เบื่อ...
เบื่อมาก...
ยิ่งเห็นอาการกระดี๊กระด๊าของคนที่อยู่ข้างเธอยิ่งรู้สึกเบื่อ หมั่นไส้ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าอาการเขาจะออกขนาดนี้ทั้ง ๆ ที่ตั้งแต่ได้กลับมาเจอกันกว่าจะได้คุยกันก็แทบจะไม่ค่อยมีเลยด้วยซ้ำเธอเกรงว่าเขาจะถามถึงเรื่องราวก่อนหน้า เช่น อะไรที่ทำให้เธอคิดเดินทางมาเรียนต่อที่ต่างประเทศคนเดียวโดยไม่ยอมติดต่อใคร เธอไม่อยากตอบคำถามเธออยากจะลืม ๆ มันไปซะแต่ว่าตั้งแต่ได้กลับมาเจอกันอีกครั้งก็ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ได้อยากจะห่างจากเธอเลยแม้แต่น้อย
ยิ่งตอนนี้เธอยิ่งมั่นใจเลยว่า เขาอยากอยู่ติดเธอราวกับเป็นเงาตามตัว ดูหน้าตาดีอกดีใจนั่นสิ เห็นแล้วก็รู้สึกหมั่นไส้ไม่หาย
“กลับไปแล้ว จะไปอยู่คอนโดเหมือนเดิมไหมคะ”
“ไม่ค่ะ” พาริชมีสีหน้าเจื่อนลงอย่างเห็นได้ชัดแต่เขาหรือจะยอมแพ้ แน่นอนว่าไม่
“ทำไมถึงไม่กลับไปอยู่คอนโดเดิมล่ะคะ มีเรื่องอะไรรึเปล่า หรือว่าใครที่คอนโดแกล้ง บอกพี่ได้นะ” จะใครล่ะ ช
