บทที่8 ใช้ลิ้นปาด....

1113 คำ
บทที่8 ใช้ลิ้นปาด.... วันนี้พวกเราได้พักผ่อนกันช่วงเย็นมีงานเลี้ยงเล็กๆ ของทีมงานฉันเลยพาพี่ตะวันมาทำความรู้จักกับทุกคน ทีมงานชุดนี้ค่อนข้างสนิทกับฉันเพราะเราทำงานร่วมกันเกือบทุกงาน “คุณตะวันดูท่าจะหวงน้องสาวมากเลยนะคะ” “ครับ” ทำไมฉันรู้สึกร้อนผ่าว พี่ตะวันเขาหวงฉันแบบไหน ฉันนั่งมองน้ำมะพร้าวที่พี่ตะวันสั่งมาให้ ส่วนเขาดื่มไวน์กับพี่ภูริและทีมงาน คืนนี้แค่ดื่มกันเบาๆ เพราะพรุ่งนี้เราต้องรีบไปถ่ายให้ทันแสงแดดยามเช้า “เฮ้! ทางนี้!!” ภูริตะโกนเรียกชายหนุ่มเจ้าของรีสอร์ตที่กำลังเดินหากลุ่มทีมงานอยู่ ชายหนุ่มจึงโบกมือและเดินเข้ามาทักทาย “ทุกคน นี่ฮาวายเพื่อนผม มันเป็นเจ้าของเกาะนี้” “เจ้าของเกาะ!!” ทีมงานทุกคนอุทานออกมาพร้อมกัน ชายหนุ่มจึงยิ้มให้ทุกคนจนมาหยุดอยู่ที่สาวน้อยจันทร์เจ้า “สวัสดีครับ พี่เป็นแฟนคลับเราอยู่นะ” “สวัสดีค่ะ เป็นเกียรติมากเลยค่ะ” ฉันยิ้มให้พี่ฮาวายคนบ้าอะไรหล่อ รวย เฟอร์เฟคหันกลับมาฉันก็ต้องหุบยิ้มและก้มลงไปดูดน้ำมะพร้าว สายตาก็หันไปมองกุ้ง หอย ปู ปลาเพราะพี่ตะวันมองหน้าฉันอยู่ “นี่พี่ชายของน้องจันทร์เจ้าตอนนี้เป็นผู้จัดการส่วนตัวของน้อง ถ้ามึงอยากได้น้องมาถ่ายโปรโมทที่นี่ลองคุยกับพี่ชายน้องดูได้” “สวัสดีครับ ผมฮาวาย^^” “ครับ รู้แล้วไม่ต้องพูดซ้ำก็ได้” ดูเหมือนว่าตะวันจะไม่ค่อยจอยกับงานเลี้ยงเล็กๆนี้ จันทร์เจ้าจึงชวนตะวันกลับมานอนพักเพราะเธอต้องตื่นแต่เช้ามาแต่งตัว กลับมาถึงห้องพักเธอก็รีบอาบน้ำมาสก์หน้านอนเล่นเกมจนชายหนุ่มออกมาจากห้องน้ำ ผิวขาวๆ ของเขามันทำให้เธอร้อนวูบวาบจนต้องพลิกตัวไปอีกฝั่ง “พรุ่งนี้ถ่ายกี่เซต” “2ค่ะ ช่วงเช้าถ่ายเก็บแสง ช่วงเย็นถ่ายบนเรือจำลองงานปาร์ตี้ เดี๋ยวจะมีนางแบบกับนายแบบมาสมทบ” “อือ ขึ้นเรือก็ระวังด้วยอย่าไปยืนหมิ่นนัก” “ค่ะ” ฉันอยากจะถามถึงพี่ณิชาแต่ก็ไม่กล้า ตั้งแต่พี่ตะวันกลับมาฉันไม่เห็นเขาคุยโทรศัพท์หรือพูดถึงพี่ณิชาเลย ไหนว่าเรียนจบจะแต่งเลยไง วันต่อมา ///ตะวัน/// เช้านี้ผมตื่นมาดูจันทร์เจ้าถ่ายแบบ ชุดเดรสสีขาวกระโปรงยาวใส่หมวกใบใหญ่ถือว่าน่ารักมาก ชุดว่ายน้ำมีชุดคลุมก็โอเคไม่น่าเกลียดเกินไป “น้องสาวน่ารักนะครับ” ผมหันไปมองเจ้าของรีสอร์ตที่สะเหล่อเดินเข้ามาผมจึงพยักหน้าส่งๆ ไป ผมดูสายตามันออกมันต้องคิดจะจีบจันทร์เจ้าแน่ แต่ฝันไปเถอะแค่หน้าตาดี รวย ดูมีชาติตระกูลไม่ได้การันตีว่ามันจะนิสัยดีสักหน่อย “คุณตะวันพอจะเช็กคิวให้ผมได้ไหม ผมอยากได้น้องจันทร์เจ้ามาถ่ายโปรโมทเกาะของผม อาทิตย์หน้าก็ได้ครับ” “เต็มครับ” “อาทิตย์ถัดไปล่ะครับ” “เต็มครับไม่อยากรับงานซ้อน” “ช่วงสิ้นเดือนล่ะครับ” “เดือนนี้เต็มทั้งเดือนครับต้องขอโทษด้วย เดือนหน้าจันทร์เจ้าก็ต้องไปเรียนงานคงรับได้น้อยลง ผมไม่อยากให้น้องสาวเสียการเรียน” ผมหันไปมองหน้าไอ้ขี้ตื้อนี่แต่สายตามันบ่งบอกถึงความกวนตีนผมมาก มึงไอ้คนนิสัยไม่ดี “พัก10นาที คุณภูริเตรียมเลยครับเซตต่อไปบิกินี่” “ฮะ!! อะไรบิกินี่อะไรจันทร์เจ้า!” ผมหันไปถามน้องสาวที่กำลังรับชุดบิกินี่สีฟ้ามาถือไว้ “พี่ตะวันเป็นอะไรคะ แบรนด์วาริสเป็นสปอนเซอร์เรื่องชุด ไม่ว่าหนูจะถ่ายรายการอะไรหรือถ่ายสินค้าอะไรหนูก็ต้องใส่ชุดที่แบรนด์วาริสส่งมาให้” “เรื่องนั้นรู้แต่ทำไมต้องใส่บิกินี่ด้วย!” ทีมงานทุกคนมองหน้ากันจันทร์เจ้าจึงหันไปขอโทษทุกคนและลากแขนพี่ชายออกมาโดยมีรอยยิ้มของฮาวายที่ดูจะสนใจสองพี่น้องคู่นี้เหลือเกิน ผมถูกน้องสาวต่างสายเลือดลากมาด้านในเธอต่อว่าผมที่ผมไปพูดแบบนั้น การมาถ่ายที่ทะเลมันเลี่ยงไม่ได้เลยที่ต้องใส่บิกินี่ ผมได้ยินแบบนี้ก็อยากจะกลับไปไล่ดูตารางงานของเธออีกรอบ หลังจากนี้อย่าหวังว่าจะได้ใส่มันอีก และงานที่ต้องนุ่งน้อยห่มน้อยอย่าหวังผมจะไม่รับมันเด็ดขาด!! หลังจากถ่ายช่วงเช้าเสร็จแล้วทีมงานก็ให้ผมพาเธอมาพักผ่อน บ่ายสองทีมงานจะมาตามไปแต่งหน้าอีกที ผมกลับมานอนเล่นกันอยู่ในห้องเพราะเธอต้องอ่านหนังสือผมเลยอยู่เงียบๆ ไม่รบกวนเธอ “พี่ตะวันถ้าพี่หิวสั่งอะไรมาทานก็ได้นะคะ” “พี่ยังไม่ค่อยหิว เราหิวหรือไงพี่จะได้สั่งให้” ก๊อกๆๆๆ ผมเดินมาเปิดประตูเพราะคิดว่าเป็นทีมงานมาบรีฟงานให้จันทร์เจ้าแต่กลายเป็นรูมเซอร์วิสนำอาหารและขนมเบเกอรี่ขึ้นชื่อของที่นี่มาเสิร์ฟ “ไม่ได้สั่งนะครับ” “คุณฮาวายสั่งให้คุณจันทร์เจ้าครับ ทานให้อร่อยนะครับ” “ฝากขอบคุณ คุณฮาวายด้วยนะคะ” คนที่บอกไม่หิวตอนนี้ทิ้งหนังสือแล้วมานั่งตักเค้กมะพร้าวเข้าปากหน้าตาเฉย ไม่เห็นว่ามันจะน่ากินตรงไหนเลยมีแต่ไขมัน “อร่อยจัง พี่ตะวันทานไหมคะ” “ไม่!” “อ้ามมม อ้ามมม เครื่องบินจะบินแล้วนะ” ประโยคหลอกล่อที่ตะวันเคยหลอกให้เธอทานข้าวสมัยเด็กๆ ทำให้ตะวันมองดวงตาของเธอ ไม่ว่าตนจะใจแข็งและเย็นชายังไงแต่ถ้าได้เห็นดวงตาคู่นี้ทีไรก็จะต้องยอมเธอทุกอย่าง “อ้ามม อร่อยไหมคะ” “อือ ปากเราเปื้อน” ผมใช่นิ้วโป้งเช็ดครีมที่ปากของเธอเบาๆ แต่สิ่งที่ผมไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นเมื่อเธอคว้ามือผมไว้แล้วใช้ปาดงับนิ้วโป้งที่ผมเช็ดครีมให้เธอ ลิ้นเล็กๆ ปาดเข้าที่นิ้วผมหนึ่งทีแต่ผมแทบจะวูบไปทั้งตัว “เสียดายค่ะ” 0_0!
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม