ในที่สุดงานทำบุญบ้านผมก็มาถึง บอกเลยว่าคุณแม่จัดงานใหญ่พอสมควร แถมช่วงเช้าแขกน่าจะมาเยอะเช่นกัน
“พี่ใหญ่หล่อนะเนี่ยยย” พี่ใหญ่เดินลงมาในลุคที่ใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวกางเกงสแล็คสีน้ำเงินเข้มเข้ากับพี่เขาสุดๆ ไปเลย
“เหอะแน่นอน” พี่คนนี้หนิช่างหลงตัวเองจริงๆ
“?แหวะ”
“ได้ยินนะ?” ทำเงียบๆ แล้วนะยังเห็นอีกเหรอ
“5555ผมล้อเล่นค้าบบ”
“อ้าวนั้นพี่ลูกพีชหนิ” พี่ลูกพีชมากับคุณแม่ของเขา
“?” เหอะขี้เก๊กไปเถอะ
“พี่ลูกพีชครับ พี่ลูกพีชช?” ผมพยายามโบกมือเรียกพี่ลูกพีชให้มาทางผม
“อ้าวว น้องเล็ก? เอออ..สวัสดีค่ะพี่พอล”
“อืม” ยังอีก ยังจะทำเป็นเข้มอีก
“พี่สวยนะเนี่ยย แถมยังดังใหญ่แล้วนะช่วงนี้”
“ไม่ขนาดนั้นเหรอน้องเล็กชมเกินไป☺️”
“แล้วพี่รองยังไม่กลับมาอีกเหรอ” ต้องบอกไว้ก่อนนะครับพี่ลูกพีชสนิทของพี่รองที่สุดเพราะพี่ลูกพีชเคยไปเรียนต่อสู้กับพี่รองอะครับส่วนเรื่องพี่ใหญ่คุณแม่เป็นคนอยากให้พี่ลูกพีชแต
