฉันกัดปากตัวเองเอาไว้เพื่อข่มความเสียวที่อีกฝ่ายมอบให้ ส่วนนั้นของฉันก็ยังคงถูกเขาเอาลำใหญ่สอดเข้าออกอยู่อย่างนั้น “อ๊า...รูฟิตดีนี่มิลิน...ซี๊ด...อ่าส์” “จะ...เจ็บ...อื้อ...อ๊ะ...อ๋อย” “นี่เพิ่งเริ่มเองนะ ทนหน่อย อ๊า...ซี๊ด...อ๊า” ฉันพยักหน้าบอกว่าตัวเองทนได้ ก่อนที่เขาจะเริ่มออกแรงให้ถี่ขึ้นเมื่อลำใหญ่ของเขาสามารถดันเข้าดันออกได้ไหลลื่นมากขึ้นกว่าเดิม จากที่รู้สึกคับแน่นและเจ็บมากมันก็เริ่มมีความเสียวซ่านเข้ามาแทนที่เมื่อพี่ไคโรพยายามกระแทกลำใหญ่ของเขาเข้ามาให้ลึกมากกว่าเดิม แต่ไม่ได้ลงแรงมากเพราะกลัวว่าฉันจะเจ็บเอาได้ มือหนาทั้งสองข้างที่กอบกุมสองเต้าฉันอยู่นั้นก็เลื่อนมาสอดประสานกับมือของฉันแล้วกดลงบนเตียง เขาไม่ยอมละสายตาไปจากฉันเลยก่อนที่มุมปากของเขาจะยกยิ้มขึ้นมา “คืนนี้เราทำให้พี่ต้องการเรานะมิลิน” “อ๊ะ...จะ...จริงเหรอคะ...อื้อ” “อืม...ชอบอะไรที่ซิงแบบนี้มานานแล้วล่ะ” ตับ ตับ ตับ เสียงเนื้อกระทบเนื้อเริ่มดังขึ้นเมื่อพี่ไคโรเริ่มออกแรงกระแทกลำใหญ่เข้าใส่รูเสียวของฉัน แต่เขาก็มีผ่อนแรงลงบ้างเพื่อไม่ให้ฉันจุกและเจ็บมากจนเกินไป เมื่อกี้ที่เขาบอกว่าต้องการฉันน่ะมันทำให้ฉันดีใจมากเลยนะ และการเสียตัวของฉันครั้งนี้ฉันเองก็เต็มใจด้วยถ้าเกิดว่ามันจะทำให้เขารักฉันขึ้นมา เมื่อพี่ไคโรกระแทกกระทั้นลำใหญ่เข้าออกในรูเสียวฉันถี่แรงมากขึ้นมันก็ทำให้ฉันเสียวหนักมากกว่าเดิม เขาโน้มหน้ามากระซิบข้างหูฉันว่าอยากได้กี่น้ำ ฉันไม่รู้ว่าการมีเซ็กส์ต้องมีอะไรกันกี่ครั้งเลยบอกว่าแล้วแต่เขาเลย พอเขาได้ยินก็หัวเราะชอบใจแล้วบอกว่างั้นก็เอาจนกว่าฉันจะไม่ไหวแล้วกัน “อยากได้กี่น้ำ?” “อ๊ะ...แล้วแต่พี่ไคโรเลยค่ะ...อ๋อย..อื้อ” “หึ งั้นก็เอาจนกว่าเราจะไม่ไหวแล้วกันนะมิลิน” พูดจบพี่ไคโรก็เริ่มสอบสะโพกกระแทกลำใหญ่เข้ามาในร่องสวาทฉันแรงถี่ขึ้นเรื่อยๆ ดูเหมือนว่าเขาอยากจะแกล้งให้ฉันเสียวและจุก มือหนาของเขานั้นก็ยังคงสอดประสานกับมือของฉันไม่ยอมปล่อย นั่นยิ่งทำให้ฉันมีความสุขมากที่สุดเลยล่ะ เพราะนี่เป็นครั้งแรกเลยนะที่พี่ไคโรบอกว่าต้องการฉันถึงแม้ว่าสายตาของเขามันจะดูว่างเปล่าตอนที่มองฉันกลับมาก็ตาม ตับ ตับ ตับ “สะ...เสียวแล้วค่ะ...อ๋อย...อ๊ะ...อร๊ายยยย” “อื้ม แม่งเสียวสัส รูดีขนาดนี้น่าเอาทั้งคืน ซี๊ด...อ่าส์” เสียงเนื้อกระทบเนื้อและเสียงครางกระเส่าของเราสองคนก็ยังคงดังต่อเนื่องเมื่อพี่ไคโรไม่ยอมผ่อนแรงลง เวลาที่ฉันใกล้จะเสร็จเขาก็จะหยุดอัดกระแทกแล้วค้างลำใหญ่ของเขาเอาไว้เหมือนจะแกล้งให้ฉันไม่เสร็จ แต่ฉันก็ไม่กล้าต่อว่าอะไรเขาหรอกกลัวว่าเขาจะไม่พอใจไง อะไรที่ทำให้เขามีความสุขได้ฉันเองก็อยากจะทำให้เขานะ “คืนนี้ถ้าพี่จะเอาเราทั้งคืน เราจะไหวหรือเปล่า?” “ไหวค่ะ...ซี๊ด...อ๊ะ” “ดี เพราะพี่แม่งอยากเอาเราทั้งคืนเลยมิลิน” พูดจบพี่ไคโรก็กระแทกท่อนเอ็นของเขาใส่ร่องฉันถี่มากกว่าเดิม ทำให้ทรวงอกฉันกระเพื่อมขึ้นลงตามแรงอัดกระแทกของเขา ถึงแม้ว่าจะเจ็บและจุกมากแค่ไหนแต่ถ้าทำให้เขาพอใจในตัวฉันได้ ฉันถือว่ามันคุ้มค่ากับการเสียตัวครั้งนี้มากๆ เลยล่ะ เรื่องคืนนั้นฉันยังจำได้ดีเลยนะว่าพี่ไคโรต้องการฉันมากแค่ไหน แต่หลังจากเสร็จคืนนั้นแล้วเขาก็ไม่ได้ต้องการฉันอีก เขามักจะบอกกับฉันตลอดว่ามันก็เป็นแค่เรื่องเซ็กส์ที่เอาแล้วก็แยกย้าย ที่เขายอมเอาฉันมันเป็นเพราะว่าอยากสนองความต้องการของฉันเท่านั้นแต่เขาไม่ได้คิดอะไรกับฉันเลย ทำไมฉันจะไม่รู้ล่ะว่าเขาไม่ได้ต้องการฉัน แต่ที่ฉันยอมอ้าขาให้เขามันเป็นเพราะว่าฉันรักเขาไง ถ้าไม่รักก็คงไม่ยอมให้ขนาดนี้หรอก พี่พอร์ชต่อว่าพี่ไคโรที่พูดกับฉันไม่ดี แต่ฉันก็ไม่ได้โกรธอะไรพี่ไคโรหรอกนะก็แค่น้อยใจเท่านั้นแหละที่เขาเย็นชากับฉันมากเกินไป แต่พอเป็นผู้หญิงคนอื่นเขากลับยินดีให้พวกเธอเข้าใกล้ซะอย่างนั้น “มึงแม่งพูดกับน้องดีๆ ไม่เป็นหรือไงไอ้ห่า” “ไม่เป็นไรหรอกค่ะพี่พอร์ช มีคนบอกว่าผู้ชายด่าแปลว่าผู้ชายรัก” “หึ ถ้าคิดแบบนี้แล้วมีความสุขก็ได้นะ” คนตรงหน้าพูดอย่างเย็นชาก่อนจะเดินเข้าคณะไป ทิ้งฉันเอาไว้ให้อยู่กับพี่พอร์ชแค่สองคนเท่านั้น พี่พอร์ชอาสาจะไปส่งฉันที่คณะแต่ฉันก็ปฏิเสธบอกว่าตัวเองไปเองได้ รู้ว่าเขาไม่รักฉันแต่ในเมื่อเขาได้ฉันแล้วเขาจะมาทิ้งฉันไปแบบนี้ไม่ได้ และฉันก็รู้ด้วยว่านิสัยเขาเป็นยังไง ไอ้นิสัยที่ชอบเอาผู้หญิงแล้วไม่รับผิดชอบน่ะใครๆ ก็รู้ดี ถ้าคิดว่าการเอาฉันแล้วจะทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลยไม่ได้หรอกนะ เพราะฉันจะไม่ยอมให้เขาทิ้งฉันไปง่ายๆ หรอก
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม